Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗччен сăмах пирĕн базăра пур.
Пӗччен (тĕпĕ: пӗччен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пирӗн хисеплӗ ҫемьерен ҫут тӗнчере эпӗ пӗр пӗччен тӑрса юлтӑм-ҫке…

Один на всем свете белом из всего нашего милого семейства…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

— Халь ӗнтӗ эпӗ пӗр пӗччен тӑрса юлтӑм, асатте!

— Один я теперь остался, дидуся!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

— Упа пек пӗччен пурӑнатӑп.

— Живешь один, как сыч.

Иккӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Удэхеецсем эп уншӑн пӑшӑрханни ҫинчен, тӗттӗмре пӗччен шыраса тупайманни ҫинчен каласа пачӗҫ.

Удэхейцы сказали ему, что я беспокоился о нем и долго искал его в темноте.

Хӗлле пулӑ тытни // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 125–127 с.

Эп вара хӑруш чӗрчуна вӗлернӗшӗн вӑл мар, унӑн ҫемйи те мар, хам пӗччен ответ тытасси синчен шантарса сӑмах патӑм.

Я подтвердил, что вся ответственность за убийство грозного зверя ляжет на меня одного.

Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.

Анчах пурпӗр кӑшкӑрма, пӗр-пӗринпе тавлашма пӑрахмарӗҫ — пӗччен те, харӑссӑн та ҫуйхашрӗҫ вӗсем.

Они стали кричать в одиночку и все разом, спорили и укоряли друг друга.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Эп хам тӑр пӗччен тӑрса юлнине туйрӑм.

Чувство полного одиночества охватило меня.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Ҫавӑнпа та тигра нихӑҫан та пӗччен йӗрлеме канашламастӑп.

Одному по тигровому следу ходить не советую.

Йӑнӑш курӑннӑ-мӗн… // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 11–15 с.

Ҫураҫнисем хӑйсене йӗркеллӗ тытаҫҫӗ, хӑйсем пӗччен марри ҫинчен манмаҫҫӗ, туйӑмӗсене ҫын умӗнче кӑтартмаҫҫӗ.

Обрученные ведут себя корректно, не забывая о том, что они не одни и не выставляют свои чувства напоказ.

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑна хӑйӗн турилкки ҫине килӗшнӗ апата тата илсе хучӗ пулсан, пӗччен ҫинӗшӗн ан вӑтантӑр тесе кил хуҫи хӗрарӑмӗн те ҫавнах тумалла.

И, наконец, если гость вторично положит на тарелку того, что остальные уже поели, хозяйка должна сделать то же самое, чтобы человек не ощущал неловкость оттого, что ест один.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пӗччен хӗрарӑма унран инҫех пурӑнман пӗр-пӗр ҫемье е пӗр-пӗр арҫын ӑсатса яма пултарать.

Он просит проводить одиноких женщин живущих от них поблизости.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пӗччен хӗрарӑмсене хӑнасенчен кам та пулин киле ҫити ӑсатса ятӑр тесе тӑрӑшни кил хуҫин хӑнасене ӑсатнӑ чухнехи юлашки тивӗҫӗ пулса тӑрать.

Последней его обязанностью является забота о провожании домой одиноких женщин.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кил хуҫи пӗччен хӗрарӑм пулсан, килекен хӑнасене ҫак каҫхине хӑйне кил хуҫи вырӑнне тытма ирӗк илнӗ ҫывӑх юлташӗ йышӑнать.

Если хозяйка одинокая женщина, то гостей может принимать ее ближайший друг, который в этот вечер принял на себя обязанности хозяина.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑнана пӳлӗмре пӗччен хӑварса нумай кӗттермелле мар.

Не следует заставлять его долго ждать одного в комнате.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Никам ҫук ҫӗре илсе кӗрсе сире пӗччен хӑварчӗҫ пулсан, килхуҫисене ура ҫинчех кӗтсе тӑмалла.

Если гостя провели в комнату, где никого нет, то он остается ожидать стоя.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

— Юрӗ, — терӗ Имет, — хаклӑ хӑнасем кайччӑр-ха, эс кайран пӗччен кӑна хам пата килӗн, карттус кӑна мар, шӑртлӑ пуҫна татса, чипер ҫӗлӗк туса тӑхӑнтартӑп…

— Ладно, — сказал Имет, — вот уедут дорогие гости, ты ко мне и приходи один, я тогда не только картуз, а и шапку славную надену на твою щетинистую башку!

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑрман хӗрринче пӗр Шыҫмак Ваҫилей кӑна, ял вӗҫне лартса хӑварнӑ пӗччен хура юпа пек тӑлӑххӑн юлса, иртсе кайнӑ лавсем ҫине тахҫанччен пӑхса тӑчӗ, унтан вӑрманалла кӗрсе кайрӗ.

На краю леса сиротливо стоял Васьлей Шысьмак, как одинокий дуб, и долго-долго глядел вслед уходящим подводам, потом он скрылся в лесу.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пурӑнмалли кӗтес пӗччен ҫынна нумай кирлӗ мар, йысна, ӑшӑ кӑна пултӑр…

— А одинокому угол всегда найдется, йысна, одинокому много не надо, было бы тепло…

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗччен.

Куҫарса пулӑш

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Хӑй вӑл пӗччен кӑна, ялтан килнӗ чӑваш, хулара виҫҫӗмӗш ҫул пурӑнать…

— Да один он, из деревни приехал, чуваш, третий год тут живет…

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех