Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ав сăмах пирĕн базăра пур.
ав (тĕпĕ: ав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ав епле иккен! — шухӑшларӑм эпӗ.

«Вот так штука! — подумал я.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ав куратӑн-и, сӑмсисем ӑйӑ пек усӑнса тӑраҫҫӗ…

Вон видите, нос долотом вниз…

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ав ҫавӑнта! —

— Там! —

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ав еплескер эсӗ!

Так вот ты какой!

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Халӗ, ав, тӑнлавусем те юр пек, — терӗ шухӑша кайса, старши лейтенант.

— А теперь, вишь, виски уже, как снег, — задумчиво заметил старший лейтенант.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

«Мӑйӗ вара — хуть тукун ав» — шухӑшлать Хома.

«Шея, хоть ободья гни», — подумал Хома.

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ав темӗнле шуйттан ҫавӑтса каять…

— Вон повела какая-то стер…

VII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хӗрача та ав епле кӑвакарса кайнӑ.

Да и дочка, видишь, как посинела.

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ав манӑн Нина…

Вот моя Нина…

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Серёжа хӑйӗн ӗҫӗсемпе пурӑннӑ вӑхӑтра ҫаксене асӑрхаман та, ырашӗ ав пиҫсе те ҫитет, ҫул тарӑх пынӑ чухне пуҫ тӑрринче тухӑҫлӑн кашлать.

Сережа не заметил, занятый своей жизнью, а она уже налилась, зреет, пышно шумит над головой, когда идешь по дороге.

Пӗлӗт ҫинчи тата ҫӗр ҫинчи явленисем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Хӗрпе йӗкӗт, ав, хавасланса юлчӗҫ те кулаҫҫӗ.

Он сделал так, что парень с девушкой рады и смеются.

Коростелев хӑвачӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ав мӗнле иккен вӑл, Коростелев: тӑвас тет — йӗкӗтпе Таньӑшӑн начар тума та пултарать.

Вот какой Коростелев: захоти он — парню и Тане было бы плохо.

Коростелев хӑвачӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ав епле, Коростелев алӑ пусмасан ҫынсем ӗҫ укҫи те илеймеҫҫӗ!

Вот как, если Коростелев не подпишет бумажку, то они и зарплаты не получат!

Коростелев хӑвачӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Мӗнле вӑл кайран, мана эсир алӑ пусмасан памаҫҫӗ-ҫке-ха, ҫынсен, ав, ӗҫ укҫи илмелле, — терӗ Лукьяныч.

Лукьяныч сказал: — Что значит потом, мне же не дадут без вашей подписи, а людям зарплату надо получать.

Коростелев хӑвачӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Саншӑн, ав, илмеҫҫӗ те!»

 — А на тебя не берут, ага!»

Мӑн асламӑшне пытарни // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ав тата темле траттайкка килет.

Вон еще какой-то драндулет.

Женька // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Терраса ҫинче тӑракан Коростелев илттӗр тесе, вӑл юриех хыттӑн калаҫать; ара, лешӗ илтсен: «Ав епле ӑслӑ хӗрача ҫитӗнет!» тесе шутламасть-и-ха.

Она говорила нарочно громко, чтобы Коростелев на террасе услышал и понял, какая она взрослая и умная.

Коростелевпа ирттернӗ пӗрремӗш ир. — Хӑнара // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ав ҫавӑнта! — сулса кӑтартаҫҫӗ вӗсене инҫенелле, танксемпе тупӑсем ҫурса пӗтернӗ уялла.

— Там! — махали им рукой, в даль, в поле, изрезанное колеями танков и пушек, как множеством дорог в одном направлении.

XXX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ав мӗнле тар юхтараҫҫӗ, анчах тем те пӗр тултарнӑ миххисене хывса пемеҫҫӗ.

— Бач, как обливаются по́том, а мешки с барахлом не скидают.

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ав вӗсем кунта! — хӗрхенчӗ землякне Хома.

— Вот они тут! — пожалел земляка Хома.

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех