Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Рада (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗре тинех телейлӗ чун кӗчӗ тейӗн, ҫынсем ирӗксӗрех ӑна тинкерчӗҫ; анчах вӗсенчен нумайӑшӗ ӑна ырӑ сунмасть, хӑшӗ-пӗри хурлас кӑмӑл та хывать, мӗншӗн тесен иртнӗ кунсенче Рада пирки тем те пӗр элеклесе сӑмах-юмах юптарчӗҫ.

Девушка расцвела от счастья и притягивала к себе все взгляды; но многие из них были недоброжелательны, иные даже исполнены презрения, потому что в последние дни о Раде стали говорить очень нехорошо.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халӑх хушшинче Рада та курӑнчӗ.

Среди них промелькнула и Рада.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Манӑн ҫӗррӗм ҫук, Рада, парне памашкӑн, ылтӑн ҫӗррӗм те, тимӗрӗ те ҫук…

У меня нет кольца, Рада, чтобы подарить тебе, — ни золотого, ни железного…

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эсӗ ман ятпа пурӑн, Рада, Огнянов ята йышӑн — вӑл ята нимӗн те чыссӑрлатман, нимӗн те вараламан.

Я хочу, Рада, чтобы ты носила мое имя, имя Огнянова, — оно ничем бесчестным не запятнано.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Итле, Рада, эп чӑн та вилме пултаратӑп, ара, вилӗме хирӗҫех каятӑп-ҫке; анчах эп кӑштах та пулин сан пирки пӑшӑрханасшӑн мар.

— Слушай, Рада! Очень возможно, что я погибну, — ведь я иду навстречу смерти; но я хочу быть хоть мало-мальски спокойным за тебя.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада ун аллине хӗссе тытрӗ.

Рада, волнуясь, стиснула его руку.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак кунччен, Рада, санпа курнӑҫма та пултаратпӑр, унтан вара — вӑрҫӑран кам сывӑ тухасса турӑ кӑна пӗлет.

До этого дня, Рада, мы сможем видеться, а потом — бог ведает, кто выйдет живым из этой борьбы.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Итле-ха, Рада, Клисурӑна каймалла мар-ши санӑн, Муратлийский арӑмӗ патӗнче кӑштах хӑнара пул.

— Послушай, Рада, а не отправиться ли тебе в Клисуру, погостить у госпожи Муратлийской?

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫук, Рада, сана юрамасть пирӗн ӗҫре пулма, — ун пек пӑлхавра арҫын хӑвачӗ кирлӗ, унта хаярри те нумай, хӗрхенмелле марри те, эсӗ вара, эсӗ — чӑн пирӗшти-ҫке!..

— Нет, ты не сможешь служить нашему делу, — восстание потребует мужской силы, жестокости, беспощадности, а ты, ты — сущий ангел!..

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс каллех мана пӑрахса кайсан, сана урӑхран ӗмӗрне те курас ҫук пек туйӑнать мана, яланлӑхах ҫухататӑп пуль! — терӗ те Рада, куҫҫулӗ сӑрхӑнса тухрӗ.

Мне кажется, что, если ты меня снова покинешь, никогда больше мне не увидеть тебя, ты навеки будешь для меня потерян! — промолвила Рада, и в глазах ее блеснули слезы.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада, чунӑм, ирсӗр тӑшмана пулах эс нуша куратӑн!..

Бедная моя Рада, ты стала жертвой предрассудков и людской подлости!..

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Савнӑ Рада, сана кунта пурӑнма калама ҫук кансӗр, — ун хутне кӗчӗ Огнянов, — эп ӑна хам куратӑп.

— Рада, милая! Твое положение здесь очень тяжело, — озабоченно проговорил Огнянов, — я это вижу.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эх, Рада, Рада, хамӑр хушӑрах ырӑ ҫынсем сахал мар, ҫакӑ мана тӑван Болгарие тата ытларах юраттарать.

Ах, Рада, есть среди нас благородные люди, и это укрепляет мою любовь к Болгарии.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада шурса кайрӗ.

Рада побледнела.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эп каятӑп, Рада.

— Я уезжаю, Рада.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада пӑшӑрханса пӑхрӗ ӑна.

Рада тревожно взглянула на него.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫавӑн, Рада, Бӑрзобегунек унӑн вӑрттӑн хушамачӗ.

— Да, Рада, это имя придуманное.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кам вара ҫав Муратлийский текенни? — ыйтрӗ Рада, ун хушаматне вӑл икӗ хут та илтсеччӗ ӗнтӗ.

Да, а кто он такой, этот Муратлийский? — спросила Рада, уже два раза слышавшая эту фамилию.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ак мӗнле хурах иккен эс! — кулса ячӗ Рада.

— Ах ты, разбойник! — смеялась Рада.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Епле пархатарлӑ ҫын апла, чӑн-чӑн пӑлхар ҫынни вӑл! — терӗ Рада.

— Какой благородный человек, настоящий болгарин! — проговорила Рада.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех