Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утса (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Васкамасӑр, майӗпен утса пычӗ вӑл.

Медленно шел, шаг не ускорил.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Лелюков чупмасть, вӑл тужуркӑсар, бинокльне ҫурӑм хыҫнелле уртса янӑ та, пистолетне тытса, цепь умӗнче хӑвӑрттӑн утса пырать.

Лелюков быстро шел впереди цепи без тужурки, с биноклем, переброшенным за спину, с пистолетом в руке.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Карашайск улӑхӗ, — терӗ пичӗ-куҫӗсем тусанланса пӗтнӗ салтак, пирӗнпе пӗрле чӗнмесӗр утса пыраканскер.

— Карашайская долина, — ответил солдат, молчаливо шагавший в ногу с нами.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Мӗнле ӗҫсем, архитектор? — ыйтрӑм эпӗ юнашар утса пыракан Сашӑран.

— Как дела, архитектор? — спросил я Сашу, шагавшего рядом со мною.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Балабан строй умӗпе утса пырса пурне те пӑхса тухрӗ, унтан «Вольно!» команда пачӗ те, йӑл кулса илсе тулли кӑмӑлтан: — Тискер дивизи! — тесе хучӗ.

Балабан оглядел всех, пройдя перед строем, скомандовал «вольно», улыбнулся и сказал вслух с большим удовлетворением: — Дикая дивизия!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Картиш тӑрӑх утса пытӑмӑр унпа, часовойран иртсе кайрӑмӑр.

Мы шли по двору, миновали часового, поднялись в гору.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӗсем ҫаплах тӳррӗн утса килеҫҫӗ.

Они шли попрежнему в рост.

Пӗр ывӑҫ ҫӗр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 28–38 с.

Унтан нӳхреп ҫийӗн такам ҫемҫен утса иртнӗ, часах нӳхреп алӑкӗ уҫӑлнӑ та, Мишӑн куҫне хӗллехи ирӗн кӑвак та ҫивчӗ ҫутти йӑмӑхтарса янӑ.

Потом по погребице кто-то прошёлся, мягко ступая, глухо стукнуло отброшенное тело, открылся люк, и глаза Миши резанул острый голубой свет зимнего утра.

Гварди рядовойӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 14–27 с.

Вӑл миҫе хут утса тухнӑ ҫак сукмаксемпе, пур шурлӑхсене те пӗлет, кашни чул катӑкне, сунарҫӑсен вӑрттӑн паллисене те пӗтӗмпех пӗлсе тӑрать.

Столько раз топтавшему их своими ногами, знавшему в этих краях каждую болотнику, каждую сосенку, каждый камень в лесу, каждую тайную охотничью приметку?

Матвей Кузьминӑн юлашки кунӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 5–13 с.

Илюша манпа юнашар шарламасӑр утса пырать.

Рядом со мной шел Илюша.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Сучилин хыҫӗнчен йӗр ҫине йӗр пусса, ҫӗлӗксӗр хӗрлӗ пуҫне ҫӗрелле усса, Никита утса пырать — вӑл хӑй ҫине халӑх хаяррӑн кӑшкӑрса каланине илтмен пек пырать, никам ҫине пӑхмасть.

Позади Сучилина, след в след, с понурой рыжей головой, без шапки, шагал Никита, старавшийся не глядеть на толпу, не отвечая на выкрики.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл чӗрне вӗҫҫӗн утса кайрӗ, хӑй хыҫҫӑн алӑка тайса хӑварчӗ.

Она ушла на цыпочках и притворила за собой дверь.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫыранӑн сулахай енне пире Виктор кӗтсе илчӗ, унтан «Малалла» терӗ те ҫӳҫесен хушшинчи ҫулпа хӑвӑрттӑн утса кайрӗ.

На левом берегу Виктор подождал нас, сказал «дальше» и быстро пошел по дороге между ивами.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ утса пынӑ ҫӗртех тутасене антӑхса ҫула-ҫула илетӗп.

Я шел и жадно облизывал губы.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Малта, ҫурӑм хыҫне кутамкка ҫакса, сарлака пиҫиххи айне пистолет чиксе янӑ Виктор утса пырать.

Впереди шагал Виктор, на плечах его висел рюкзак, за широким ремнем — духовой пистолет.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тракторпа юнашар, пӗр утӑм юлмасӑр, манӑн анне утса пырать.

Не отставая ни на шаг, шла рядом с трактором моя мать.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Манӑн анне Устин Анисимовичпа юнашар утса пырать.

Моя мать шла рядом с Устином Анисимовичем.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫынсем трактор хыҫҫӑн ураман икӗ енӗпе утса, йышлӑланнӑҫемӗн йышлӑланса пыраҫҫӗ.

Люди шли за трактором по обеим сторонам улицы.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Урай хӑмисемпе алӑка чӗриклеттерсе сас тӑвасран сыхланса, чӗрне вӗҫҫӗн утса эпӗ пӳртрен тухрӑм.

Не скрипнув ни половицей, ни дверью, с дрожью в коленях, на цыпочках я выбрался из дому.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Нехода тӗреклӗ те тикӗс утӑмпа тӳп-тӳрӗ утса пырать.

Нехода шел прямо ровным, уверенным шагом.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех