Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑхӑннӑ (тĕпĕ: тӑхӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӑрман кӑвак тӗслӗ тум тӑхӑннӑ пек, кӗпер айӗнчи шывра кӑкшӑм курӑкӗсем хуллен-хуллен силленсе лараҫҫӗ…
Синел лес, под мостом покачивались на воде кувшинки…

40 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вӑрманта ӳсекен кӑмпасем пек! — терӗ темле хӗрарӑм, панамкӑсем тӑхӑннӑ ачасен ушкӑнӗ ҫине кӑтартса.
Как опята из лесу выскочили! — сказала какая-то женщина, указывая на сбившиеся в кучку панамки.

39 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Хӑй хура сюртук тӑхӑннӑ, ҫӗнӗ галстук ҫакнӑ, галстукӗ кӑвак пӑрҫа пӗрчи пек тӗрлӗ.
В черном сюртуке, с новым галстуком в голубых горошинах.

36 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Мазинпа Русаков тап-таса ҫӗнӗ костюм тӑхӑннӑ, вӑл костюма шкулти экзамена кайма хатӗрленӗ пулнӑ.
Мазин и Русаков в чистеньких новых костюмчиках, приготовленных для экзаменов.

Сӗтел хушшинче Екатерина Алексеевна ларать, хӑй тӗксӗм платье тӑхӑннӑ, платье ҫухавине шурӑ ҫитсӑран тунӑ.
За столом торжественно сидела Екатерина Алексеевна в темном платье с белым воротничком.

Ваҫҫук чӗринчи савӑнӑҫӗ тӗксӗмленчӗ, ҫӑмӑл сандали тӑхӑннӑ урисем те кашни тӗмеске ҫинчех такӑнчӗҫ.
На душе у Васька померкла радость, и даже ноги в легких сандалиях стали цепляться за все бугорки.

— Вырӑнсене пурпӗрех илнӗ билетсене кура лартаҫҫӗ, — терӗ Таня, ассӑн сывласа, пальто тӑхӑннӑ май.
— Да места все равно согласно взятым билетам, — со вздохом сказала Таня, надевая пальто.

31 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Лавҫӑсем ӑшӑ фуфайкӑсем тӑхӑннӑ, фуфайкисем ҫине саппунсем ҫакса янӑ.
В серых фартуках поверх теплых стеганок.

30 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Амӑшӗ пальто тӑхӑннӑ, ӑшӑ тутӑр ҫыхнӑ.
Она была в пальто и теплом платке.

27 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Хӑй тӑвӑр ҫухаллӑ кӑвак пиншак тӑхӑннӑ, ку тумпа вӑл ытла та ҫинҫе кӗлеткеллӗ ача пек туйӑнать, сӑнӗ те шурӑхнӑ пек курӑнать.
В синей курточке с тугим воротником он казался очень тоненьким и бледным.

Хӑй кӗрӗк тӑхӑннӑ, пуҫне ӑшӑ тутӑр ҫыхнӑ.
В меховой шубке и теплом платке.

26 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫемҫе туфли тӑхӑннӑ Екатерина Алексеевна, аллине ҫунакан ҫурта тытнӑскер, ширма хыҫне пырса пӑхрӗ.
Екатерина Алексеевна, в мягких туфлях, со свечкой в руке, заглянула за щирму.

Хӑй пальтосӑрах, пуҫне ҫӗлӗк тӑхӑннӑ.
В шапке, без пальто.

16 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вӑл хӗрлӗ костюм тӑхӑннӑ, калпакӗ айӗнчен пӗчӗк ҫивӗчӗсем тухса кайнӑ.
Она была в красном пушистом костюме, черные косички выбивались из-под шапки.

5 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Чӑнах та ҫавӑ, — терӗ Иван Васильевич, ҫӗлӗкне тӑхӑннӑ май пӑта ҫинчен ҫӑраҫҫине илсе.
— Так и есть, — сказал Иван Васильевич, нахлобучивая на голову шапку и снимая с гвоздя ключ.

Февраль пуҫламӑшӗнче Кавказ ҫыранӗ хӗрринчи пӗр портран тапранса тухакан теплоход ҫине чи юлашки самантра хулпуҫҫийӗсем тӗлӗнче погон йӗрӗсем палӑракан сӑран пальто тӑхӑннӑ ҫӳлӗ те илемлӗ хӗрарӑм хӑпарчӗ.
В начале февраля на теплоход, отходящий с пристани одного из портов Кавказского побережья, в самый последний момент поднялась высокая красивая женщина в кожаном пальто со следами погон на плечах.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Лутра пӳллӗ те «чышкӑ пек» тӑп-тӑп кӗлеткеллӗ Людмила Кашкина вистенекен пӗчӗкҫӗ сӑмси ҫине пирус хучӗ ҫыпӑҫтарса хунӑ, пуҫне хутран тунӑ виҫкӗтеслӗх, ҫине — кӑвак майкӑпа трусы тӑхӑннӑ, ӳчӗ унӑн табак тӗслӗ, вӑл кутамас арҫын ача евӗрлӗ курӑнать.
Людмила Кашкина, коротенькая, крепко сбитая девушка с фигурой «кулачком», налепив на облупленный носик папиросную бумажку, в бумажной треуголке на голове, в голубой майке и трусах на табачного цвета теле, была похожа на коренастого мальчугана.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Пысӑк улӑм шлепкесем тата виноград ҫулҫисенчен тунӑ калпаксем, шурӑ тата кӗрен майкӑсемпе кофтӑсем тӑхӑннӑ виноград касакан хӗрарӑмсем ретсем хушшисенче хӗвӗшсе ҫӳреҫҫӗ.
Резчицы винограда в больших соломенных брилях и колпаках из виноградных листьев, в белых и розовых майках и кофточках сновали в междурядьях.

Хӗрарӑмсем ушкӑнӗпех урӑх ҫын тумне тӑхӑннӑ эсэсовеца сӗтӗреҫҫӗ.
Женщины гурьбой волокли переодетого эсэсовца.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Кӑвак беретпа ҫутӑ плащ тӑхӑннӑ ҫамрӑксем пӗр пируса черет тӑрса туртаҫҫӗ, вӗсене тӗнчере нимӗн те интереслентермест.
Молодые люди в синих беретах и светлых плащах сообща курили одну папироску, безразличные ко всему на свете.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика