Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

унран (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсир кам вара — студент-и? — ыйтрӗ амӑшӗ унран.

— А вы кто — студент? — спросила она его.

II // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Павелпа курнӑҫнӑ чух эсир унран леш хаҫат пирки ыйтнӑ хресченсен адресне пӗлме тӑрӑшсассӑнччӗ…

Если бы при свидании с Павлом вы попытались узнать от него адрес тех крестьян, которые просили о газете…

I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫав шухӑша кайса, куҫпе сивӗннӗ чей чашки ҫине пӑхса, нумайччен ларчӗ вӑл, унӑн чунӗнче ҫав вӑхӑтрах кама та пулин ӑслӑ, ырӑ ҫынна курас, унран нумай япала ҫинчен ыйтса пӗлес кӑмӑл ҫӗкленсе, хӗмленсе пычӗ.

Охваченная ими, она сидела долго, остановив глаза на остывшей чашке чая, а в душе ее разгоралось желание увидеть кого-то умного, простого, спросить его о многом.

I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Мӗн ҫинчен шухӑшлатӑн-ха эсӗ? — ыйтрӗ унран Андрей.

— О чем ты думаешь? — спросил ее Андрей.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Хӑрамарӑр-и? — ыйтрӗ унран Жилин.

— Не боялись? — спросил его Жилин.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хресченсенчен-и? — ыйтрӗ унран аманни.

У крестьян забрали? — спросил раненый.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унран вырӑсла пӗртен-пӗр ҫак сӑмаха кӑна илтме пулать.

Это было единственное русское слово, которое от него можно было услышать.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унран сылтӑм енче те, сулахай енче те флангсенчи колоннӑсем: хӗвеланӑҫ енче — Левко колонни, хӗвелтухӑҫ енче — Солодовников колонни.

Вправо и влево от нее находились фланговые колонны: западная — Левко, и восточная — Солодовникова.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Мӗншӗн-ха эсир паян Соколовсӑрах? — ыйтрӗ унран Бородин, унтах тӑраканскер.

— Вы что же без Соколова сегодня? — спросил его Бородин, находившийся тут же.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Боецсенчен чылайӑшӗ унран нумай аслӑрах, ҫавӑнпа та вӑл хӑйне итлемӗҫ, тесе пӑшӑрханать.

Большинство бойцов было гораздо старше его, и он боялся, что его не станут слушать.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унран инҫех те мар Миллерпа Марушевский генералсем лараҫҫӗ.

Неподалеку от него восседали генералы Миллер и Марушевский.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Час ҫитетӗн-и? — ыйтрӗ унран комиссар, ҫырӑва парса.

— Быстро дойдешь? — спросил его комиссар, передавая записку.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Германипе вӑрҫӑ пӗтнӗ пулин те, эпир мӗншӗн кунта пурӑнатпӑр-ха, тесе ыйтрӑмӑр унран.

Мы спросили, почему мы остаемся здесь, когда война с Германией кончилась.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Йывӑр-и? — ыйтрӗ унран комиссар.

— Трудно? — спросил его комиссар.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Нумай вӑрҫрӑн-и? — ыйтрӗ унран Фролов.

— Много воевал? — спросил его Фролов.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Хӑвӑрӑннисем ҫинчен мӗн те пулин пӗлетӗр-и? — ыйтрӗ унран Шурочка.

— От своих что-нибудь имеешь? — спросила его Шурочка.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Чесноков калаҫса татӑлнӑ вӑхӑтчен иртерех пычӗ, Анчах Базыкина унта унран та маларах ҫитнӗ-мӗн.

Чесноков пришел раньше условленного времени, Но Базыкина уже была на месте.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ватӑ грузчик, ӑна нумайранпа пӗлекенскер пулас, унран ыйтать: «Вырӑс пурлӑхӗ шел мар пулас сире?»

Старый грузчик, видимо давний его знакомый, спрашивает: «Не жалко вам русского добра?»

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Баракра француз дежурнӑй пулнӑ куна суйласа илетпӗр те, вӑхӑтлӑха тесе, унран ыйтса тула тухатпӑр…

Выберем день, когда француз будет дежурить в бараке, отпросимся, как будто ненадолго…

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ӑна сан пата юри янӑ пулсан, шӑпах та вара эсӗ ӑна шанманнине кӑтартни е эсӗ унран хӑрани хӑрушӑ пулӗччӗ.

Именно в том случае, если он специально подослан, опасно было бы показать, что ты не веришь ему или боишься его.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех