Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

апат сăмах пирĕн базăра пур.
апат (тĕпĕ: апат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чаплӑ каҫхи апат вӗҫне те ҫитет.

Великолепный ужин приходил уже к концу.

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Каҫхи апат начар пулмарӗ, эрехӗ те ытлашшипех пулчӗ.

Ужин удался, вина было вволю.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Кунта, кунта, маттур гладиатор, — терӗ Лутация, ҫӗнӗ хӑнасене таса пӳлӗме кӗртсе, — сирӗн валли каҫхи апат кунта хатӗрленӗ.

— Сюда, сюда, доблестный гладиатор, — сказала Лутация, приглашая новых гостей в чистую комнату, — тут для вас приготовлен ужин.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Спартака чуптунӑ, саламланӑ, вара Венера Любитина тавернине каҫхи апат тума чӗннӗ.

Обнял Спартака, расцеловал и, поздравив, пригласил на ужин в таверну Венеры Либитины.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Заклада сестреций хывса калатӑп, масар чавакан Лувений ӑна Эсквилин уйӗнчен ҫӑхансем валли пӑрахнӑ вилӗсене ҫеҫ кӳрсе парать, вӑл тамӑк валли апат хатӗрлеме те юрӑхлӑ! — тесе кӑшкӑрчӗ унтах ларакан ыйткалакан.

— Ставлю сестерций, что Лувений доставляет ей с Эсквилинского поля мертвечину, не доеденную воронами, вот из какого мяса Лутация готовит свои дьявольские битки! — кричал нищий, сидевший рядом со стариком гладиатором.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Кунӑн тепӗр ҫуррине вара вӑл каҫхи апат ҫиесси ҫинчен шухӑшласах ирттерет.

Вторую половину дня этот патриций занят был мыслями о вечерней трапезе.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Унӑн апат хатӗрлекенӗ ҫав вӑхӑтри пӗтӗм Рима мухтаттаракан чи палла ӑстаҫӑсенчен пӗри пулнӑ.

Пищу ему приготовливал его знаменитый повар, который славился своим искусством на весь Рим.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Сиксе тухаҫҫӗ халь шуррисем; пӗрисем кашӑксемпе, теприсем аялти йӗмсемпе ҫеҫ: каҫхи апат ҫинӗ хыҫҫӑн хӑшпӗрисем ҫывӑрма выртнӑ пулнӑ.

Выскочили белые, кто с ложками, кто раздетый: после ужина спать иные полегли.

Буденный // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Апат ҫинӗ чух шуррисем: — Ох, ҫав Буденный, мӗн тери вӑл паттӑр! Пирӗнпе вӑл мӗн чухлӗ ҫапӑҫрӗ! Буденнӑя хӑйне сӑнтан пӗлетпӗр, унпала пӗрре мар тӗл пулнӑ… Лашине те палласа илме пултаратпӑр, — тесе мухтанаҫҫӗ.

А белые солдаты за ужином хвастаются: «Ох, этот Будённый, какой он храбрый! Сколько он с нами воевал! Мы Будённого самого в лицо знаем, сколько с ним встречались… Даже коня его узнаем».

Буденный // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Килте, вӑл апат ҫиме ларнӑ вӑхӑтра, тем кӗтнӗ пек туйӑннӑ.

За столом царило приподнятое настроение, но он этого не замечал.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Джонни пурнӑҫӗнче темиҫе паллӑ япала пулса иртнӗ: пӗрре амӑшӗ ӑна Калифорни сливине илсе панӑ, унсӑр пуҫне вӑл тата икӗ паллӑ вӑхӑта асӗнче тытнӑ, амӑшӗ ун валли тӳсе тунӑ апат икӗ хут пӗҫернӗ иккен.

В жизни его насчитывалось несколько важных событий. Однажды мать купила немного калифорнийского чернослива. Два раза она делала заварной крем.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Ирхине вӑл каллех ыйӑх пуснине ниепле те сирсе яраймарӗ, вырӑн ҫинчен ирӗксӗрех тӑчӗ те вара пуҫланчӗ Джоннин яланхи кунӗ: ирхи начар апат, тӗттӗм урӑм тӑрӑх пырасси, фабрика картишне кӗнӗ ҫӗре ҫурт тӑррисем урлӑ курӑнакан шурӑ ҫутӑ…

На следующее утро мать снова вырвала его из цепких объятий сна; затем опять последовал скудный завтрак, выход из дома в темноте и бледный проблеск утра, к которому он повернулся спиной, входя в фабричные ворота.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Апат ҫинӗ вӑхӑтра амӑшӗ, пӗр шухӑша тӗрлӗ май ҫавӑркаласа, мӗнле вӑл пурне те хӑйӗн хевти ҫитнӗ тарая тума тӑрӑшни ҫинчен темиҫе хут кала-кала панӑ.

За ужином мать на разные лады и с бесконечными повторениями объясняла, как она для них старается.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Мӗн пур ҫемье каҫхи апат тума пӗрле пухӑннӑ, ҫавӑн чухне Джонни хӑйӗн шӑллӗсемпе те йӑмӑкӗсемпе тавлашма пӗрмаях мӗнле те пулин сӑлтав тупнӑ.

Ужин был семейным сбором — единственной трапезой, за которой Джонни сталкивался с младшими братьями и сестрами.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Апат лайӑх пулсан, эпӗ инҫете ҫӳреме те хатӗр.

— Лучше пройтись, да зато поесть побольше.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

— Пӗр доллар вӑл апат ытларах пулассине пӗлтерет, — терӗ Джонни.

— Доллар — это значит еды прибавится, — заметил он рассудительно.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

— Мӗнле те пулин ҫывӑхрах пурӑнас килет те манӑн, — тесе хучӗ амӑшӗ вӑл апат ҫиме ларсан.

— Уж очень мы далеко живем, — сказала мать, когда Джонни сел к столу.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

— Джонни, эсӗ халех тӑмасан, апат ҫитерместӗп сана!

— Вставай сейчас же, Джонни, а то есть не дам!

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Киш апат туса ларнӑ, килнӗ хӑнасене кашнин ҫулне кура йӗркелӗн вырнаҫтара-вырнаҫтара лартнӑ.

Он ел, но встретил их с почетом и усадил их соответственно положению каждого.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Айкига савӑннипе кӑшт ҫеҫ ӑнран кайман, анчах вӑл ачашланине Киш ҫитӗнсе ҫитнӗ ҫын пек йышӑннӑ та: — Мӗн те пулин ҫимелли хатӗрле-ха анне, апат тусанах ҫывӑрма выртас тетӗп, ытла ывӑнса ҫитрӗм, — тенӗ вӑл.

Айкига была несказанно обрадована, но он встретил ее радость по-мужски: — Идем, Айкига, дай мне есть. И потом я лягу спать. Я очень устал.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех