Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вырӑнта (тĕпĕ: вырӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дик кимме чарма та, ун ҫулне улӑштарма та пултараймарӗ, мӗншӗн тесен ку вырӑнта сӑвайсем юханшыва тӑвӑрлатрӗҫ, вара вӑл пысӑк хӑвӑртлӑхпа юхрӗ.

Ни остановить пирогу, ни изменить направление ее движения Дик Сэнд не мог, тем более что сваи стеснили в этом месте реку и она неслась тут с необычайной стремительностью.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗр хускану тумасӑр вырӑнта хытса тӑма вӑй ҫитерчӗ Дик Сэнд.

У Дика хватило самообладания оставаться на месте, не делая ни малейшего движения.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл пӗлӗтсене чӑмӑрӗпе хӑмсарчӗ, вӗрсе-сурса тухатрӗ, пӗлӗтсене пӗр вырӑнта чарса тӑнӑ пек, унтан аяккалла тӗртсе янӑ пек туса кӑтартрӗ.

Он показывал облакам кулак, грозил им, заклинал их, делал вид, что сначала удерживает тучи на месте, а потом отталкивает их.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эпӗ те, кунта пулса, сире ҫак вырӑнта кӗтсе илме пултарнишӗн ҫав тери тӗлӗннӗ, — хуравланӑ Ливингстон та.

— Я счастлив, что я тут и мог встретить вас, — ответил Ливингстон.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тыткӑнрисене океан хӗрринчи пӗр-пӗр вырӑнта укҫапа улӑштарни аванрах мар-ши?

Не лучше ли было бы, если бы передача пленников и уплата выкупа произошли где-нибудь в определенном месте на океанском побережье?

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пятигорск хули илемлӗ вырӑнта ларать.

Все место, где стоит город, очень веселое.

Пятигорскра Булькӑна мӗн пулни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл пӗр вырӑнта уласа вӗрсе тӑрать; унтан пӗр виҫӗ утӑмра темӗскер йӑраланать, хуп-хура курӑнать.

Она лаяла и выла на одном месте, и в трех шагах от нее возилось и чернело что-то.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл йӑвине кӗресшӗн пулчӗ, анчах, унта хӑна ларнине курсан, чӗвӗлтетсе, пӗр вырӑнта тӑрса, ҫуначӗсене лап-лап ҫапрӗ те вӗҫсе кайрӗ.

Она сунулась в гнездо, но, как только увидала гостя, запищала, побилась крыльями на месте и улетела.

Ҫерҫипе чӗкеҫсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫак шурлӑхлӑ вырӑнта пӗчӗк Джек татах сивчирпе чирлерӗ пуль.

Наверное, маленький Джек в этой нездоровой местности снова заболел лихорадкой.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ку вырӑнта стена хулӑнрах та хытӑрах, ӑна пӑралама йывӑртарах.

Здесь стенка была толще и тверже, и сверлить ее было труднее.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫынсен уҫӑ вырӑнта ҫӗр каҫасси ҫинчен шутламалли те ҫук.

Отряд не мог провести ночь под открытым небом.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шултра, хулӑн тирлӗ чӗрчунсен урисем ҫумӑр вӑхӑтӗнче шӳсе кайнӑ ҫӗре пысӑк шӑтӑк туса шӑтарса пӗтернӗ, — нӳрӗ, кӳпшеке вырӑнта пысӑк йӗрсем лайӑх ӳкерӗнсе юлнӑ.

Большие впадины, выбитые ногами колоссальных толстокожих, испещряли землю, размякшую во время дождей, — на сыром рыхлом ее слое легко отпечатывались их огромные следы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӑмӑл ураллӑ чӗр-чунсем, ҫынсӑр вырӑнта пыракан каравана курсан, хӑранипе самантрах куҫран ҫухалчӗҫ.

Эти быстрые животные моментально исчезли, испуганные появлением каравана в их безлюдных лесах.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Телее (Бенедикт пичче ҫакна пӗлмерӗ пулсан та), Бат ҫак икӗ хаклӑ прибора каннӑ вырӑнта ҫӳллӗ курӑк ӑшӗнче тупрӗ, анчах Дик Сэнд хушнипе пытарса хучӗ.

По счастью (хотя кузен Бенедикт этого и не знал), Бат нашел оба драгоценных прибора в высокой траве на месте привала, но по совету Дика Сэнда спрятал их.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унсӑр пуҫне, сулӑпа юханшыв тӑрӑх аннӑ чухне вӑл хӑйне хӑнӑхнӑ вырӑнта пек туйса тӑрӗ.

А кроме того, спускаясь на плоту по течению реки, он чувствовал бы себя в своей стихии…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗр тӗлӗнсе те ҫав вӑхӑтрах хӑйшӗн вӗрҫӗнӗ туйӑмран пӗр шикленсе, ӑнланмаллипех ӑнланса илчӗ Виталий: ҫапла, халь тин вӑл ни каялла чакма, ни пӗр вырӑнта тапӑртатса тӑма пултараймасть урӑх; вӑл — Динӑна юратать…

Виталий понял, что теперь он не может ни отступить, ни топтаться на месте; он любит Дину…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кабинӑна кӗрсе чӑмиччен, хӑй тата ҫакӑнта, курни-илтнипе хытса пӗр вырӑнта нимӗн хускалми тӑракан Динӑна та шартах сиктерчӗ, хыттӑн кӑшкӑрчӗ:

Прежде чем нырнуть в кабину, он громко крикнул Дине, которая стояла неподвижно на одном месте, оглушенная от происходящего:

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Грузовик малтанах, ҫӗр ҫумне ҫыпҫӑнса ларнӑн, ураписене пӗр вырӑнта нӑйӑлтаттарса тӑчӗ-тӑчӗ те хӑват илсе пынӑҫемӗн, талпӑнса туртакан вӑкӑрла, хуллен хӑй йӗрӗпе упаленме тытӑнчӗ.

Сначала грузовик, как бы прилипнув к земле, жужжа колесами, стоял на месте, затем, набирая силу, начал медленно ползти по своему следу, как упорный бык.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кӗлетпе аслӑк пуҫӗсенче, пушӑ вырӑнта — селикат кирпӗч шаршанӗ.

Перед амбаром и сеновалом, на пустыре — штабель селикатного кирпича.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Халӗ ӗнтӗ чӗппӗн пӗр вырӑнта ларас килмерӗ.

Птенцу уже не сиделось.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех