Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аптӑраса (тĕпĕ: аптӑра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ «хаяррине» ӗҫместӗп, — терӗ вӑл вӗчӗрхенмесӗр, анчах ҫав тери ӗнентерӳллӗн, ҫавӑнпах Витпа Гатт аптӑраса ӳкрӗҫ.

— Я не пью «хмельное», — сказал он без раздражения, но так внушительно, что Витт и Гатт оторопели.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Малтан Редотт, унтан Витт, юлашкинчен вара Гатт сив чирпе аптӑраса ӳкрӗҫ.

Сначала заболел лихорадкой Редотт, затем Витт и наконец Гатт.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Вӗсене пула Стелла Дижон ӗненсех лартрӗ: ӑна пач шанчӑксӑр юратса пӑрахнӑ (ку тӗрӗс мар) Гарри Эванс ниҫта кайса кӗрейменнипе аптӑраса О'Нэйль ятлӑ хӗре качча илнӗ иккен.

Стелла Дижон благодаря им получила уверенность, что безнадежно влюбленный в нее (чего не было) Гарри Эванс с отчаяния женился на девице О'Нэль.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Пурте шӑпланчӗҫ; ҫак самантра Роберт Эльгрев халиччен пӗлмен курӑмпа аптӑраса ӳкрӗ, Фергюсонран ҫатӑрласа тытрӗ, вӑл урай таҫта ҫухалнине, хӑй вара кӑвак тӗпсӗрлӗхе, йӑлтӑркка, симӗс тарӑн хушӑка ӳкнине туять.

Наступило молчание, во время которого Роберт Эльгрев увидел необычайное зрелище и ухватился за Фергюсона, чувствуя, что пол исчез, и он валится в сверкающую зеленую пропасть с голубым дном.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Тӑшманӗ ҫав тери хӑвӑрт ҫухалнипе аптӑраса ӳкнӗскер — арӑслан кӑштах кӗтсе пӑхас терӗ: тӑшман, тен, ӑна хыҫалтан тапӑнасшӑн е ҫавӑрса илесшӗн?

Смущенный быстрым исчезновением неприятеля, который, как показалось ему, скрылся, чтобы напасть сзади или окружить его, лев решил переждать.

V. «Эпир ку». Арӑсланпа шакалсем. Арӑслансем мӗнрен хӑраҫҫӗ. Вӗҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Вениамин аптӑраса ӳкрӗ.

Вениамин оторопел.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 58–65 с.

Рене, тӗрмене сайра хутра ҫеҫ кӗрекенскер, ҫӗрле нихӑҫан та килекен марччӗ, — ҫавӑнпах хурал салтакӗ кӑштах аптӑраса тӗлӗнчӗ.

Рене, изредка посещая тюрьму, никогда не приходила ночью, и поэтому часовой удивился.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Тен, усаллӑх вӑхӑтлӑха вӑйланнӑ, ырӑлӑх аптӑраса тӑрать?

Может быть, зло временно усилилось, а доброта страдает?

Александр Грин тата паянхи ӑру // Арсений Тарасов. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 5–9 с.

Филипп тӑтӑшах ҫапла шӳтленине Анни кулкаласа йышӑнать, пӗртте аптӑраса ӳкмесӗр — яшка ҫиме икӗ чашӑк лартса парать.

Но шутка эта повторялась так часто, что Анни, улыбаясь, без замешательства сервировала на два прибора.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Вӑл Зурбаган, Лисс, Кассет таврашне тата ҫур утрав ҫыранне пур ҫӗрте те питӗ лайӑх тӗпчесе тухнӑ, ҫав вӑхӑтрах хӑй пулман фарватерсенче те аптӑраса ӳкмест.

Он прекрасно изучил Зурбаган, Лисе и Кассет и все побережье полуострова, но не терялся и в незначительных фарватерах.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Чӑтмалла мар пӗр самантра чӗри тапма чарӑнчӗ; кӑвакарса-вӑйсӑрланса, аптӑраса — вӑл нимӗн чӗнмесӗр аллисене сӑтӑрать.

Сердце его на один нестерпимый миг перестало биться; мертвея и теряясь, он молча тер руки.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Ну, шеремет! — терӗ аптӑраса ӳкнӗ штурман чылай хушӑ ырӑ маррӑн чӗнмесӗр тӑнӑ хыҫҫӑн.

— Ну, дока, — сказал, оторопев, штурман после неприятного долгого молчания.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— О, о! — шалта кӗмсӗртетнипе аптӑраса кӑшкӑрчӗ негр.

— О, о! — вскричал негр, услышав возню.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Флот аптӑраса ӳкрӗ; командӑсене шикленӳпе хумхану хуптӗрлерӗҫ; асӑрхаттару мерисем йышӑнчӗҫ; сыхлавҫӑсене — хурал карапӗсемпе дозор миноносечӗсене — хушу пачӗҫ те вӗсем архипелагра унталла-кунталла кумаҫҫӗ, аякри ҫӗр-шывра вара ҫамрӑк ҫӗр-ҫӗр хӗрарӑм хурлану кӗпи тӑхӑнчӗ, нумайӑшӗн ыйхине хӑравӑн сивлек ҫуначӗ леке-леке аптӑратать.

Флот был в смятении; трепет и тревога поселились среди команд; назначались меры предосторожности; охранители, сторожевые суда и дозорные миноносцы, получив приказание, зарыскали по архипелагу, а в далекой стране сотни молодых женщин надели траурные платья, и сны многих осенило угрюмое крыло страха.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

— Эпӗ… — терӗ те вӑл — тӑруках хӑйне тытма пӗлеслӗхе ҫухатса, аптӑраса ӳкнине туйса куҫӗ тӗлне лекнӗ пӗрремӗш пускӑч ҫине сиксе хӑпарчӗ.

— Я… — сказал он и, вдруг потеряв самообладание, зная, что растерялся, вскочил на первую попавшуюся подножку.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Куратӑр: эпе тӗлӗнсе, аптӑраса ӳкрӗм.

 — Как видите, я потрясена, растерялась.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Хӗрарӑмсем? — кӑштах аптӑраса, анчах лӑпланса пырса ыйтрӗ Гелли.

— Женщины? — несколько оторопев, но успокаиваясь, спросила Гелли.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Хӑйсене малалла илсе кайма пултаракан тепӗр пӑрахута ҫӗрӗпе те кунӗпе кӗте-кӗте ӗшеннӗ, кулянакан пассажирсем вуҫех аптӑраса ӳкрӗҫ.

Пассажиры, проволновавшиеся всю ночь и весь день в ожидании следующего парохода, который мог бы взять их и везти дальше, выходили из себя.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫав ҫӗре эпӗ, ытти нумай ҫын пекех, йывӑр ҫурма ыйхӑра ирттертӗм, куляннипе-хумханнипе аптӑраса ӳкнӗ арӑма пулӑшмашкӑн хутран-ситрен ҫеҫ тӑтӑм.

Эту ночь я, как и многие другие, провел в тяжкой полудремоте, вставая изредка, чтобы помочь занемогшей от всех этих волнений жене.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Капитанпа унӑн юлташӗ пирӗнпе ҫӗрӗпех калаҫса ларчӗҫ, пире — хумханса, тӗлӗнсе, аптӑраса ӳкнӗскерсене — хӑрушӑ та тӗлӗнмелле ӗҫ-пулӑма тӗпӗ-йӗрӗпе уҫса кӑтартрӗҫ.

Всю ночь капитан и его товарищ беседовали с нами, посвящая нас, взволнованных, потрясенных и зачарованных, в самые глубины событий.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех