Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Чӑм шыва ӳкнӗ ҫын ун ҫине сиксе ларчӗ те пӑхӑрпа тӑхлантан шӑратса тунӑ аҫтахан мӑйне йӑлмакласа илчӗ.

Канонир кинулся к пушке, весь обливаясь потом, и охватил петлей бейфута медную шею поверженного на землю чудовища.

V. Вӑйпа паттӑрлӑх // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тупӑ, чиркӳ тӑрринчен вӗҫерӗнсе ӳкнӗ чан пек кӗрлесе, урайне йывӑррӑн тӳнсе кайрӗ.

Тот с страшным грохотом упал вверх колесами.

V. Вӑйпа паттӑрлӑх // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хӑраса ӳкнӗ хӗрарӑм ҫак пӑшалсем, хӗҫсем, штыксем тата хаяр пит-куҫсем мӗне пӗлтернине ӑнланса илеймесӗр, ыйхӑран вӑраннӑ хыҫҫӑнхи пек, ун-кун пӑхса ларчӗ.

Женщина, оцепенев от страха, с изумлением, словно спросонья, глядела на ружья, сабли, штыки, на страшные лица.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Юлашки паллӑ, йывӑҫ ҫине пекӗпе чавса тунӑскер, вӑрман чӑтлӑхне каймаллине кӑтартать, унта шӑлан ҫырли тӗмӗсем, хӑрӑк туратсем, тӑвӑлпа хуҫӑлса ӳкнӗ йывӑҫсем ҫула пӗтӗмпех пӳлсе хуна.

Последняя стрела, вырезанная на дереве перочинным ножиком, вдруг указала направление в такую чащу, где колючие кусты шиповника, сухие ветки и торчащие во все стороны сучья бурелома совершенно загораживали дорогу.

38 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Мазин пӗве ҫыранӗ хӗрринчи тӗксӗм шыва пӑхать, унта хурӑн турачӗсен тачка папкисем курӑнаҫҫӗ, вӗсемпе юнашар ҫинҫешке хырсем кармашса тӑраҫҫӗ, ҫавӑнтах ватӑ чӑрӑшӑн сарлака турачӗсен пысӑк мӗлки ӳкнӗ.

Мазин смотрел, как у края берега в темной воде отражаются набухшие почками ветки березы, как, переплетаясь с ними, вытягиваются тонкие иглистые сосны и громадной тенью ложатся мохнатые лапы старой ели.

34 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Мазин ҫаврӑнчӗ те хӑраса ӳкнӗ Петя пичӗ ҫине пӑхса илчӗ, унтан кулса каларӗ:

 — Мазин обернулся, поглядел на испуганное лицо Пети и усмехнулся:

33 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Лаши йӗп-йӗпе тара ӳкнӗ, кӑпӑкланнӑ, вырӑнтан тапранаймасть.

Лошадь была вся в пене и не двигалась с места.

30 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Трубачёвӑн пӑшӑрханса ӳкнӗ сӑнӗ те ӑна ним те каласа памарӗ.

Подавленный вид Трубачева тоже ни в чем не убеждал его.

29 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Пурте, ҫак шутра Сергей Николаевич та, Ваҫҫук Трубачёв ҫинчен: вӑл, отряд совечӗн председателӗ, хӑраса ӳкнӗ пирки хӑйӗн хушаматне хаҫатра хуратса хунӑ, тесе шухӑшланине вӑл пӗлнӗ.

Он знал, что все, не исключая Сергея Николаевича, думают, что это он, председатель совета отряда Васек Трубачев, зачеркнул из трусости свою фамилию в газете.

27 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Дежурнӑйсем класа шӑлса тасатнӑ вӑхӑтра, тумтирсем хывса хӑвармалли пӳлӗмӗн пӗр тӳлек кӗтессинче, темшӗн хыпӑнса ӳкнӗ Русаков Мазина: — Вӑл мана паян чӗнсе кӑларатех! Пӗтрӗм ӗнтӗ эпӗ, Колька! — терӗ пулӑшу ыйтнӑ евӗр.

Пока дежурные наводили в классе чистоту, в укромном уголке раздевалки Русаков с расстроенным лицом говорил Мазину: — Обязательно он меня вызовет! Пропал я, Колька!

19 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Мазин та хӑраса ӳкнӗ:

Мазин тоже забеспокоился:

8 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Русаков хӑраса ӳкнӗ, Мазин патне чупса пынӑ:

Испуганный, Русаков прибежал к Мазину.

8 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Таврӑнаймасан вара? — ыйтрӗ хӑраса ӳкнӗ Саша, хура куҫӗсемпе юлташӗсем ҫине пӑхса.

— А вдруг не повернем? — поблескивая круглыми черными глазами, тревожился Саша.

4 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫакӑ инкеклӗ вӗҫленнӗ те: машина ҫул айӑккине тухса кайса кювета ҫаврӑнса ӳкнӗ.

Это, как и бывает, закончилось катастрофой: машина съехала на обочину и перевернулась в кювет.

Хӑрушсӑрлӑха тивӗҫтермелле // Дмитрий ЯКОВЛЕВ. http://putpobedy.ru/publikatsii/3734-kh- ... v-termelle

Вӗсенчен хӑшӗ-пӗри («чуллисем») тен пӗлӗтри ҫӑлтӑр таврашӗсен ҫиелерехри сийӗсенчен катӑлса ӳкнӗ пайӗсем, хӑшӗ-пӗри («тимӗрлисем») варринчи пайӗсенчен катӑлса ӳкнисем пулма пултараҫҫӗ.

Часть их («каменные»), возможно, представляют обломки внешних оболочек этих тел, а часть («железные») — внутренних частей.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ытти ҫынсем те тӗрлӗ вӑхӑтра тӗрлӗ вулкансен кратерӗнче пӗтнисем пулнӑ, вӗсенчен хӑшӗ-пӗри ӑнсӑртран йӑванса ӳкнӗ, ыттисем ҫав Ҫӗр тӗпӗнче мӗн пуррине пӗлесшӗн тӑрӑшнипех пӗтнӗ.

Ряд других людей, в разные времена, погибали в кратерах различных вулканов, — одни; случайно падая туда, другие — побуждаемые той же мучительной жаждой познания недр Земли.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Сасартӑк эпӗ темӗнле туртӑнса силленнине сисрӗм; сулӑ хытӑ япала ҫумне пырса ҫапӑнмарӗ, анчах аялалла ӳкнӗ ҫӗртен сасартӑках чарӑнса ларчӗ; пӗтӗм шыв темӗн пысӑкӑш шыв юпи сулӑ ҫине кӗрлесе анчӗ.

Внезапно я почувствовал толчок; то не было ударом о твердый предмет, но наше низвержение прекратилось; возникла преграда: огромный водяной столб обрушился на наш плот.

XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир пиччепе иксӗмӗр, катастрофа вӑхӑтӗнче хуҫӑлса ӳкнӗ мачта тункати ҫумӗнче кукленсе ларнӑ та, нимӗн тума аптӑраса, пӗр-пӗрин ҫине пӑхса пыратпӑр; пӑртак та пулин сывлӑш ҫавӑрма май килтӗр тесе, ҫил ҫапакан еннелле ҫурӑмсемпе ҫавӑрӑнса ларатпӑр.

Мы с дядюшкой озирались растерянно по сторонам, сидя на корточках возле обломка мачты, сломавшейся во время катастрофы; мы старались сидеть спиною против ветра, чтобы можно было перевести дыхание.

XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫапла пуҫ ҫавӑрӑнса ӳкнӗ чухнехи пек хӑвӑртлӑхпа ишсе пынӑ вӑхӑтра эпӗ хамӑн саланса кайнӑ шухӑшӑмсене хӗнпе ҫеҫ ҫыхӑнтарса йӗркелеме пултартӑм.

Мне стоило труда связно думать при этом головокружительном плавании, похожем на падение в пропасть.

XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Пичче ураран ӳкнӗ.

Ветер сбивает с ног дядюшку.

XXXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.