Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илет (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хушӑран вӑл ҫуначӗсене вӗлтӗртеттерсе илет те каллех чечек ҫумне тӗршӗнет, юлашкинчен пачах хускалми пулчӗ.

Она изредка взмахивала крылышками и прижималась к цветку, наконец, совсем замерла.

VII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Турка сасси вӑрман тӑрӑх хыттӑн, патваррӑн янӑраса кайрӗ; сунар йытти хӑрлата-хӑрлата илет, унӑн сасси ҫине-ҫинех илтӗнекен пулчӗ; ун ҫумне тепӗр сасӑ, хулӑнраххи, хутшӑнчӗ, унтан виҫҫӗмӗшӗ, тӑваттӑмӗшӗ…

Голос Турки громче и одушевленнее раздался по лесу; гончая взвизгивала, и голос ее слышался чаще и чаще; к нему присоединился другой, басистый голос, потом третий, четвертый…

VII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл тухсан яланах картари йытӑсене сывлӑх сунать: пӗрисемпе вылять, теприсене шӑршлать тата хӑрӑлтатса илет, хӑшпӗрисенне пӑрҫисене шыраса пӑхать.

Она, выходя, всегда здоровалась с псарными собаками: с одними поиграет, с другими понюхается и порычит, а у некоторых поищет блох.

VI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Боянӑн хулпуҫҫийӗ сике-сике илет.

Плечи Бояны дрогнули.

12 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӑркаланнипе Боянӑна тӗкӗне-тӗкӗне илет.

От суеты касался Бояну.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӗрре кукленсе илет хӑй, тепре чӗркуҫленет.

Он то сгибался, то вставал на колени.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йевта ывӑнма пӗлмесӗр малалла утать, йывӑҫсене патакпа шаккать, ӳсӗре-ӳсӗре илет, пурне те хавхалантарать.

Неутомимый Евта все шел и шел вперед и, стуча своей палкой, подбадривал окружающих:

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӗсем йӑтса пыракан аманнӑ ҫыннӑн суранӗ юхаканскер пулнипе вӑл питех те йынӑшать, кӑшкӑра-кӑшкӑра илет.

У партизана, которого они несли, открылась рана, и он все время стонал.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫынсем апат ҫинчен калаҫнине ӑнланнӑ пек, йытӑ вӑхӑт-вӑхӑтпа ҫӑварне кара-кара илет, шӑлӗсене шатӑртаттарать, куҫӗсемпе Никола ҫине пӑхса, унӑн уринчи жандармсем тӑхӑнакан пушанкӑ крагисем ҫумне сӗртӗнет.

Теперь, словно понимая, что люди говорят о еде, пес разевал пасть, скрипел зубами и смотрел на Николу пестрыми масляными глазами, почесывая морду о жандармскую камашну, свободно болтавшуюся вокруг тощей ноги хозяина.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл ан ҫухалтӑр тесе, Никола ҫӗрлехи маршсем вӑхӑтӗнче тата ҫапӑҫу пынӑ вӑхӑтра та йытта хӑйпе пӗрле илет.

Ночью, на переходах, даже в бою Никола заботился о собаке.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл пӗр ури ҫинчен тепри ҫине пускаласа тӑпӑртатса тӑрать, сӑмсине турта-турта илет.

Он шмыгал от холода носом, переминаясь с ноги на ногу.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вучахра вӗлтлетсе илекен хӗрлӗрех ҫутӑ хура йӗмсемпе кӗске пиншаксем ҫине ӳкет, хӗҫпӑшалсем ҫинче йӑлтӑртатса илет, ҫӗтӗк-ҫатӑк атӑ пушмаксене ҫутатать.

Красноватый отсвет огня дрожал, танцуя на темной одежде, играя на оружии, освещая ветхую обувь.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Гвозден канӑҫсӑррӑн ҫывӑрать, час-часах шарт сиксе илет.

Гвозден беспокойно ворочался во сне.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫитменнине тата Уча усаллӑн кулкаласа илет.

Вот Уча даже усмехается цинично.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ӳпӗнтернӗ курите ҫинче ларакан Гвозден канӑҫсӑррӑн пӑркалана-пӑркалана илет, вучаха пӑтратать.

Гвозден уселся на перевернутое корытце и помешивал угли в очаге.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл тутӑ, анчах табак туртнӑ хыҫҫӑн, хӑнӑхнӑ йӑлапа, сентре ҫинчен чи пӗчӗк панулмине суйласа илет

Он сыт, но по привычке берет с полки яблоко, выбирая поменьше.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча хӗллехи вӑрӑм каҫсенче ялти шкул килкартин калинккине хуралҫӑ хупма маннипе ҫӗрӗпех чӗриклетнине, юпа ҫумне перӗне-перӗне уҫӑлса хупӑннине аса илет.

Уче припомнились долгие зимние ночи в деревне, когда школьный сторож забывал закрыть во дворе калитку и она всю ночь, скрипя, ударялась о столбы.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫӗрле-и, кӑнтӑрла-и, кашни сехетре тенӗ пекех пӑшал сасси шӑплӑха чӗтретсе илет, нимӗҫсем пӗрре тапӑнни тепре тапӑнассине систерсех тӑрать.

День и ночь, ежечасно эту тишину нарушала стрельба, атаки немцев следовали одна за другой.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Унӑн вӑхӑтсӑр ватӑлнӑ илемлӗ сӑн-пичӗ халӗ, каҫхи тӗттӗмлӗхре, ҫил ҫинче тата та ватӑрах пек курӑнать; вӑлт хӑйне хӑй асаплӑн калаҫакан ҫын пек, ҫамкине пӗрмаях пӗркелентерсе илет.

Красивое лицо командира, усталое и постаревшее, в сгущавшихся сумерках, среди метели и ветра казалось еще старше; порой оно кривилось и морщилось, как у человека, который ведет долгий и мучительный разговор с самим собой.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кашкӑр чӗр аш курсанах, ниепле те чӑтса тӑраймасть; Тӗвен пӗверне ҫулса илет те чӑмламасӑрах ҫӑтса ярать.

Как увидел волк свежее мясо, так и не стерпел: схватил верблюжью почку и проглотил ее целиком.

Тилӗ, тӗве, кашкӑр, арӑслан тата путене // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 45–50 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех