Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Эппин сăмах пирĕн базăра пур.
Эппин (тĕпĕ: эппин) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗншӗн эппин эсӗ ун чухне ху Чапаев отрядӗнчи ҫын иккенне каламарӑн?

— А ты зачем мне тогда не сказал, что ты от Чапаева?

Стёпка // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Пыратӑн эппин?

— Пойдёшь, значит?

Стёпка // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Юсавлӑ эппин? — тепӗр хут ыйтрӗ Василий Иванович, куҫне хӗссе.

— Исправны? — переспросил Василий Иванович и прищурился.

Ҫул ҫинче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Эппин ҫаран валеҫме каятӑр?

Траву, значит, едете делить?

Мосолик ҫаранӗсем // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Турӑ ирӗкӗ пултӑр, эппин, пӗрене антарнӑ ҫӗре каям!

— Пойду на спуск, божья воля!

IV // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

— Пӗлетӗн-и мӗн, — терӗ ӑна Николай юлашкинчен, — пит каясах килет пулсан, инкӳ патне кай, эппин

— Знаешь что, — сказал наконец Мыкола, — если хочешь, иди к тетке…

II // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

Эппин ӑҫта каймалла ӗнтӗ?

— Ну, а куда же теперь итти?

II // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

— Хӑвӑртрах эппин!

— Скорей!

Почта // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.

Эппин, кӑмрӑк ҫунакан пӳлӗме ниҫта шӑтӑк хӑварми питӗрсе лартӑр.

— Тогда закупорьте помещение, где горит уголь, так плотно, чтобы было как в закупоренной бутылке.

Тинӗс ҫинчи пушар // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.

— Шыв сапӑр эппин хӑвӑртрах! — тенӗ капитан.

— Так заливайте его водой! — сказал капитан.

Тинӗс ҫинчи пушар // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.

Ак халӗ мана, этем пулнӑскере, савса юрат эппин, пул ӗнтӗ халь эсӗ манӑн мӑшӑр.

Полюби же меня теперь в образе человеческом, будь моей невестой желанною.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

— Ӗнтӗ, мӗскер калас, туррӑнне — турра патӑмӑр пулать, халӗ эппин, кӑмӑл тусамӑрччӗ: музыкантсем патшанне — патшана паччӑр!

— Как теперь мы, так сказать, воздали богу — богови, то позвольте, дабы музыканты воздали кесарю — кесарево!

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ҫапла эппин, пулас фабрикант господин, — нимӗн те пулман пек калаҫма пикеннӗ Маякин, — виҫҫӗр пин тенкӗ, вара сан ӗҫӳ пушар пек алхасса каять?

— Так, значит, господин будущий фабрикант, — как ни в чем не бывало заговорил Маякин, — триста тысяч целковых, и — дело твое заиграет пожаром?

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ну-ка, кӳр-ха эппин! — тенӗ вӑл хӗрне.

— Нy-кa, дай-ко сюда! — сказал он дочери.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ну, каяр эппин

— Ну, идем…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Савар-ха эппин, май килнӗ чухне, Кайран — хӑть тӗнче тепӗр май!

Так будем любить, пока можно, А там — хоть трава не расти!

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ну, ӑслӑ эс — пурне те пӗлетӗн… кала-ха эппин: мӗншӗн пурӑнатӑн эс?

Ну, — умен ты, — всё знаешь: скажи — зачем живешь?

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эсӗ ху хӑрӑм тасатакан ҫын пулсан, хӑпар эппин, йытӑ ҫури, пӳрт тӑррине!..

Если ты трубочист — лезь, сукин сын, на крышу!..

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ыйт-ха эппин: сӑмавар хатӗр-и? — приказ панӑ ӑна Саша.

— Спроси-ка: самовар готов? — равнодушно приказала ему Саша.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ну, ҫакна калӑп эппин — ыттисенчен лайӑхрах эс…

Ну, вот скажу я тебе — других ты лучше…

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех