Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

самантра (тĕпĕ: самант) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ун сасси чӗтренсе илчӗ, вӑл хирӗҫме чӗннӗ пек питӗ ҫиллес пӑхрӗ, ҫав самантра ун пичӗ Сергее питӗ илемлӗ пек туйӑнчӗ.

— Ее голос задрожал, она посмотрела сурово, как бы пытаясь возразить, и в этот момент ее лицо показалось Сергею прекрасным.

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫак самантра пӗтӗм тӗнче каялла чакрӗ те вӗсем умне уйӑх ҫутипе ҫуталса выртакан арбуз уйӗ, арбуз аврисем ҫинче сывлӑм йӑлтӑртатни, хӗвелпе ҫиҫсе тӑракан Кубань ҫыранӗ, шкулта юнашар ларнӑ парта, Соня, станица хыҫӗнчи каҫхи вӑйӑсем тухса тӑчӗҫ…

В эту минуту весь мир точно отодвинулся назад, и они увидели и залитое лунным светом бахчевое поле, и блеск росы на арбузной ботве, и берег Кубани в солнечном сиянии, и школьную парту, на которой сидели вместе, и Соню, и весенние вечера за станицей…

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Урядник хӑй те ҫак самантра темле намӑс ӗҫ туса хунӑ пек куҫне урлӑ-пирлӗ выляткаласа илчӗ, шӑппӑн мӑкӑртатса каларӗ:

Урядник, тоже блудя взглядом, будто совершал в этот миг что-то постыдное, проговорил:

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав хурал, тӗрмери ҫынсене ирӗклӗн пурӑнма пӑртак чӑрмантарать пулин те, вӗсене валли питӗ хӳхӗм майсем туса панӑ: кунти йӗркесене кура, арестленисем, екки килсен, кирек хӑш самантра та ҫӑмӑллӑнах тата ним хӑрамасӑр туха-туха тарма пултарнӑ.

Но охрана эта, если до некоторой степени и стесняла свободу заключенных, то взамен являла весьма существенное преимущество: была построена так, что в любой момент арестованные могли, при желании, легко и безопасно бежать.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав самантра халӑх ушкӑнӗ, литаврӑсем кӗмсӗртетнӗ пек, хыттӑн кӗрлесе кайрӗ: ырласа кӑшкӑрашнӑ шӑв-шав ҫав тери хӑватлӑн ҫӗкленсе янӑрарӗ, чылай вӑхӑтран тин вара, пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗн хухса, лӑпланса ҫитрӗ.

Будто в литавры ахнули: грохот одобрительных криков достиг последней степени напряжения и, медленно спадая, утих.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчукпа Дугин, унта шӑп ҫав самантра ҫитсе, казаксен ушкӑнӗпе хутшӑнса кайрӗҫ.

Бунчук и Дугин подошли, смешались с казаками.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав самантра пӳрнисем ун хӑвӑрт хутланса чӑмӑртанаҫҫӗ, пичӗ теме кӗтнӗ евӗр туртӑнкаласа илет.

Пальцы его сжимались, на лице было слегка напряженное, ожидающее выражение.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Вӑл Романовскине утлӑ ҫар корпусӗпе Туземнӑй дивизи эшелонӗсем ӑҫтарах ҫитнине паллӑ тунӑ картта тӑрса парать, ыйхӑсӑр аптранипе тӑртанса ҫемҫелнӗ пичӗ ҫав самантра чалӑшшӑн туртӑнса илет.

 — Он протянул Романовскому карту с отметками последнего местопребывания эшелонов корпуса и Туземной дивизии; судорога зигзагом прошлась по его энергическому, измятому бессонницей лицу.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий ӑна чӗрине касса каймалла темле сӑмах каласа хурасшӑнччӗ, анчах ҫак самантра Путиловски заводӑн пысӑк ҫамкаллӑ тӗссӗр кӑвак корпусӗсен енчен — вичкӗн сасӑллӑн: «тытӑр!» тесе кӑшкӑрни илтӗнсе кайрӗ.

Листницкий хотел сказать что-то едкое, но от серых лобастых корпусов Путиловского завода — пронзительный крик «держи!»

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫак самантра Петро арӑмне вӗлерес пек хӗнеме хатӗрленсе пурӑннине аса та илмерӗ, ӑна ҫынсен умӗнчех ҫупӑрласа лӑпкарӗ, табак тӗтӗмӗпе сарӑхса якалнӑ пуҫ пӳрнипе илемлӗ куҫ харшисен ҫаврака пӗкӗчийӗсенчен шӑлса ачашларӗ.

В этот момент Петро не помнил, что собирался бить жену смертным боем, — ласкал ее на людях, гладил большим обкуренным пальцем писаные дуги ее бровей, радовался.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тимӗрҫе курнӑ-курман Фоминпа тӗл пулнӑ самант ун пуҫӗнчен сӗвӗрӗлсе тухрӗ (ҫак самантра каллех ӑна кулленхи служба ӗҫӗсем хӑйсен канӑҫсӑр ытамне, тӗркелесе чикме ӗлкӗрчӗҫ)!

При взгляде на коваля у Петра выветрились из памяти Фомин и разговор с ним (в этот миг Петром уже владели будничные заботы и тревоги).

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вирелле пӗтӗрӗнсе килнӗ пурнӑҫ ҫак самантра ӑна хӑйӗн пуш-пушӑ ӑшчиккине тавӑрса кӑтартрӗ.

Дыбом вставшая жизнь являла в этот миг ему порожнее свое нутро.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах ҫав самантра ӑна Мирон Григорьевич тӗпелти пӳлӗме чӗнсе кӗртрӗ те, арча ҫине лартса, тӗпчесе пӗлме тытӑнчӗ:

Но Мирон Григорьевич увлек его в горницу; усаживая на сундук, спросил:

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Нивушлӗ тӗрӗс тӑвать вара вӑл? Тен, ҫылӑха кӗрсе пӑхмалла марччӗ-ши ман унпа?» — тин кӑна пулса иртнӗ ӗҫе пула ӑнтан кайнипе шухӑшларӗ ҫак самантра старик.

«Неужели на ее стороне правда? Может, мне надо бы было с нею грех принять?» — оглушенный происшедшим, растерянно думал он в этот миг.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав самантра Дарья сасартӑк аллисене сарса пӑрахрӗ те, хуняшшӗне мӑйӗнчен ыталаса илсе, пӳрнисене хӗреслесе тытрӗ, хӑйпе пӗрле ӑна арпалӑх еннелле сӗтӗрчӗ:

Дарья вдруг вскинула руки и, охватив шею свекра, скрестив пальцы, пятилась, увлекая его за собой:

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав самантра вара нимӗҫсем пралук тӑрӑх пулеметран пӗр черет кӑларса янӑ та, казаксем каялла шӑвӑнса тарнӑ.

Но брызнула тут по проволоке пулеметная струя, и уползли казаки.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗрре тата ҫакӑн пек сӑмах та пулчӗ унӑн: «Патшан хӑйӗн майри нимӗҫ йӑхӗнчен пулсан, ыррине кӗтмелли ҫук. Майлӑрах самантра вӑл пӗрре какӑрасшӑнах пире сутса ярӗ…» — тесе персе ячӗ.

Раз как-то обмолвился фразой: «Добра не жди, коль сама царица германских кровей. В подходимый раз она нас за один чох могет продать…»

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Нихҫан та манас ҫук Григорий Степанӑн куҫӗсем ҫак самантра епле ялкӑшса ҫуталнине.

Не забыть Григорию короткого взмаха Степановых глаз.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах ҫак самантра Степан урине пуля шӑтарса кӗрет, вара вӑл, йӗнер йӑранинчен вӗҫерӗнсе, ҫӗре чикеленсе ӳкет.

Но тут пуля хлестнула Степана по ноге, и он, оторвавшись от стремени, упал навзничь.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Куратӑн… ав, мӗнле… — темскер калас тесе пуҫланӑччӗ Иван Алексеевич; анчах ҫав самантра Лиховидов пичӗ ҫинчи шӑнӑрсем хыттӑн туртӑнса хутланчӗҫ.

— Вот… видишь как… — начал Иван Алексеевич, пытаясь что-то сказать, но лицо Лиховидова пронизала судорога.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех