Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӗр нимӗҫ салтакӗ кӑна хӳтлӗх айӗнче шӑхӑркаласа, йӗпе кӗпине патак ҫине саркаласа ҫакать.

Только один немецкий солдат, спокойно посвистывая, вешает под навесом мокрую рубаху, аккуратно растягивая ее на деревянных плечиках.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӗсем шӗшкӗ тӗмми айӗнче Мазин пӗр палламан ҫынпа ларнине курчӗҫ.

Под орешником сидел Мазин с каким-то незнакомым человеком.

39 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫумӑр айӗнче нумай ларнипе вӑл хуралса кайнӑ, чалӑшнӑ.

Старая, почерневшая от дождей и времени, она тяжело накренилась над водой.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Бархат пек ҫемҫе курӑк айӗнче сап-сарӑ шурлӑх шывӗ чӳхенсе кӑна тӑрать.

Под мягким, бархатным ковром, расшитым незабудками, стояла ржавая вода.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Йӑшнипе хуралнӑ юр ура айӗнче нӑтӑр-нӑтӑр тӑвать.

Под ногами хлюпал разбухший, почерневший снег.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ачасем вара сӗтел ҫинчен ҫухалнӑ япаласене пурне те кавир айӗнче тупрӗҫ.

И тогда пропавшие вещи ребята нашли как раз под ковром.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Юр айӗнче тӑпра тӳшек айӗнчи пекех ӑшӑнса пурӑнать.

— Землица-то под снегом, словно под перинкой, покоится.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Юр айӗнче ӑшӑ-им вара? — ыйтрӗ Саша.

— А под снегом разве тепло? — спрашивал Саша.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ура айӗнче халь ҫеҫ ӳкнӗ юр нӑтӑртатать.

Под ногами хрустит молодой снежок.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хӑва айӗнче хӑварнӑ ҫӑкӑрпа сало татӑкӗ ҫук иккен.

Под ивой не было оставленной еды.

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ватӑ юмансем айӗнче тачка ту паллӑ хыр кӑмписем, ҫамрӑк чӑрӑшсем айӗнче мӑнтӑр кӑмпасем пытанса лараҫҫӗ.

Под старыми дубами крепко сидели на толстых ножках боровики; под молодыми сосенками ютились маслята.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унта, сип-симӗс курӑк айӗнче, шурлӑх сарӑлса выртать.

В этом овражке под изумрудной травой — вязкое, засасывающее болото.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тепӗр кунне унӑн ури шыҫса кайрӗ, чӗркуҫҫи айӗнче юнӑхса ларчӗ.

А на другой день, смотрим, нога у него распухла вся, под коленкой кровавое пятно.

21 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Французсен саперӗсем вырӑссен позицийӗсем патнелле вӑрттӑн пыма ҫӗр айӗнче шӑтӑксем алтма тытӑннӑ.

Французские саперы рыли в земле тайные ходы, подбираясь к русским позициям.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Йывӑҫ айӗнче темскер йӑлтӑртатать.

Под деревом что-то блестело.

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫырмара кӗпер айӗнче шыв шӑнкӑртатса юхса выртать.

В овражке под мостом журчала вода.

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Учителӗн ҫамкине тар тапса тухнӑ, пит-куҫӗ ывӑннине кӑтартать, куҫӗсем айӗнче кӑвак йӗрсем курӑнаҫҫӗ.

Лоб у учителя был мокрый, лицо усталое, под глазами легли темные круги.

15 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫавӑнпа вара ӑна хӑй ватӑ Матвеич мучи патӗнче, тӗреклӗ пӳртре, ӑша утиял айӗнче ҫывӑрса выртнине туйма питӗ кӑмӑллӑ пулчӗ…

И было приятно чувствовать себя в крепком доме, под теплым одеялом, у старого деда Матвеича…

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шӗшкӗ тӗмисем ҫинче, сарлака ҫулҫӑсем айӗнче, темӗн чухлӗ мӑйӑр шап-шурӑ курӑнса тӑрать.

На кустах орешника под широкими листьями тесными семейками лепились молодые орехи с мохнатыми зелеными колпачками и белой скорлупой.

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ман Матвеича ҫак юмансем айӗнче амантнӑччӗ…

Под ними Матвеича моего ранило…

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.