Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӳрӗ сăмах пирĕн базăра пур.

тӳрӗ (тĕпĕ: тӳрӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫемйинчен ыйтса пӗлмесӗрех вӑл — тепӗр тесен, ачана ӑс пама, тӳрӗ шухӑш-кӑмӑл пама вӗсенчен ыйтса тӑни кирлӗ-ши! — ҫамрӑк виконта, хӑй пӑхса ӳстерекен ачана, хӑйӗнче мӗн пуррине пӗтӗмпех панӑ.
Без ведома семейства, — да разве и нужно позволение для того, чтобы развить ум, волю, характер? — он передал молодому виконту, своему ученику, все свои мысли.

III. Ача пӑхса ӳстерекен // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Симурден тӳрӗ кӑмӑллӑ ҫын пулнӑ, анчах ҫав тӳрӗ кӑмӑл аякра ларакан чул ту ҫинче, тӗпсӗр ҫырма тӗлӗнче вӗҫсе ҫӳренӗ пекех туйӑннӑ.
Симурдэн оказался героем, но героем одиноким, непонятым, затерявшимся среди общей посредственности; он являлся единственной возвышенной точкой среди безнадежной равнины.

II. Симурден // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӗресе тӑракан ҫав тапхӑрта революци ӗҫне священник чи ырӑ кӑмӑлпа е чи усал шухӑшпа кӑна хутшӑнса хастарлӑ туса пыма пултарать; вӑл ҫын вара е чи ирсӗр, е ытла та тӳрӗ кӑмӑллӑ ҫын пулмалла.
Священник мог пойти на такое дело лишь из-за самых высоких или из-за самых низких побуждений; он мог стать или героем, или подлецом.

Вӑл тӳрӗ кӑмӑллӑ ҫын пулнӑ, хӑйне пӗр йӑнӑшсӑр тесе шутланӑ.
Это был человек безгрешный, которого другие считали непогрешимым.

Симурден тӳрӗ ҫын, харкашусене курайманскер, нумай вӑрттӑн ӗҫсене путлантарнӑ.
Симурдэн, человек прямой, не терпящий никаких интриг, сумел разрушить не одну авантюру.

Епископат членӗсенчен нумайӑшӗ, пуринчен ытла ӗҫ ҫине кирлӗ пек пӑхакан тӳрӗ кӑмӑллӑ чухӑнсем, Симурдена ӗненнӗ, ун хыҫҫӑн хаваслансах пынӑ.
В то же время большинство членов этого революционного клуба, состоявшего преимущественно из людей бедных, заблуждающихся, но добрых, верило в Симурдэна и следовало за ним.

Анчах тӳрӗ кӑмӑллӑ ӑссӑрсем ытларах пулнӑ.
Большая часть членов его были честные безумцы.

Симурден малалла тӳрӗ ҫулпа татӑклӑн та ним пӑрӑнмасӑр пынӑ.
Симурдэну эта прямолинейность была свойственна.

Священник пулнӑ чухне хӑй мӗн тума ӗмӗтленнине пӗтӗмпе тӳрӗ тытма тӑрӑшнӑ.
Став священником, он из гордости, из величия души или по простой случайности, не нарушил своих обетов.

Симурден хӑйне питӗ тӳрӗ кӑмӑллӑн тыткалакан салху ҫын.
Симурдэн был человек честный, но мрачный.

Вӗсен хушшинче ҫирӗп те тӳрӗ кӑмӑллӑ пӗр ҫын палӑрса тӑнӑ.
Одна из них представляла странную смесь того и другого.

I. Париж урамӗсенче // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тюо — тӳрӗ кӑмӑллӑ та ӑслӑ ҫын.
Господин Тюо — человек прямой и умный.

II. Мужик ӑс-тӑнӗ полководец пӗлнин тӗшне тӑрать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫак икӗ ҫутӑ тӑрӑхӗнче вырӑнтан хускалмасӑр тӑракан тӳрӗ хура мӗлкесем курӑнаҫҫӗ.
На обеих этих полосах вырисовывались прямые, неподвижные, темные силуэты.

VII. Кам парӑс карать, ҫав шӑпа ярать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл ҫулӗ, тӳрӗ те ҫирӗп кӗлеткеллӗ, хаяр пит-куҫлӑ старик.
То был высокий, еще крепкий старик, не согбенный годами, с суровым лицом.

I. Туссемпе тӑшмансем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Тӳрӗ кӑмӑллӑ ҫын ҫавӑн пек тӗттӗм халӑх ҫине ӑҫтан лӑпкӑн пӑхма пултартӑр-ха?
— Да ведь честному человеку такие слова слушать — прямо нож в сердце?

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Говэн судра тӳрӗ те паттӑр калани абстрактлӑ гуманизма тӑрӑ шыв ҫине кӑларни пулмасть-и вара?
Но разве не разоблачение абстрактного гуманизма -честное, мужественное заявление Говэна суду.

V // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с. — 3–19 с.

Ачасем тӳрӗ ҫулпа каялла таврӑнчӗҫ.
Домой ребята шли кратчайшей дорогой.

38 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Сева вулама пӗлмен пулсан, эпир кая юлса килнӗ пулӑттӑмӑр, — терӗ вӑл тӳрӗ кӑмӑлпа.
— Если бы Сева не прочел, мы могли бы опоздать, — честно сказал он.

«Лайӑх, тӳрӗ шухӑшлӑ юлташлӑх пур, ҫав вӑхӑтрах тата хӑравҫӑ, суя пулӑшу пур», аса илчӗ вӑл учитель сӑмахӗсене.
«Есть прямое, честное товарищество, а есть мелкое, трусливое выручательство», — вспомнил он слова учителя.

34 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Лайӑх, тӳрӗ шухӑшлӑ, пионерла юлташлӑх пур, ҫав вӑхӑтрах тата хӑравҫӑ, суя, пӗчӗк пулӑшу пур.
Есть прямое, честное пионерское товарищество — и есть мелкое, трусливое, ложное выручательство.

33 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика