Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

курсан (тĕпĕ: кур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дворец ҫуннине курма хӑрушӑ, анчах пӗр-пӗр пӗчӗк хуралтӑ ҫуннине курсан, чӗре те хытӑрах ыратать.

Печально, когда горит дворец, но еще печальнее, когда горит хижина.

VII. Хӗрхенмелле мар! // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫак ҫынсем ӑна курсан чӗркуҫлене-чӗркуҫлене ларчӗҫ.

И весь этот отряд преклонил пред ним колени.

VI. Граждан вӑрҫин ӑнсӑртлӑхӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Акӑ ҫакӑнта, колонна патӗнче, ҫак корзинка ҫине лар, лармасан, кам та пулин тӗксе ярӗ, — амӑшне шеллесе каларӗ вӑл, хулпуҫҫи ҫинчен кутамккине хывнӑ вӑхӑтра: — Эпӗ халех… Эй, Булгаков! Одинцов ӑҫта? — кӑшкӑрчӗ вӑл, перрон ҫинче Булгакова курсан.

Вот здесь, у колонны, на эту корзинку сядь, а то толкнет кто-нибудь, — беспокоился он, снимая с плеч вещевой мешок: — Я сейчас… Эй, Булгаков! Где Одинцов? — закричал он, заметив на перроне Булгакова.

39 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Трубачёва курсан, ачасем тӗлӗнсех кайрӗҫ.

Завидев Трубачева, ребята ахнули.

38 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫакна курсан, Ваҫҫук тӗлӗнсе хытсах кайрӗ.

Васек стоял ошеломленный и смотрел им вслед.

33 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Кунта мӗн пуррине курсан, хӑраса каймалла! — терӗ Лида, пилӗкне алшӑлли ҫыхса.

Ужас что делается! — заткнув за пояс полотенце, говорила Лида.

31 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Халӗ ир-ха, ачасем ҫук, Грознӑй курсан — атте ячӗ тесе калӑп».

Еще рано, ребят нет, а Грозному скажу — отец послал».

26 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ваҫҫука курсан, тахӑшӗ хуллен: — Трубачёв! — терӗ.

Увидев Васька, кто-то тихо сказал: — Трубачев!

25 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Сева ӑна Сашӑсен килхушшинче курнӑ усал ача ҫинчен, Саша мӑшкӑлтӑк шыв кӑларса тӑкнине курсан, ҫав ача унран кулни ҫинчен хӑвӑрт-хӑвӑрт каласа пачӗ.

Сева быстро и рассказал ему про мальчишку в Сашином дворе, как тот осыпал Сашу насмешками, когда Саша нес помои.

22 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Урайне сарса хунӑ карттӑна курсан, Мазин ӗнсине хыҫса илчӗ:

Мазин увидел карту, разложенную на полу, и почесал затылок:

14 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Учитель тем ыйтасшӑн пулнине курсан: — Лакса лартӑм, — йышӑнчӗ вӑл хӑйӗн йӑнӑшне.

 — Застрял, — сознался он, отвечая на вопросительный взгляд учителя.

14 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Эсӗ ҫырнине курсан, тӑваттӑмӗш класӑн кирек хӑш ученикӗ те тӗлӗнсе кайӗ! — кӑштах кулса каларӗ Сергей Николаевич.

Да тебе мог бы позавидовать любой ученик четвертого класса! — смеясь, сказал Сергей Николаевич.

10 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Пур ҫӗрте те йӗрке, пурте тап-таса пулнине курсан, Павел Васильевич савӑннӑ.

Павел Васильевич, видя во всем порядок и чистоту, радовался.

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Русаков ашшӗ хӑйӗн ачине, вӑл татах Мазинпа пӗрле ҫӳренине курсан, виҫ хут тирне сӳме пулнӑ.

А Русаков-отец посулил своему сыну спустить с него три шкуры, если еще раз увидит его вместе с Мазиным.

8 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Киле таврӑннӑ чухне ашшӗ ывӑлӗн сывлӑхне пӗлес тесе кӗрсе тухнӑ, унӑн дневникӗнче начар паллӑ курсан, ҫилленсе кайсах ятлаҫма пуҫланӑ:

Возвращаясь домой, он бегло интересовался здоровьем сына и, найдя в дневнике плохую отметку, сразу закипал гневом:

8 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Юлташӗсене курсан, Саша пуҫне сулчӗ: — Хывӑнӑр, атьсемӗр! — терӗ.

Увидев товарищей, он кивнул им головой: — Раздевайтесь, ребята!

7 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Грознӑй, пӗр-пӗр ачана курсан, шӳт туса: — Тӑхта-ха, тӑхта! — тет.

Грозный шутил с каким-нибудь мальчуганом: — Стой, стой!

5 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Хӳме урлӑ каҫакан ачана курсан, старик аллинчи патакӗпе асфальта хыттӑн шаккаса кӑшкӑрнӑ:

Увидев перелезавшего через забор школьника, старик звонко стучал об асфальт палкой:

5 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ывӑлне курсан ҫеҫ сике-сике тӑнӑ, васкаса пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна тӗрлӗ япаласем иле-иле хунӑ, хӑй кӑмӑллӑн: — Халех! Халех! Ҫӑвӑн, ывӑлӑм! Малтан апат ҫиетӗн? Унтан вара уҫӑлса ҫӳреме кайӑпӑр! — тенӗ.

И только при виде сына вскакивал, суетился, перекладывал что-то с места на место, приговаривая: — Сейчас, сейчас! Умойся, сынок! Или, может, покушаешь сначала, а? И потом погулять пойдем, а?

3 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Кӗсйинчен лапчӑннӑ симӗс пакет туртса кӑларчӗ; пакет лапчӑннине курсан, вӑл хурланса: — Ку ӗнтӗ эпир ачасемпе юр ҫинче кӗлеткесем тунӑ чухне ҫӗмӗрӗлнӗ пулмалла, — терӗ.

 — Измялись чего-то, — огорчился он, вытаскивая сбитый в комок цветной пакетик: — Это, верно, когда мы в снегу фигуры делали с ребятами.

2 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех