Шырав
Шырав ĕçĕ:
Арӑмӗ вара чухӑн хӗрарӑм пулнӑ.
VII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.
Яла вӑл ҫулталӑкра пӗрре е иккӗ курма таврӑннӑ, кунта унӑн арӑмӗ пур, ҫурчӗ пур.Раз или два в год приезжал он на побывку в село, где у него были жена и хата.
VII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.
Унӑн арӑмӗ, вӑл, хӑй каланӑ тӑрӑх, Ибрагим радио тӗлӗшпе нимӗн те пӗлменнине пӗлтерме тӑрӑшнӑ иккен.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.
Арӑмӗ нумаях пулмасть вуласа панӑ лекцие аса илсе, Гасанов хавхаланса кайрӗ.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.
Майор та, унӑн арӑмӗ те тӳрех ҫак хӗрачана илме килӗшрӗҫ.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.
Вӑл асӑрхаттаруллӑн тенӗ пек арӑмӗ ҫитнӗ ҫӗре картлашка ҫинелле тухакан алӑка уҫса ячӗ.Он предупредительно распахнул перед женой двери на лестницу.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.
Киле таврӑнса хваттере кӗнӗ хыҫҫӑн (арӑмӗ ҫук чухне вӑл хваттерне никама та кӗртмен), Саида хӑраса ӳкмеллех тӗлӗннӗ, мӗншӗн тесен вӑл тӑрӑшни уншӑн кулленех кирлӗ пулнине вӑл ун чухне хӑй куҫӗпе хӑех курса ӗненнӗ.
Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.
Эпир Островитино ялне каятпӑр тесен, Вячеслав Семёновичпа арӑмӗ пӗр-пӗрин ҫине пӑхса илчӗҫ.Когда мы сказали, что идем в Островитино, Вячеслав Семенович и его жена переглянулись.
Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.
Эпӗ Вячеслав Семёновичпа арӑмӗ пӗрле юрланине пӗртте илтмен.Я ни разу не слышал, чтобы Вячеслав Семенович и его жена пели вдвоем.
Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.
Тепӗр уйӑхран арӑмӗ те вилет.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.
Лётчикпа арӑмӗ сывӑ юлнӑ.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.
Арӑмӗ вара алӑри ачапа Ленинграда каять те унтах пурӑнма юлать.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.
— Аякри хурӑнташсем, — терӗ Вячеслав Семёнович, арӑмӗ ҫине пӑхса.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.
Ну, хӑйӗн арӑмӗ пирки?
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
Либерман хӑй арӑмӗ ҫырнӑ ҫыруне Мускавран Ленинграда яма ыйтрӗ.Либерман вручил письмо жены — переправить из Москвы в Ленинград.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
Либерман арӑмӗ, пӗр хӗрӗх ҫула ҫитнӗскер, утмӑл ҫулхи карчӑк пек курӑнать.Жена Либермана, женщина сорока лет, выглядела шестидесятилетней старухой.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
— Вырсарникун кунӗпех эпӗ выҫӑ ҫӳрерӗм, — ӳпкелешрӗ Сережа, — хӑй вара арӑмӗ ҫине савӑнӑҫлӑн пӑхрӗ.— Весь воскресный день я голодал, — жаловался Сережа, — а сам весело глядел на жену.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
Таня ҫинчен шухӑшласанах вилнӗ арӑмӗ аса килнӗ.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
Карпов пӗр тикӗс ҫырман ҫырӑва ачашшӑн шӑлкаласа пӑхрӗ, унӑн куҫӗ умне хӑйӗн тап-таса кил-ҫурчӗ, сӗтел хушшинче ларакан хӗрачасемпе арӑмӗ тухса тӑчӗҫ.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
«Мӗн эсӗ ҫыру ҫырмасӑр пурӑнатӑн, ҫапкаланчӑк? — ыйтнӑ унран арӑмӗ. — Ҫӗр тӗпне анса ҫухалтӑн-и?«Что же ты молчишь, непутевый? — спрашивала у него жена. — Как сквозь землю провалился?
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.