Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Малтанхиллех — купа ҫине пӑхать, ӑна пайлать, анчах пӗр хутчен йӑнӑшрӗ, ҫӗтӗк-ҫатӑка шӑмӑсем патне ывӑтрӗ, ҫакӑ вӑл темӗн пирки шухӑшланине кӑтартрӗ-тӗр.

По-прежнему он смотрел в кучу и сортировал ее, но один раз ошибся, бросив тряпку к костям, что указывало на некоторую задумчивость.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Купаран хӗрарӑмӑн ҫӗтӗк калушне туртса кӑларчӗ, ӑна хаклӑрах япаласем ҫине ывӑтрӗ.

Он вытащил из кучи рваную женскую галошу и бросил ее в разряд более дорогих предметов.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Фук пуҫ янахӗ тӗлне пӑхӑр укҫа ывӑтрӗ.

— И Фук бросил к подбородку головы медную монету.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Пысӑк хум шлюпкӑна ҫӗклерӗ, кӗсменсенчен пӗрне тӑпӑлтарса илсе ывӑтрӗ — Аян шартах сикрӗ, лӑштӑрах кайрӗ.

Вал поднял шлюпку, бросил, вырвал одно весло — Аян вздрогнул.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл кӗсменне тытсан, шлюпкине шалалла тӗртсе ярсан, тикӗс хум силленӗвӗ ҫырана хыҫала хӑварсан — пуш хирти аманнӑ ҫын пӗчченлӗхӗ евӗр тунсӑх унӑн пичӗ ҫине чирлӗ шухӑш мӗлкине ывӑтрӗ, — ҫак мӗлке хуланалла ӑнтӑлать.

Когда он взял весла, оттолкнув шлюпку, и плавная качка волны отнесла берег назад — тоска, подобная одиночеству раненого в пустыне, бросила на его лицо тень болезненной мысли, устремленной к городу.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Кӑштах вӑхӑт иртсен сылтӑм енчен пӗчӗк ҫӑлтӑр ылтӑн йӗп ывӑтрӗ те ҫухалчӗ, — ҫыран хысакӗпе хупланчӗ; ку — шлюпка пыртине пӗлтерет.

Через некоторое время маленькая звезда с правой стороны бросила золотую иглу и скрылась, загороженная береговым выступом; это значило, что шлюпка — в проливе.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Телегин унӑн патронсӑр наганне айккинелле ывӑтрӗ, улӑштарнӑ тумтирне, тӑшман вӗсен чеелӗхне тавҫӑрса ан илтӗр тесе, вилнӗ салтака тӑхӑнтартрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хуралҫӑсем ҫук ҫӗре ҫитсен, Антун хӗвӗнчен вӗрен туртса кӑларчӗ, якӑрлӑ пуҫне хӳме тӑррине ывӑтрӗ те, вӑл чул ҫине чаклатсан, туртса пӑхрӗ: лайӑхах ҫакланнӑ!

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл хӑйӗн ҫинчен ҫӗр пусӑмне сирсе ывӑтрӗ; ӑна кӗскен те хӑрушшӑн «тӑван ҫӗр-шыв» теҫҫӗ, ӑнланмасӑр: икӗ ҫак сӑмах нимӗне те мар, этем ҫуралнӑ вырӑна кӑна палӑртма тивӗҫлӗ.

Он стряхивал с себя бремя земли, которую называют коротким и страшным словом «родина», не понимая, что слово это должно означать место, где родился человек, и более ничего.

IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Карап хӑватлӑн куҫнӑ май кӑпӑк ҫунаттисем чӗтренеҫҫӗ; хӗр ура ҫине ҫӗкленчӗ, аллине кӑкӑрӗ ҫумне тытса чӑмӑртарӗ, анчах ҫуттӑн тӗлӗнтермӗш вӑййи вӗттӗн-вӗттӗн чӳхенсе ҫухалчӗ ӗнтӗ: хӗвел тухрӗ те — ирӗн ҫап-ҫутӑ туллилӗхӗ ыйхӑллӑ ҫӗр ҫинче халиччен карӑнса, ачашланса выртнӑ мӗн пур япала пӗркенчӗкӗсене сире-сире ывӑтрӗ.

Крылья пены трепетали под мощным напором его киля; уже встав, девушка прижала руки к груди, как чудная игра света перешла в зыбь; взошло солнце, и яркая полнота утра сдернула покровы с всего, что еще нежилось, потягиваясь на сонной земле.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Юлашкинчен унӑн ҫывӑрса кайма пулӑшакан яланхи меслетне тупма май килчӗ-килчех: ӑсӗнче вӑл ҫутӑ шыва чул таткисем ывӑтрӗ; унта ҫӑмӑллӑн саланакан ункӑсене сӑнарӗ.

Наконец, ей удалось вызвать привычное представление, помогающее уснуть: она мысленно бросала камни в светлую воду, смотря на расхождение легчайших кругов.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ассоль тарӑхрӗ, пӗр енчен тепӗр еннелле ҫаврӑна-ҫаврӑна выртрӗ, пӗрре утиялне сире-сире ывӑтрӗ, тепре унпа пуҫӗ таранах витӗнчӗ.

Ассоль сердилась, ворочаясь, то сбрасывая одеяло, то завертываясь в него с головой.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Экипаж пӑрахса хӑварнӑ яхтӑна виҫӗ вершук ҫӳллӗш хум хӑйӑр ҫине кӑларса ывӑтрӗ — манӑн сулахай ура тупанӗпе туя вӗҫӗ хушшине, — Эгль патаккипе ҫӗре тӑрӑслаттарчӗ.

Яхта, покинутая экипажем, была выброшена на песок трехвершковым валом — между моей левой пяткой и оконечностью палки, — Эгль стукнул тростью.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Кӗсменне илменччӗ; кӗтмен ҫӗртен сулӑнса кайрӗ те тепӗр сӑвайран тытса ӗлкӗреймерӗ, ҫав самантра вӑйлӑ ҫил кимӗ сӑмсине пусма айӗнчен океаналла сирсе ывӑтрӗ.

Весла он не взял, и в тот момент, когда, пошатнувшись, упустил схватиться за очередную сваю, сильный удар ветра швырнул нос лодки от мостков в сторону океана.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Алӑри хӗвелҫаврӑнӑшне, ҫынсем сисиччен аяккалла ывӑтрӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Хӗр хулӑн ҫивӗчӗсене хулпуҫҫи урлӑ ывӑтрӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Ҫав хушӑра тепӗр хӗрарӑмӗ сӗтел ҫинчи кӗнекесене чавсипе шӑлса урайнелле ывӑтрӗ те сумкинчен кӑлпасси, консервӑ, пулӑ, тӗрлӗ пахчаҫимӗҫ кӑларса хучӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Тамара йӗкӗт ҫине хӑвӑрттӑн куҫ ывӑтрӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Саша Лиза аппа панӑ конверта тарӑха-тарӑха чӗрчӗ, хут татӑкӗсене ҫилӗпе аяккалла ывӑтрӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Пӑртак вӑхӑт иртсен, вӗсем хыҫӗнчех пӗр снаряд ҫӗклемӗпе тӑпра кӑларса ывӑтрӗ.

Через минуту снаряд поднял вихрь земли позади них.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.