Шырав

Шырав ĕçĕ:

пухӑнса (тĕпĕ: пухӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫирӗм-вӑтӑр ача вӑрман хӗрне пухӑнса тӗрлӗрен вӑйӑ вылянӑ.
Двадцать-тридцать детей собирались на опушке леса и затевали разные игры.

Синопа тата унӑн юлташӗсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Плац ҫине, ҫеҫен хирти тӗтӗм шӑршипе ҫапӑннӑ темиҫе ҫӗр ҫамрӑк боец пӗр ҫаврашкана пухӑнса тӑнӑ.
На плацу — в круг — собрались бойцы — несколько сот молодых ребят, пропахших степным дымом.

7 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Тӗмеске хыҫне пухӑнса чӗлӗм туртаҫҫӗ.
Собирались под прикрытием кургана — покуривали.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Унтан ҫӑлӑнмалли пӗр май ҫех куратӑп эпӗ: отрядсем йӗркесӗр пухӑнса, кӗпӗрленсе ҫӳрессине пӑрахса, ҫирӗп организациленнӗ арми тума тӑрӑшас пулать…
Я вижу только один выход: от беспорядочного скопления отрядов перейти к твердой организации армии…

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Морозовская станицӑра пӗр пилӗк пине яхӑн лав пухӑнса тӑнӑ.
В станице Морозовской стояло до пяти тысяч распряженных телег.

Сӑмахӗсене ҫухӑрса, лайӑх илтӗнмелле мар каларӗ; вара пухӑнса тӑнӑ ушкӑнпа ун хушшинче часах тарӑн хушӑ пулса тӑнӑ пек пулчӗ, — вӑл ҫыранӑн пӗр хӗрринче, итлекенӗсем — тепӗр енче пулса тӑчӗҫ…
Он фальцетом выкрикивал слова, дурно произнося их, и точно внезапная трещина пробежала между ним и толпой, — он оказался по эту, слушатели — по ту сторону…

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Анчах Ерман йӑнӑшрӗ: вӑл ҫиленсе кайрӗ; ҫак шиклӗхлӗ кунсемпе ҫывӑрмасӑр ирттернӗ каҫсенче хӑйӗн чӗринче мӗн пухӑнса капланнине вӑл йӑлтах халӑха ӑнланмалла мар хаярлӑхпа кӑларса тӑкрӗ.
Ерман допустил ошибку: он рассердился, все, что накипело в нем за эти тревожные дни и бессонные ночи, вылилось в непонятной для толпы ненависти.

Пурин те кӑмӑлӗсем урнӑ, — пухӑнса тӑнӑ ушкӑн ак-ак тапранса каяс пек, мӗн лекнӗ ӑна лутӑркаса тӑкас пек туйӑнать.
Толпа была настроена так, что — вот-вот — надвинется, сомнет.

«Ыра ҫыннӑмӑрсем, хамӑр та нимӗн ӑнланмастпӑр, виҫҫӗмӗш кун ӗнтӗ ҫӑнӑх илсе килмеҫҫӗ, тен часах та пӗтмелле пулать пулӗ-и ӗнтӗ, темскер…» — тесе ӑнлантараҫҫӗ лавкаҫӑсем пухӑнса тӑнӑ халӑх ушкӑнне.
«Дорогие мои, — объясняли лавочники, — сами ничего не понимаем, муку третий день не подвозят, видно — скоро конец, что ли…»

Именинине вӑл ахаль пухӑнса эрех ӗҫесшӗннипе ҫеҫ мар шухӑшласа кӑларнӑ пулнӑ.
Именины были им придуманы, разумеется, не просто, чтобы выпить водки.

Кӑмӑлсӑрланнӑ, сулхӑнланнӑ сӑн-сӑпатлӑскерсем, командир Петров тавра пухӑнса тӑраҫҫӗ.
Окружали командира Петрова — хмурые и недовольные.

Урапа патне пухӑнса тӑнӑ казаксене вӑл сассисем тӑрӑхах пӗлет, палланӑ ҫынсене уйӑрса илет, пурне те астуса юлчӗ.
По голосам казаков, столпившихся у телеги, узнавал знакомцев, запомнил все.

10 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Нимӗҫсене нумайччен хӑваланӑ хыҫҫӑн, салтаксем, тӗттӗмленнӗ хирте окопсем чаваҫҫӗ те, ҫӑлтӑрсем айӗнче пӗр ушкӑна пухӑнса лараҫҫӗ.
В темной степи, окопавшись после долгого преследования немцев, бойцы собрались в круг под звездами.

Ворошиловпа унӑн лӑпсӑркка лаши тавра темиҫе теҫетке ҫын пухӑнса тӑрать, вӑл вара вӗсене пӗртен-пӗр кирлӗ ӗҫ тума хушать: цепе выртса, нимӗҫ драгунӗсене пемелле…
Вокруг Ворошилова, его косматой лошади сбилось несколько десятков бойцов, и он приказал им сделать то единственное, что было нужно: залечь цепью и стрелять по драгунам…

Пур ҫӗрте те — ҫунакан кӑвайт куписем, унта та кунта пӗрле пухӑнса ларнӑ шавлӑ ушкӑнсем курӑннӑ, пур енчен те котелоксем чӑнкӑртатни, лашасем кӗҫенни илтӗннӗ; вагонсем таврашне портянкӑсемпе кӗпе-йӗмсем ҫакса тултарнӑ, вагонсем айӗнче нушапа ларнӑ ҫынсен ӳчӗсем шуралса тӑни курӑннӑ.
Повсюду — костры, шумные кучки людей, звон котелков, белеющие под вагонами зады присевших за надобностью, крики, ржание коней, треплющиеся по ветру портянки и рубахи.

Вунӑ ҫын, ҫӗлӗкӗсемпе ҫиелти тумтирӗсене хывмасӑрах, сӗтел умне пухӑнса ларчӗҫ.
Десять человек, не снимая шапок и верхней одежды, сели перед столом.

Хӗрӗх делегат — Германи, Австро-Венгри, Болгари, Турци делегачӗсем — симӗс ҫиттиллӗ сӗтел хушшине пухӑнса ларнӑ.
Сорок делегатов — Германии, Австро-Венгрии, Болгарии, Турции — собрались за зеленым столом.

Пӗрле пухӑнса пӗр-пӗрне тӳлевсӗр пулӑшмалли ниме йӑли чӑваш халӑхӗн пурнӑҫӗнче мӗн авалтан паллӑ.
В традициях чувашского народа издревле был обычай коллективной безвозмездной помощи – «ниме».

Олег Николаев Доброволец кунӗ ячӗпе саламлани (2021) // Олег Николаев. https://glava.cap.ru/news/2021/12/05/gla ... et-s-dnyom

Ҫӗр айӗнчен тухнӑ пекех, пирӗн тавра темле шанмалла мар ҫынсем пухӑнса тӑчӗҫ.
Как из-под земли, вокруг нас появилось много подозрительных дядек.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпир кузнеснӑй цехӑн снаряд лекнипе шӑтнӑ труби ҫумӗпе ҫаврӑнтӑм та,инҫетре, домна кӑмакисен патӗнче, халӑх питӗ йыщлӑн пухӑнса тӑнине куртӑмӑр.
Мы обогнули высокую, пробитую снарядом кирпичную трубу кузнечного цеха и вдали, у подножия доменных печей, увидели большое скопление народа.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика