Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илет (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫу плашкин ҫулӑмӗ пӗрмай хутланкаласа илет, чӗл-чӗл ҫунать.

Пламя жирника все время колеблется, мигает.

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Хутран-ситрен вӑл хӑпаракан хӗвеле хӑвӑрт хупласа килекен хура пӗлӗт ҫинелле пӑха-пӑха илет.

Временами Экэчо нет-нет да и посматривал на быстро растущее черное облако, надвигавшееся прямо на восходящее солнце.

Шамана хирӗҫ кайни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Мэнгылю шамана хӑй патне чӗнсе илет те Кэмби, нумайччен, Чукоткӑран тарса, Америка Аляскине куҫма ӳкӗтлет.

Пригласив к себе шамана Мэнгылю, Кэмби долго уговаривал его покинуть Чукотку и перебраться на американскую Аляску.

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Кӑвак куҫлӑ ҫын йӑл кулса илет те ҫапла калать:

Человек с голубыми глазами улыбнулся и сказал:

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ако ывӑлӗ ҫине тинкерсе пӑхса илет те, хӑна енне ҫаврӑнса: — Илтетӗн-и, Виктор, ман ҫинчен мӗнле хыпар ҫӳрет. Пӗлместӗп, аван-и ку? — тет.

Ако посмотрел внимательно на своего сына и сказал, обращаясь к гостю: — Послушай, Виктор, какая новость обо мне пошла! Не знаю, хорошо ли это…

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Кирвир шаман хӑлхи пӑтнех пӗшкӗнсе шӑппӑн ҫапла калать: «Паянтан пуҫласа саншӑн, Мэнгылю, паллӑ пултӑр: Ако вӑйӗ унӑн паттӑр уххинче. Кам та кам унӑн уххине туртса илет, ҫавӑ унӑн вӑйне те илет. Вара айван Ако, тӗнче ҫутине халь ҫеҫ тухнӑ пӑлан пӑрӑвӗ пек, пачах вӑй-халсӑр ҫын пулса тӑрӗ», — тет.

Склонился Кирвир над ухом шамана и шепчет: «Пусть отныне тебе, Мэнгылю, станет известно: сила у Ако от его богатырского лука. Тот, кто луком его овладеет, — тот и силой его овладеет, и тогда неразумный Ако станет беспомощным, как детеныш оленя в первый день появления на свет».

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Шаман бубенне илет те Кооро ярангине пырса кӗрет:

Взял шаман бубен, вошел в ярангу Кооро и сказал:

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ялтан инҫех мар, чул сӑрт ҫинче, ҫӳллӗн курӑнса ларакан маяк ҫути аран-аран йӑлтлаткаласа илет.

Едва-едва мерцали вспышки маяка, возвышавшегося на скалистом утесе недалеко от поселка.

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ак, ҫитсе кӗрет те вӑл яла, юлашки хут пӑхса илет те Виталие, вара…

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫил сисӗмӗ, ҫулҫӑ шӗлтӗр-шӗлтӗрӗ, ҫул сисӗмӗ пек, кас-кас ассӑн та ассӑн хуйхана-хуйхана илет, чӗлхесӗр ачалла, калассине калама шутсӑр хыпӑнса, тӑн-н хыта-хыта тӑрать.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӗсене шыва путарса, вӑл кӑшт ҫӗкленет, хӑй кӗсмене кашни туртмассерен ӗхлетсе илет.

Погружая их в воду, он слегка приподымался и после каждого взмаха кряхтел.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Сиксе ӳкнӗ пружинӑна илет те ӑна ҫӗнӗрен замокпа кӗртсе лартма тытӑнать.

Взял отскочившую пружину и снова начал налаживать замок.

ХIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Бикмуш мучи, ӗҫӗ ӑнмасть пулсан, яланах тарӑхать, шуйттансене асӑнать, сура-сура илет.

Дед Бикмуш, когда у него что-нибудь не ладилось, всегда ругался, поминал всех чертей и отплевывался.

ХIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Замока вӑйпа хӗснӗ вӑхӑтра алли хытӑ ыратать пулмалла, — Джумагул питне пӗркеле-пӗркеле илет.

Рука, вероятно, сильно болела, — лицо Джумагула исказилось.

ХIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Аслашшӗ вилнӗ пек лӑпкӑн ҫывӑрать, ыйхӑ тӗлӗшӗпе вӑхӑт-вӑхӑт кула-кула илет.

А он спал крепко и спокойно, даже улыбался во сне.

XI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Халӗ вӑл, паллах, хӑйне ӗлӗк Ильсеяр кашни кун ҫитернӗ тутлӑ ҫӑнӑх шывне аса илет пулас.

Ведь сейчас, наверное, у него в мыслях была вкусная болтушка, которую он привык получать от Ильсеяр каждый вечер.

X // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Кӑштах утать те хыҫалалла ҫаврӑнса пӑхать е куҫ хӗррипе ҫеҫ енчен енне пӑхса илет.

Пройдет немного и оглянется или краешком глаза поведет по сторонам.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Вӑхӑт-вӑхӑт вӑл стена ҫумӗпе вӗҫӗнчен вӗҫне ҫитиех тӑсӑлса кайнӑ сарлака урлӑ сак ҫинче выртакан Ильсеяр ҫине пӑха-пӑха илет.

Иногда она оборачивалась и смотрела на Ильсеяр, лежавшую на приделанных вдоль всей стены широких нарах.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Вӑл, ӑна ӗнтӗ юратса пӑрахнӑ, пуҫ тайма пуҫланӑ ҫынсен сӑнӗ-пичӗсем ҫинелле хӑйӗн ҫунса тӑракан куҫӗсемпе пӑхса ҫаврӑнать те, унӑн чӗринче таҫта кӑвар евӗр ҫунтаракан хаваслӑ шухӑш ҫиҫсе илет:

Оглядывал горящими глазами лица людей, уже влюблённых в него, поклонявшихся ему, и где-то в груди у него радостно сверкала жгучая мысль:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Вӑхӑтӑн-вӑхӑтӑн ҫав капланчӑк ӑшӗнче шурлӑхри майлӑ темле пӗчӗкҫӗ тӗксӗм кӑвак ҫулӑм ялкӑшса илет те самантрах сӳнсе ларать.

Порою в ней вспыхивал какой-то синий болотный огонёк и тотчас угасал.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех