Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫар гимнастерки тӑхӑннӑ ҫамрӑк ҫын, комсомол райкомӗнчен килнӗскер, ачасем умне тухса тӑчӗ.

Юноша в военной гимнастерке, представитель из райкома комсомола, вышел вперед.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫӗнӗ вельветка тата чӗриклетекен ботинка тӑхӑннӑ Саша та хӑй ҫуралнӑ куна паллӑ тунӑ чухнехи пек хӗпӗртесе ҫӳрерӗ.

Саша в новой синей вельветовой курточке и скрипучих ботинках тоже выглядел именинником.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Шурӑ кӗпе тӑхӑннӑ арҫын ачасем хӑйсене ӳснӗ ҫынсем пек тыткалама тӑрӑшрӗҫ.

Мальчики в белых рубашках старались держаться солидно и независимо.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӗсем умне хора ертсе пыраканӗ — хура та вӑрӑм кӗпе тӑхӑннӑ Домна Васильевна учительница тухать.

Выходила вперед в длинном черном платье руководительница хора, учительница Домна Васильевна.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пӳрт хыҫӗнче — аслӑ килкарти, унта ишӗлме пуҫланӑ пӗчӗкҫӗ сарай пур, сарӑ ҫӗлӗк тӑхӑннӑ часовойсем пек курӑнакан вӑрӑм хӗвелҫаврӑнӑшсем лараҫҫӗ.

За избой — широкий двор, а за ним — огороженная тыном усадьба с полуразвалившимся сараем и высокими, как часовые в желтых шапках, подсолнухами.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӑл сӑрӑ пиншак тӑхӑннӑ, пуҫӗнче лӳчӗркенсе пӗтнӗ кивӗ картуз, ӑна вӑл ҫамки ҫинелле пусарах лартнӑ.

На нем был серый пиджак и старый, помятый картуз, низко надвинутый на лоб.

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шыв хӗрринче кӑвак йӗмпе пир кӗпе тӑхӑннӑ ватӑ мучи тӑрать.

На берегу стоял дряхлый дед в серых штанах и холщовой рубахе, завязанной шнурочком у ворота.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Карчӑксен кофтине тӑхӑннӑ ҫамрӑк хӗрарӑм, вӑрттӑн йӑпшӑнса пырса, ала ҫине пӑрҫапа симӗс помидор пуҫтарать.

Молодица в темной старушечьей кофте крадучись собирает в сито горох и зеленые помидоры.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл тӗс кайнӑ майкӑпа кӑвак трусы тӑхӑннӑ.

На нем полинявшая от солнца майка, серые трусики.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Симӗсрех шинельсемпе тарӑн каскӑсем тӑхӑннӑ салтаксем нимӗн хускалмасӑр, айккинелле пӑхмасӑр пыраҫҫӗ.

Солдаты, в зеленоватых шинелях и в глубоких касках, сидели как неживые, положив на руль неподвижные руки и не глядя по сторонам.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл аялтан хӗрлӗ йӑрӑм-йӑрӑм тыттарнӑ кӑвак юбкӑпа украинла кофта тӑхӑннӑ.

На ней была синяя юбка, отороченная красными полосками, и вышитая крестом рубашка.

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Кунта михӗсем ҫыхма пӗр-иккӗн юлсан та ҫитет! — кӑшкӑрчӗ тӗсӗ кайса пӗтнӗ майка тӑхӑннӑ, кӑвак сухаллӑ ҫӳлӗ бригадир, кӗтмен ҫӗртен сиксе тухса.

Тут пускай один-два остаются — мешки завязывать! — кричал, неожиданно появляясь, высокий седой бригадир в выгоревшей майке.

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӳрт ҫумӗнче, пӗренесем ҫинче, пысӑк сухаллӑ ҫӳлӗ мучи ларать, вӑл хуралса кайнӑ кӗпе тата кивӗ пиншак тӑхӑннӑ, ӑна колхозницӑсем сӑрса илнӗ.

Около хаты на завалинке, окруженный тесной кучкой колхозниц, сидел высокий бородатый дед в пыльной, прокопченной рубахе, в старом пиджаке.

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Виҫҫӗмӗшӗ пысӑк тӑлӑп тӑхӑннӑ, хапха патӗнче уткаласа ҫӳрет.

Еще один хлопец, почти подросток, в длинном тулупе, прохаживался у ворот.

15 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Чие йывӑҫҫисем хыҫӗнче сетка тӑхӑннӑ Матвеич, вутпуҫҫипе тӗтӗм кӑларса, вӗллери рамкӑсене пӑхать.

За вишнями Матвеич, в сетке, с дымящимся факелом, разбирал улей.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Генка кутӑн тӑхӑннӑ картузне ҫамки ҫине антарса лартнӑ, хулпуҫҫи урлӑ уртса янӑ эрмекне каҫхи нӳрлӗх ҫапнӑ.

Надвинутый на лоб Генки картуз, околышем назад, и брошенный через плечи армяк были влажны от ночной сырости.

7 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шурӑ халат тӑхӑннӑ Христина пысӑк та ҫутӑ пӳлӗм алӑкне уҫрӗ.

Доярка в белом халате приоткрыла дверь большой, светлой комнаты.

6 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ваҫҫук кулса ячӗ, турӑ лаша ҫинчен сиксе анчӗ те йӗвен чӗлпӗрне йӗмне чӗркуҫҫинчен ҫӳлерех тавӑрнӑ, тӗрленӗ кӗпе тӑхӑннӑ ҫиллес ачана тыттарчӗ.

Васек засмеялся, соскочил с гнедого жеребца и бросил поводья сердитому мальчишке в засученных выше колен штанах и в вышитой рубашке.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Шӑплан-ха, эсӗ! — кӑшкӑрчӗ ӑна пиншак тата пуҫне кубанка-ҫӗлӗк тӑхӑннӑ ача.

— Тихо, ты! — крикнул на него хлопчик в пиджаке и шапке-кубанке.

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Салтаксем ҫапӑҫӑва хатӗрленсе таса тумтирсем тӑхӑннӑ.

Солдаты надевали чистое белье, готовясь к битве.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.