Шырав

Шырав ĕçĕ:

Халӗ сăмах пирĕн базăра пур.

Халӗ (тĕпĕ: халӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫав укҫана хӗстерсе чикрӗн те, халӗ тата тырруна та илсе юлма шутлатӑн пулать?
Энти денежки зажилил да ишо хлебом норовишь поджиться?

24-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Килте чухне ҫӗклеме ҫӑмӑлччӗ пуль-ха, халӗ йывӑрланчӗ апла?
Дома подымал, небось легко было, а зараз почижелело?

Халӗ леш пӳлӗме уйӑрса тӑракан ҫӳхе хӑмаллӑ стена ҫумне хӑй хӑлхине пырса тытрӗ.
Сейчас сам приник ухом к тонкой переборке в той комнате.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ну, халӗ каях, пирӗн татах калаҫмаллисем пур-ха.
Ну, а теперь ступай, нам еще надо поговорить.

Ку вара — манӑн кил хуҫи, ӗлӗкхи йӗркепе пиҫнӗ казак, анчах халӗ колхозра завхоз пулса пурӑнать…
А это — мой хозяин, казак старого закала, но сейчас пребывающий в колхозе завхозом…

Яков Лукич сӑтӑрла ӗҫ тӑвать тесе шухӑшлани халӗ ӗнтӗ ӑна пулма пултарайман япала пек туйӑна пуҫларӗ.
Заподозрить Якова Лукича во вредительстве — теперь уже казалось ему — было нелепо.

Ҫакӑн хыҫҫӑн ятарласа яракан юланутлӑ ҫынсем кашни кун пекех килсе ҫӳреме пуҫларӗҫ, анчах халӗ ӗнтӗ ҫурҫӗр тӗлӗнче мар, шуҫӑм килеспе, ҫурҫӗр иртсен виҫӗ-тӑватӑ сехетсенче килеҫҫӗ, кусем малтанхи ҫынна янӑ ҫӗртен мар, инҫерех вырӑнсенчен килеҫҫӗ пулас.
Потом коннонарочные стали приезжать почти каждый день, но уже не в полночь, а ближе к заре, часов около трех-четырех ночи, приезжали, видимо, из более дальних мест, нежели первый.

Ҫавӑнпа та халӗ кунта сирӗн ӗҫсем епле пыни ҫинчен каласа парӑр.
Так от докладайте: яки у вас тутечка дила?

22-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ман атте патша вӑхӑтӗнче ҫӗр ҫул пурӑннӑ, халӗ эпӗ, хамӑрӑн тӑванран та тӑван власть вӑхӑтӗнче, ҫӗр аллӑ ҫул пурӑнатӑпах!» — тет вара вӑл, ҫынсем ӑна ҫулӗсем нумаййине аса илтерсен тата хӑй текех тачкалансах пыни ҫине кӑтартсан.
Мий батько сто жив при царськой власти, а я зараз при своей риднесенькой пивтораста проживу!» — говорит он, когда ему указывают на его лета и все увеличивающуюся толщину.

…Халӗ 1918 ҫулта Царицын ҫывӑхӗнчи ҫапӑҫура тӑватӑ казакпа кубански ситнике, «харсӑрлӑхшӑн» Врангель аллинчен ылтӑнпа эрешлесе тунӑ ҫап-ҫутӑ авӑрлӑ кӗмӗл хӗҫе илнӗ Мамалыгӑна хӑех касса пӑрахнӑ Кондратькона вӑрҫӑра пӗрле ҫапӑҫнӑ юлташӗсем паллас та ҫук.
Теперь не узнать уж соратникам того самого Осипа Кондратько, который в 1918 году на подступах к Царицыну зарубил в бою четырех казаков и кубанского сотника Мамалыгу, получившего «за храбрость» серебряную с золотой насечкой шашку из рук самого Врангеля.

«Чӗп-чӗрех-ха, Клементий Охримыч, халӗ вилме вӑхӑт ҫук, куратӑр-и акӑ, контрасемпе епле пӗрне-пӗри хире-хирӗҫ кастаратпӑр?
— «Живый, кажу, Клементий Охримыч, николы зараз помырать, бачите, як з контрой рубаемось!

Царицын патӗнче, шуррисемпе ҫапӑҫнӑ чухне, вӑл манпа тем чухлӗ те шӳтлесе калаҫнӑ: «Ну, Кондратько, тетчӗ, ӗҫсем епле пыраҫҫӗ? Эсӗ, ватӑ кашкӑр, халӗ те чӗп-чӗрех-и?» — тесе ыйтатчӗ.
Пид Царицыном, як воювалы з билыми, вин зо мной стике разив шутковав: «Ну як, каже, Кондратько, дило? Ты ще живый, старый вовк?»

— Эпӗ халӗ те хирӗҫ…
— Я и зараз против…

21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ ҫапла калатӑп: халӗ пирӗн пӗтӗм хуторӗ тенӗ пек колхозра.
Я скажу так: зараз в колхозе у нас почти весь хутор.

Эпӗ ӑна астӑватӑп-ха, ача чухнех ҫавнашкал мӑнкӑмӑллӑскерччӗ тата ниҫта юрӑхсӑрскерччӗ, йӗмсӗр чупса ҫӳретчӗ, хӑйӗн нимӗнле талант пурри те палӑрмастчӗ, халӗ авӑ, ҫитӗнсе ҫитрӗ те, пӗр чӗнмесӗр пурӑнать.
Мальчонком был, я его, помню, сопливый такой и никудышний, без порток бегал, и никаких талантов за ним не замечалось, а зараз вот вырос и молчит.

Ку сӑмах халӗ эпир сӳтсе явакан ыйтӑва кӗмест, факт!
Сейчас это не по существу, факт!

— Ҫапла тума сӗнетӗп: хута ахалех сая ярас мар тата халӗ нимӗн те ҫырса аппаланас мар.
— Предлагаю бумагу зря не портить и зараз ничего не писать.

Акӑ халӗ те вӑл хӑйӗн тӳрккесрех тухакан тенорла сассипе кӑштах селӗппӗнтереххӗн, кӑшкӑрсарах та хӗрӳллӗн калаҫма тытӑнчӗ:
Вот и сейчас он чуть шепеляво, повышенно и страстно заговорил своим грубоватым тенорком:

20-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ вырӑс чӗлхипе каланӑччӗ-ҫке-ха, асӑрхаттарнӑччӗ: «Пирӗн тӳрех кӑтартса паракан директивӑсем ҫук халӗ, ҫавӑнпа та ку ӗҫпе ан васка», — тенӗччӗ.
Ведь я же русским языком говорил, предупреждал: «С этим не спеши, сколь нет у нас прямых директив».

Вӑл унта пӑхса тухӗ те ҫирӗплетсе парӗ, манӑн вӑхӑт ҫук: окружкомран пӗр юлташ килнӗ, халӗ бюро ларӑвӗ пулать.
Он там посмотрит и утвердит, а мне некогда: из окружкома товарищ приехал, сейчас будет заседание бюро.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика