Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Арҫын сăмах пирĕн базăра пур.
Арҫын (тĕпĕ: арҫын) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пирӗн камерӑсем ҫине ӑна пулӑшакан хӗрарӑм кӑна мар, хӑй те лекнине, полици ун хыҫҫӑн килме тухнине ӑнланса илсен арҫын тарма хӑтланчӗ.

Мужчина попытался сбежать, поняв, что на наши камеры попала не только пособница, но и его «походы», а полиция за ним уже едет.

Кушак ҫурисене йышӑнма килӗшменшӗн Чулхула ҫынни хӗрсене хӗненӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/30174.html

Ӑна асӑрханӑ хыҫҫӑн арҫын тӳрех тухса шӑвӑннӑ.

Его заметили, мужчина сразу ушел.

Кушак ҫурисене йышӑнма килӗшменшӗн Чулхула ҫынни хӗрсене хӗненӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/30174.html

Кушак ҫурисене никам та тухса илменнине курсан арҫын вӗсене шала хӑй кӗртсе ярасшӑн пулнӑ.

Увидев, что никто кошек не взял, мужчина попытался занести их внутрь сам.

Кушак ҫурисене йышӑнма килӗшменшӗн Чулхула ҫынни хӗрсене хӗненӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/30174.html

Ун хыҫҫӑн ҫапӑҫакан арҫын хӑй те пынӑ.

За ней последовал и сам агрессор.

Кушак ҫурисене йышӑнма килӗшменшӗн Чулхула ҫынни хӗрсене хӗненӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/30174.html

Шыв юххине чулсемпе, пылчӑкпа картласа лартма тӑрӑшакан икӗ арҫын ача, карчӑк сассине илтсен, тӳрех аяккалла тапса сикрӗҫ, лешӗ вара ҫӗртен турпас илсе ун ҫине сурчӗ те ӑна шыва пӑрахрӗ.

Двое мальчишек, деловито заграждавшие путь ручью камнями и грязью, услыхав голос старухи, стремглав бросились прочь от неё, а она, подняв с земли щепку, плюнула на неё и бросила в ручей.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Арҫын сӗтел ҫинчен лампа илсе хӗрарӑмпа пӗрле кӗнеке шкафӗ хыҫӗнчи пӗчӗк алӑкран кӗрсе кайрӗ.

Мужчина увел женщину в маленькую дверь за шкафом книг, взяв лампу со стола.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Лавкаран манпа пӗр пек ҫулхи шурӑ ҫӳҫлӗ, харсӑр куҫлӑ арҫын ача сиксе тухрӗ, вӑл хытӑ сасӑпа: — Эсӗ мӗн тума тухрӑн, Марья? — тесе, кухньӑналла кӗрсе кайрӗ.

Из лавки выскочил подросток одних лет со мною, белобрысый, с наглыми глазами, он исчез в кухне, крикнув ломким голосом: — Ты зачем вылезла, Марья?

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Арҫын ача пӗр офицер еннелле ҫаврӑннӑ та ҫапла каланӑ:

Обратившись к одному из офицеров, мальчик сказал:

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Тепӗр кунхине пысӑк ҫар чаҫӗн штабӗ вырнаҫнӑ вӑтам шкул ҫурчӗ патне алла-аллӑн тытӑннӑ арҫын ачапа хӗрача пырса тӑнӑ.

На следующий день к дому школы-десятилетки, в котором разместился штаб крупного войскового соединения, держась за руки, подошли мальчик и девочка.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Калӑр-ха тархасшӑн, сирӗн ялта нумай пулмасть арҫын ачапа хӗрача пырса вырнаҫман-и? — тетӗп.

«А не поселились ли недавно в вашей деревне мальчик и девочка?»

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Пӗчӗк арҫын ача — карчӑкӑн ачин ачи, нимӗнле вӑрҫӑ та пулман пек, тутлӑ ыйхӑпа ҫывӑрнӑ.

и маленький мальчик, её внук, который спал так блаженно, как будто никакой войны и в помине нет.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вара тин таҫтан аялтан, ҫӗр айӗнчен, арҫын сасси илтӗннӗ:

Наконец откуда-то снизу, как будто из-под земли, мужской голос предупредил:

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Ял ҫыннисенчен: арҫын ачапа хӗрача иртнине курман-и? тесе ыйтса тӗпчесе ҫӳренӗ.

Опрашивали жителей, не проходили ли мальчик и девочка.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Арҫын ача шухӑша кайнӑ.

Мальчик задумался.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Арҫын ача (Коля ӑна ӗнер каҫ курнине астуса илнӗ) сӗтел хушшинче ларнӑ.

Мальчик (Коля туманно вспомнил, что видел его вчера) сидел за столом.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Темле арҫын ача вӗсене хирӗҫ тухнӑ, унтан вӑл вырӑн сарса маташнӑ.

Какой-то мальчик вышел навстречу и потом хлопотал, устраивая постель.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Ну, паллах пур, — тенӗ хӗрарӑм, — арҫын ачапа хӗрача.

— Ну конечно, — сказала она, — мальчик и девочка.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Итлӗр-хӑ, тата икӗ ҫын — арҫын ачапа хӗрача пулмалла-ҫке!

— Послушайте, тут же ещё двое были: мальчик и девочка!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Стариксемпе карчӑксем, хӗрачасем, арҫын ачасем, амӑшсемпе ашшӗсем, аслашшӗсемпе асламӑшсем, ывӑлӗсемпе хӗрӗсем кӑшкӑрашнӑ тата ҫаплах малалла, хӑйсен тӑванӗсем еннелле туртӑннӑ — вӗсене юлашки хут курса юлаҫҫӗ-ҫке вӗсем!

Старики и старухи, девочки, мальчики, матери и отцы, деды и бабушки, дочери и сыновья кричали и продолжали рваться к близким, которых они видели последний раз.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Асанне! — кӑшкӑрнӑ Кольӑпа юнашар утакан арҫын ача.

— Бабушка! — кричал мальчик, шедший рядом с Колей.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех