Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тӑватӑ сăмах пирĕн базăра пур.
Тӑватӑ (тĕпĕ: тӑватӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аллӑ сантим! червонец хакӗпе, арҫынтан тӑватӑ пуса ун ӗҫӗ ларать.

за пятьдесят сантимов! (По курсу червонца с мужчины около четырех копеек.)

Парижанка // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 93–96 с.

Хӗҫпӑшаллӑ тӑватӑ ҫын хӑй патнелле ҫывхарнине курсан, палламан ҫын чарӑнчӗ, пӗр утӑм каялла та чакрӗ.

Увидев, что к нему идут четверо вооруженных людей, незнакомец остановился и даже сделал шаг назад.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапла вара, ҫитмӗл тӑватӑ кун ишнӗ хыҫҫӑн, тинӗсри ҫилсӗр ҫанталӑкпа, хирӗҫ вӗрекен ҫилсемпе, тӑвӑлсемпе ҫине тӑрса кӗрешнӗ хыҫҫӑн «Пилигримӑн» ҫулӗ ҫыран хӗрринче ҫӗмӗрӗлнипе вӗҫленчӗ.

Итак, после перехода, длившегося целых семьдесят четыре дня, после упорной борьбы со штилями, противными ветрами и ураганом «Пилигрим» кончил тем, что выбросился на берег.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӗвелтухӑҫӗнче, карапран пӗр тӑватӑ мильӑра, чылаях лутра ҫыран курӑнчӗ — аякран халлӗхе ҫапла курӑнчӗ.

На востоке, на расстоянии около четырех миль, виднелся довольно низкий берег — таким по крайней мере он казался.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах сахалтан та тепӗр ҫирӗм тӑватӑ сехетрен тӑвӑл парӑсӗсене те пулин ҫӗклеме пулать пуль тесе шанчӗ ҫамрӑк капитан.

Но он надеялся, что меньше чем через двадцать четыре часа можно будет поднять хотя бы штормовые паруса.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кил-йышра вара тӑватӑ студент пулать.

В семье будет четыре студента.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Ахаль те тӑватӑ ҫул тӑсса пытӑн ӗнтӗ, — кӑшт ӳпкевлӗреххӗн каларӗ Мария Александровна.

— Так ты уже откладываешь четыре года, — с легким укором сказала Мария Александровна.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

 — Тӑватҫӗр вӑтӑр тӑватӑ шкул!

— Четыреста тридцать четыре школы!

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аллӑ тӑватӑ ҫултах, пӳлӗм туфлине тата килти халата тӑхӑнса, пурнӑҫа чӳрече витӗр сӑнама тытӑнмалла-и?

В пятьдесят четыре года надеть шлафрок, комнатные туфли и наблюдать жизнь через окно?

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Халӗ ӗнтӗ, Машенька, кӗпӗрнере тӑватҫӗр вӑтӑр тӑватӑ шкул, вӗренекенсем вӗсенче ҫирӗм пин ытла.

— А сейчас, Машенька, в губернии четыреста тридцать четыре школы, и учеников в них более двадцати тысяч.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Шоколадра тӑватӑ пай.

В шоколадке четыре дольки.

Ҫип вӗҫӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Амӑшӗ, Оля тата Митя ҫулҫӳреве хатӗрленеҫҫӗ; тӑватӑ пукана пӗрле лартаҫҫӗ — кусем ҫунасем.

Мама, Оля и Митя готовятся к путешествию: сдвинули вместе четыре стула — это сани.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Хут листи ҫине тӑватӑ сӑмаха мӗн тери тӑрӑшса ҫырнӑ: «Хаклӑ аннеҫӗм. Саламлатӑп. Митя!»

А как старательно выведены на листке четыре слова: «Дорогая мамочка. Поздравляю. Митя»!

Вӑрттӑнлӑх // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ӑслӑ, ырӑ ашшӗ, Машенькӑна тата унӑн тӑватӑ йӑмӑкне хӑй патне ӳстерме илнӗ мӑнаҫлӑ та ача-пӑчана хытӑ тытакан мӑнаккӑшӗ.

Умный, добрый отец, чопорная, строгая тетка, взявшаяся воспитывать ее, Машеньку, и четырех ее сестер.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Антресольсене, ҫуртан ҫӳлти лутра ҫурма хутне, чӑнкӑ йывӑҫ картлаҫпа хӑпармалла, унта тӑватӑ пӗчӗк пӳлӗм, вӗсенчен пӗри картлаҫ площадки пекскер.

На антресолях, куда вели крутые деревянные лесенки, — четыре маленькие комнаты с низкими потолками; одна из них была, скорее, лестничной площадкой.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ку хӑрушӑ, вара Дик Сэнд, ҫил унчченхи пекех хыҫалтан хӑвалатӑр тесе, карап курсне тӑватӑ румб чухлӗ улӑштарчӗ.

Это было опасно, и Дику Сэнду пришлось, спасаясь от этих коварных ударов волн, изменить курс на четыре румба, чтобы ветер по-прежнему дул в корму.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тӑватӑ пин те пилӗкҫӗр мильӑна яхӑн, Уэлдон миссис.

— Примерно в четырех тысячах пятистах милях, миссис Уэлдон.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кӑнтӑрла иртсен тӑватӑ сехетре камбузран сайра тухакан Негоро палуба ҫине тухрӗ.

Около четырех часов пополудни Негоро, редко покидавший свой камбуз, вышел на палубу.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Компас юппи пӑрӑннӑ пирки, — ӑна Том, паллах, тӗшмӗртмерӗ те, — карапӑн тӑватӑ румб чухлӗ улшӑннӑ ҫулӗ халӗ кӑнтӑр-хӗвелтухӑҫнелле выртрӗ.

Но вследствие отклонения стрелки, о котором он, конечно, и не подозревал, курс корабля, измененный на четыре румба, лег теперь на юго-восток.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӑрӑнӑҫ тӑватӑ румба ҫитрӗ, тепӗр май каласан, тӳрӗ кӗтесӗн ҫуррипе танлашрӗ.

Отклонение это достигло четырех румбов, то есть половины прямого угла.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех