Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫумӑр сăмах пирĕн базăра пур.

ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пучахӗсем Таня пуҫ ҫийӗн питӗ йӑвӑ, ахаль ҫумӑр е аслатиллӗ ҫумӑр пулсан та — пурпӗрех ӑна йӗпетеймен пулӗччӗ.
А колосья так густо сомкнулись над головой, что будь хоть дождик, хоть гроза — всё равно Таню не промочило бы.

Тӗмсем айӗнче пытанмалла выляни // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Шкул крыльцине ҫумӑр шывӗ тасатнӑ.
Школьное крыльцо было чисто вымыто дождем.

26 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Тутине мӑкӑртнӑ юлташӗ ҫине Русаков хӑвӑрт пӑхса илчӗ, унӑн ҫумӑр тумламӗпе йӗпеннӗ хӗрлӗ сӑмси ҫине, кӳренчӗклӗ куҫӗсем ҫине пӑхрӗ, унтан тытӑнчӑклӑн каларӗ:
Русаков бегло взглянул на выпяченные губы товарища, на короткий розовый нос с каплями дождя на широкой переносице, на щелочки глаз и, запинаясь, ответил:

Ҫумӑр вӗтӗртеткелет-ха…
— Какая-то труха с неба сыплется…

25 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Таня хирӗҫ мӗн каланине Ваҫҫук илтеймерӗ, вӑл ӑна хӳтӗлеме те пултараймарӗ; аппӑшӗн янравлӑ та тикӗс сасси ҫумӑр чӳрече кантӑкне такӑртаттарнӑ пек илтӗнсе тӑчӗ, анчах кунӗпе ҫӳресе ывӑннӑ Ваҫҫук ыйхи ӑна пӗтӗмпех ӑнланса илме памарӗ.
Васек не слышал, что отвечала Таня, и сам не мог двинуться на ее защиту; голос тетки, однозвучный и монотонный, как дождь по стеклу, заглушался непобедимым сном набегавшегося за день человека.

12 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫӗр пӳртре чӗреслетсе ҫунӑ ҫумӑр вӑхӑтӗнче те ӑшӑ та типӗ пулнӑ.
В землянке и в проливной дождь было тепло и сухо.

8 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫумӑр вӗтӗртетме пуҫларӗ.
Стал накрапывать дождик.

4 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Анатолий Николаевич Хурӑнкасси, Анатри Панкли, Тури Панкли ялӗсенче пурӑнакансем иртнӗ ҫулхи октябрь уйӑхӗнчи пӑрлӑ ҫумӑр синкерне пӗтерме активлӑ хутшӑнни пирки асӑнчӗ, йывӑр самант сиксе тухсан пӗр шухӑшлӑ пулнӑшӑн ял ҫыннисене тав сӑмахӗ каларӗ.
Куҫарса пулӑш

Ҫынсемшӗн ял шӑпи ют мар // В. ШАПОШНИКОВ. Ҫӗнтерӳ ялавӗ, 2015.01.28

Вӑл хӗрнӗ лава хумӗсем ҫинче, ҫумӑр пек ӳкекен кӗл хушшинче, шӑхӑрса тӑракан ҫулӑм ӑшӗнче ҫӗкленсе улӑхать.
Он несся по полям лавы под дождем пепла, огненные языки полыхали вокруг нас.

XLIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Халӗ, — терӗ вӑл, — гранит лупашкисене тулнӑ ҫумӑр шывне савӑтсем ӑшне тултарса хатӗрлӗпӗр, вара пирӗн шывсӑр антӑхасран хӑрасси те пулмӗ.
— А теперь, — сказал он, — запасемся на всякий случай дождевой водой, наполнившей во время грозы все гранитные водоемы, и тогда нам нечего будет опасаться жажды.

XXXVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫав вӑхӑтрах ҫумӑр пӗтӗм тӗнчене шыв тулнӑ чухнехи пекех пӗр чарӑнми шавласа ҫӑвать.
Дождь лил как из ведра; дождь припустил еще пуще, но это последнее усилие предвещало конец грозы.

XXXVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫав вӑхӑтра горизонт умӗнче вӑйлӑ ҫумӑр шарлатса чӗреслетсе ҫӑвать.
Между тем дождь, точно низвергающийся водопад, застилает горизонт.