Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шыва (тĕпĕ: шыв) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кулассинчен ытла кунта темле тӗлӗнмеллерех те пулса тӑчӗ: чупса анчӗ те тӳрех шыва кӗме тытӑнчӗ тет.

Всех озаботила фраза, сказанная Тимруком: «сбежал с горы к берегу и — бултых! — в воду»…

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл каласа кӑтартни кулӑшла пек пулса тухрӗ: куртӑм тет, шыва кӗрсе кайрӗ тет, килне кайман пуль-ха тет, анчах шыва кӗрекенни ҫук-ҫке?..

То, что он говорил, было смешно и непонятно: он видел, как кто-то бултыхнулся в воду и, мол, уйти еще не успел, а на самом деле никого нет…

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Курах кайрӑм, ав, леш енче пӗр тӗм хуралать-ҫке, ҫавӑн тӗлӗнче пӗри сӑртран чупса анчӗ те тӳрех шыва шампӑртаттарса кӗрсе кайрӗ…

И тут увидел во-он там, на том берегу, где кусты, кто-то вышел оттуда, сбежал с горы к берегу и — бултых! — прямо в воду…

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӗр варринче шыва кӗресшӗнччӗ-н?

Тоже искупаться, что ли, хотел?

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Мӗн эс, — Тимрук еннелле пуҫне пӑрчӗ Шӑрттан Имечӗ, — шыва кӗреҫҫӗ, шыва кӗреҫҫӗ тетӗн ху, никам та ҫук-ҫке?

— А ты говорил, купается кто-то, — Шырттан Имет повернул голову к Тимруку, — нет же никого…

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шыва та кӗрсе тухӑпӑр.

Авось и сами искупаемся…

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫӗр варринче шыва кӗрет-ҫке?

— Среди ночи да купаться?

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кам унта сирӗн… ҫӗр варринче шыва кӗрет? — терӗ вӑл, ҫитсе чарӑнсан.

— Кто это там у вас среди ночи купается? — спросил он, подойдя.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ пӗр пӗчӗк ҫавра кӳлӗ хӗрринче ватӑ вӗрене авӑнса аннӑ, хуҫӑк тӑрӑллӑ турачӗ ҫӳлелле кармашнӑ, йывӑҫҫи хӑй вара халь-халь шыва выртса ҫӑвӑнассӑн туйӑнать; вӑл ҫакӑнта ҫитсе чарӑннӑ та кӑштах канса илмӗ чавсаланса выртнӑ тейӗн.

А вот на берегу небольшого круглого озерка накренился старый клен, его сломанная верхушка по-прежнему устремилась ввысь, а само дерево того и гляди рухнет в воду; кажется, что оно шло-шло, вернее, падало-падало, устало и облокотилось немножко передохнуть.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Усӑк хӑлхи алса тулӗ пек сарлака та вӑрӑм, хура вӗҫлӗ сӑмси хӗвел ҫинче ҫуталса тӑрать, кӗске ҫӑмӗ, халь кӑна шыва кӗрсе тухнӑ хыҫҫӑнхи пек, йӑм-йӑм курӑнать.

Ее большие висячие уши были величиной, пожалуй, с варежку; черный влажный нос блестел на солнце; короткая гладкая шерсть сверкала так, будто собака только что вылезла из воды.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вон, шыва кӗрсе таврӑнаҫҫӗ, — терӗ Мишша.

А вон и купальщики возвращаются, — кивнул Миша.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ ыран ирхине кунта кил-ха, пӗрле шыва кӗрӗпӗр.

Вот завтра утром приходи, и вместе искупаемся.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эсӗ те шыва кӗретне?

А ты в реке купаешься?

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗн ачаран шыва кӗрсе ӳснӗ Атӑлта.

Мы с детства на Волге росли.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Сивӗ пуль хӗлле шыва кӗме?

— Холодно же…

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эс хӗлле те шыва кӗретӗн, теҫҫӗ, ҫапла-и?

— Говорят, будто ты и зимой в проруби купаешься?

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпӗр кашни кун ҫемйипех шыва кӗретпӗр.

А мы каждый день всей семьей купаемся.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пӗччен мар, эпӗр аттепе ӗҫлетпӗр, вӑл халь шыва кӗме кайрӗ.

— Нет, с отцом, он искупнуться на реку пошел.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унтан пӑвӑнса тухакан сасӑпа: — Усал-синкер, тух! тух! Ҫак килйыша ырӑ кун пар, пархатар кӳр, аслӑ Пихампарӑн сӑвапӗ ҫиттӗрех мӗскӗнсене! — тесе, ҫатмари шыва шӑпӑрӗ ҫине сапать, шӑпӑрӗнчен тӗрлӗ еннелле шывне сирпӗтет, кайран Шерпике, ҫав шӑпӑра чӑмӑртаса тытса, кӑмака картлашкинчен шӑрпӑк илет те ҫара пуҫӑн, ҫарран пӳртрен пӑлтӑралла тухса каять — Шерккей хуҫам, ут ман йӗрпе, — хушать вӑл ҫак ӗҫ пӗтессе кӗте-кӗте аптранӑ Шерккее, хӑй вара — лара-тӑра пӗлмен хӗрача тейӗн — хапха патнелле вирхӗнет.

И приговаривала при этом сдавленным шепотом: — Вон, вон, злой дух! Дай этому дому добро, достаток и блага великого Пихамбара! — Вылив на веник воду из сковородки, она побрызгала им во все стороны, потом вышла с ним в сени, помахала там и приказала Шерккею, истомившемуся от ожидания, когда же закончится эта катавасия с наговором: — Хозяин дорогой, иди за мной следом! — И, словно девчонка-непоседа, бросилась бегом к воротам.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Юмӑҫ ҫатмари шыва тинкерет, ӑна каллех укҫипе хумхантарса шыва ҫӑкӑр тӗпретет, хӑй ҫаплах паллӑ мар сӑмахсем мӑкӑртатать.

А йомзя снова уставилась в сковороду, снова раскрутила монету, приговаривая малопонятные, неразборчивые слова.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех