Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сывлӑш сăмах пирĕн базăра пур.
сывлӑш (тĕпĕ: сывлӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Улӑхпа таврӑнчӗ, утне сывлӑш ҫавӑрма памасӑр хӑваларӗ.

Он ехал лугом, гнал без передышки.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унран уҫӑ та сивӗ сывлӑш варкӑшӗ, утӑпа табак тӗтӗмӗн шӑрши ҫапрӗ.

От него хлынул свежий, холодный воздух, запах сена и табачной гари.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка пӳртӗнче сывлама сывлӑш та ҫук.

У Аникушки в хате — дыхнуть нечем.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий карнӑ ҫӑварӗпе антӑхса кайсах сывлӑш ҫӑтрӗ, кӗре питҫӑмартийӗсенчи хура хӗрлӗ тӗс сирӗлсе пычӗ, тӗксӗмленнӗ куҫӗ сӳрӗккӗн йӑлтӑртатса ҫунчӗ.

Григорий раскрытым ртом жадно хлебал воздух, от смуглых щек его отходил черный румянец, и потускневшие глаза обретали слабый блеск.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон енчен тӑварсӑр тутӑллӑ нӳрӗ сывлӑш варкӑшса килет.

От Дона тянуло пресной сыростью.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӑкӑс сывлӑш ҫӑра.

Терпкий воздух был густ.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сывлӑш варкӑшӗ вӑшӑлтатса юхса иртнӗ вырӑнсенче кӑлкан ҫӗре ҫити тайӑлать, унӑн тӗссӗр кӑвак ҫурӑмӗ ҫине питӗ аякка тӑсӑлакан хура утма ҫул выртса юлать.

Там, где пробегала текучая воздушная струя, ковыль молитвенно клонился, и на седой его хребтине долго лежала чернеющая тропа.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Солдатов сывлӑш ҫавӑрса илчӗ те сасартӑк ура ҫине сиксе тӑчӗ.

Солдатов перевел дух и вдруг встал.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Утлан, терӗм-иҫ! — ҫилӗллӗн кӑшкӑрчӗ те Солдатов, сылтӑм аллипе чӗлпӗре пӗтӗм вӑйран карӑнтарса тытса, сулахаййипе кӗсрене сывлӑш капланса тулнӑ сӑмсинчен пӑчӑртарӗ.

Садись же! — крикнул он сердито, правой рукой с силой натягивая поводья, левой сжимая кобылицын раздувающийся храп.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тута-ҫӑвара армутин чуна тӑвӑнтаракан анкӑ-минкӗллӗ шӑрши ҫунтарчӗ, ҫул вӗри сывлӑш варкӑшӗпе йӑсӑрланчӗ.

Терпкий бражный привкус полыни жег губы, дорога дымилась зноем.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Подтелков чӗрне вӗҫҫӗн ҫӗкленсе тӑчӗ те, ҫара ура пӳрнисемпе таптанчӑк нӳрӗ ҫӗре тӗревлесе, сывлӑш ҫӑтрӗ, унтан шӑпланса тӑнӑ халӑх ушкӑнӗ ҫине чарӑлса кайнӑ куҫӗпе пӑхса, шӑппӑн каларӗ:

Он приподнялся на цыпочки — упираясь в сырую притолоченную землю большими пальцами босых ног, хлебнул воздуха и, обводя вылезшими из орбит глазами притихшую толпу, негромко сказал:

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, кирпӗч пек хӗрелсе кайнӑскер, епре туталлӑскер, сывлӑш ҫавӑраймасӑр антӑхса, хӑй вырӑнне кайса ларчӗ.

Он сел, задыхаясь, кирпично-бурый, мокрогубый.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна ҫӑварӗпе хӑвӑрт хашкаса сывларӗ; ӳпки вара, ҫӑвартан та сурантан та сывлӑш кӗрсе тӑнипе, пӳлӗнчӗклен антӑхса чыхӑнчӗ.

Губы Анны хватали воздух, а легкие задыхались: воздух шел через рот и рану.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑйне хай кӑштах алла илсе, Бунчук Анна ҫинчи кофта ҫухине вӗҫертсе ячӗ те, хӑйӗн аялти кӗпине ҫурса, сурана пир таткисемпе пусса тытма пуҫларӗ; суран шӑтӑкӗнчен сывлӑш кӗнипе, юн хӗрлӗн кӑпӑкланса тухнине, Аннӑн пичӗ-куҫӗ кӑвакарса шуралнине тата тути асаплӑн сиккелесе чӗтренине курчӗ.

Овладев собой, Бунчук расстегнул на Анне ворот кофточки, порвал на себе исподнюю рубашку и, прижимая комья полотна к ране, видел, как пузырилась кровь, пропуская в отверстие воздух, видел, как сине белело лицо Анны и черный рот ее дрожал в муках.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫунаттисемпе сайра хутра авӑсса илсе, вӗсене сара-сара ярса, вӑл ҫиле хирӗҫ вӗҫсе пырать; сывлӑш хумӗ чӳхентернипе чалӑшса, тӗксӗм хӑмӑр ҫунаттисене йӑлтӑртаттарса, таҫта хӗвеланӑҫ еннелле вӗҫет, аяккалла кайса пынӑ май пӗчӗкленнӗҫемӗн пӗчӗкленсе курӑнать.

Редко взмахивая крыльями, простирая их, он ловил ветер и, подхватываемый воздушным стременем, кренясь, тускло блистая коричневым отливом, летел на восток, удаляясь, мельчая в размерах.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сас-хура ҫӳренӗ тӑрӑх, арӑмӗ талаватсӑр мӑшӑрне ҫавӑнчченех-мӗн сывлӑш ҫавӑрма памасӑр пӑсӑркки парса пурӑннӑ пулать.

Говорили, что жена тянула бездарного супруга за уши и не давала ему дыхнуть.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл сывлӑш ҫавӑрса илет, Корнилов темскер каласшӑн пулнине курса, ӳпреммӗн пуҫӗпе сулать:

Он передохнул и, видя, что Корнилов хочет что-то сказать, упрямо мотнул головой:

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗрех хут халь сывлӑш ҫавӑрса курасчӗ.

Теперь хучь воздохнем.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пулмасть тек сан упӑшка, ма тесен ӗҫ, нуша, ачасем сана, типӗтсе, нӗрсӗрлетсе янӑ; пулмасть сан манкаллӑ, ҫӗтӗк-ҫатӑк ачусен ашшӗ; хӑвах эсӗ, вӑй ҫитменнипе сывлӑш ҫавӑраймасӑр хӑшкӑлса, суха тӑвӑн, сӳрелӗн, косилка ҫинчи валемсене иле-иле пӑрахӑн, лав ҫине тийӗн, виҫӗ вӗҫлӗ йывӑҫ сенӗкпе тулӑ улӑмӗн йывӑр ҫӗклемӗсене йӑтӑн; туйса илӗн вара эсӗ пилӗк айӗпе темӗн касса кайнине, туйса илӗн те — ҫӗтӗк ҫитӗпе витӗнсе хутланса выртӑн, юн кайнипе антӑхса асапланӑн.

Не будет у тебя мужа, потому что высушили и издурнили тебя работа, нужда, дети; не будет у твоих полуголых, сопливых детей отца; сама будешь пахать, боронить, задыхаясь от непосильного напряжения, скидывать с косилки, метать на воз, поднимать на тройчатках тяжелые вороха пшеницы и чувствовать, как рвется что-то внизу живота, а потом будешь корчиться, накрывшись лохунами, и исходить кровью.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Арман урапи, Хохлаковран кулнӑ пек, савӑнӑҫлӑн ҫаврӑннӑ, шывран уҫӑ сывлӑш туртӑнса тӑнӑ, Хохлаковӑн чӗри халӗ ыратман, темле хӗстерсе тӑнӑ.

Мельничное колесо шумело, как бы насмехаясь над Хохлаковым, от речонки веяло прохладой, а сердце уже не болело, а щемило…

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех