Шырав

Шырав ĕçĕ:

санӑн (тĕпĕ: сан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Тилӗпе аҫа кушак санӑн ылтӑн укҫусене вӑрланишӗн ан хурлан.
— Не горюй, что лиса и кот украли у тебя золотые монеты.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Вӗсем кӳлӗ патӗнчен чупса иртсе кайрӗҫ, кунта шыв ӗҫмешкӗн чарӑнса тӑчӗҫ те, санӑн укҫусене алтса кӑларса илни ҫинчен тата вӗсем пирки ҫапӑҫни ҫинчен каласа мухтаннине хамах илтрӗм…
— Они пробегали мимо пруда, остановились попить, и я слышала, как они хвастались, что выкопали твои деньги, и как подрались из-за них…

— Санӑн укҫусене тилӗпе аҫа кушак вӑрланӑ, — тет тимӗр шапа.
— Деньги твои украли кот и лиса, — сказала черепаха.

Санӑн килте ларса вӗренмелле пулнӑ.
Сидеть бы тебе дома да прилежно учиться!

— Санӑн виҫӗ айӑп, путсӗр: эсӗ — кил-ҫуртсӑр, аҫу-аннӳсӗр, эсӗ — паспӑртсӑр тата ӗҫсӗр ҫӳретӗн.
— Ты совершил три преступления, негодяй: ты беспризорный, беспаспортный и безработный.

Полицейскисем Буратинона ярса илеҫҫӗ те, ӑна тӳрре тухас майпа сӑмах та уҫтармаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Санӑн укҫусем ӑҫта? — тесе мӗкӗрет вӑрӑмми.
— Где твои деньги? — рычал высокий.

Буратино ҫине вӑрӑ-хурахсем тапӑнаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Пирӗнпе пырсан, санӑн пилӗк ылтӑнӑнтан пӗр купа укҫа пулса тӑнӑ пулӗччӗ, — тет тилӗ.
— А то бы твои пять золотых превратились в кучу денег… — сказала лиса.

Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тилли: — Аслӑ, питех те ӑслӑ Буратино, санӑн хӑвӑн укҫусене вунӑ хут ӳстерес килет-и? — тесе ыйтрӗ.
Лиса сказала: — Умненький, благоразумненький Буратино, хотел бы ты, чтобы у тебя денег стало в десять раз больше?

— Санӑн аҫу — Карло-и? — терӗ те Карабас Барабас, пукан ҫинчен сиксе тӑчӗ, аллисемпе ҫапкаланса илчӗ, унӑн сухалӗсем сапаланса кайрӗҫ.
— Твой отец — Карло! — Карабас Барабас вскочил со стула, взмахнул руками, борода его разлетелась.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Мӗн, санӑн аҫу пурӑнать-и халӗ? — тесе ыйтать.
А что — отец у тебя жив? — спросил он.

Мӗн, санӑн аҫу-аннӳсем пурӑнаҫҫӗ-и?
А что — родители у тебя живы?

— Санӑн ҫӗлӗкӳпе йытпуллисене кӑна тытма пулать… — Шырах ухмаха, — терӗ лешӗ.
— Твоим колпачком только ловить головастиков… — ищи дурака, — ответил тот.

Буратино кӗнекине сутать те пуканесен театрне кайма билет илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Карло атте, санӑн пиншаку ӑҫта? — тесе ыйтать Буратино.
— Папа Карло, а где твоя куртка? — спросил Буратино.

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Мӗншӗн тесен, санӑн ухмах йывӑҫ пуҫ… — тет Шӑрчӑкӗ.
— Потому, что у тебя глупая деревянная голова, — сказал Сверчок.

Калаҫакан шӑрчӑк Буратинона ӑслӑ канаш парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Санӑн пурӑнӑҫушӑн эпӗ вилсе типсе кайнӑ шӑнана та памастӑп, — тет шӑрчӑкӗ.
За твою жизнь я не дам и дохлой сухой мухи, — сказал сверчок.

— Ах, авӑ мӗнле иккен санӑн парнӳсем! — тесе кӑшкӑрчӗ Карло, хурлӑхлӑ сасӑпа.
— Ах вот какие твои подарки! — обиженно крикнул Карло.

Калаҫакан вут сыппине Джузеппе хӑйӗн тусне Карлона парнелет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Черетпе санӑн леҫмелле пулнӑ, тет-и?
Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тем, санӑн та ыйхӑ ҫук пулас?
Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эпӗ — пуҫӗпех, пуҫӗпех санӑн.
Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пиҫет санӑн, Дина.
Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика