Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тупас (тĕпĕ: туп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ сире ҫине тӑрса, вӑрах шырарӑм, хуларан хулана куҫса ҫӳресе, укҫа тупас шутпа лаша пек ӗҫлесе…

Я вас искал упорно и долго, работая, как лошадь, чтобы достать денег, переезжая из города в город.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Сирӗн ӑна шыраса тупас килет-и?

 — Вам хочется разыскать ее?

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Реджа с Гарвея шыраса тупас шанӑҫпа вӑл каютӑсем патнелле васкарӗ, ҫула май кухньӑна кӗрсе пӑхрӗ — кунта та япаласем тирпейсӗррӗн сапаланнӑ; урайне типнӗ апат юлашкисем чӑпарлатнӑ, плитан сивӗ тимӗрӗ унӑн аллине вилӗ перӗнӳпе пӗҫертрӗ; шӑрӑх лекнипе какай ҫӗрӗшнӗ, унта шӑнасем кӗшӗлтетеҫҫӗ.

Он поспешил к каютам, в надежде отыскать Реджа или Гарвея, по дороге заглянул в кухню — здесь все валялось неубранное; высохшие помои пестрили пол, холодное железо плиты обожгло его руку мертвым прикосновением; разлагалось и кишело мухами мясо, тронутое жарой.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Сӑпани пӗр самант шухӑшласа тӑчӗ те: — Мӗнле тупас ман ӑна? — терӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Мӗнле тупас ман ӑна? — ыйтрӗ Сӑпани.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Антунӑн вара, темшӗн, паян шухӑшлас, ҫак ӑнланмалла мар, канӑҫсӑрлантаракан туйӑм — пӑхӑну туйӑмӗн тупсӑмне тупас килет.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вара хурахсене тупас текенсем те, сутас текенсем те, йӗрлес текенсем те пӗтӗҫ тет.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ӗҫкине лартӑп-ха, анчах закускине хӑвӑрӑнах тупас пулать вара.

— Застолье-то организую, а закуски надо найти самим.

Ӗҫ паттӑрӗ // М. Андр.. «Капкӑн», 1935, 2№, 6 с.

«Эпӗ сана акӑ мӗн каласшӑн, — тет те вӑл мана хул пуҫҫинчен чиркӳ тӑрринчи шӑна пек ярса тытать, — манӑн ӗҫ кичем мар, анчах яланах хӑйне евӗрлӗ япала ӑсласа тупас килет.

 — «Я тебе что скажу, — говорит она и держится за мое плечо, как муха за колокольню, — моя работа не скучная, только все хочется придумать особенное.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

— Асатте, манӑн та хама вӑрттӑн пулӑшакан тупас килет! — тесе кӑшкӑрнӑ Синопа.

— Дедушка, я тоже хочу иметь «тайного помощника»! — воскликнул Синопа.

Бизонсене тӑмалли вырӑн // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Ман унпа пӗр чӗлхе тупас килет.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Ӑҫтан тупас ман ӑна?

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Арҫыннӑн вӗсене хӑваласа ярса ун хуйхине пусарас, чӗререн калаҫас килчӗ, анчах ял ҫине ырӑ мар сӑмах кӑларса хӗр чӗри валли тепӗр суран тупас темерӗ.

Мужчине захотелось прогнать их и утешить ее в горе, поговорить по душам, но он не захотел чтобы в деревне начали распускаться слухи и таким образом нанести другую рану на сердце девушки.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Тупас пулать!

— Нужно достать!

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

«Кӑштах ҫутӑлтӑр та, — кӗпе-йӗм чӑркине шыраса тупас пулать…

«Немного рассветет — надо найти узелок…

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Кунашкал ҫӗлӗк тупас пулсан пит те пыратчӗ…

— Надо бы достать такую шапку…

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Юлташсене шел: хӑюллӑ, шанчӑклӑ ҫынсемччӗ, ун пеккисене тупас та ҫук…

Жалко товарищей: были смелые, преданные люди, еще таких не найдешь…

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӗсем пурте таҫта, тӗрлӗ ҫар склачӗсенче выртнӑ, анчах вӑл складсене шуйттанӗ хӑй те шыраса тупайман, тупас пулсан та — вӗсем пирки вӗҫӗмсӗр перепискӑсем пуҫланса кайнӑ, вӑл переписка хучӗсен купи ӑшӗнче вара шуйттан хӑй те урине хуҫма пултарнӑ.

Все это лежало где-то по военным складам, но черт их найдет — эти склады, а и найдешь — такая начнется переписка, что уже сам черт сломит ногу…

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Эпӗ ӑна нумайранпа курман ӗнтӗ, ӑна манӑн питӗ тупас килет.

Я давно не видел ее и мне очень хотелось ее найти.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Халӗ ак ҫав шухӑшсем, 1917 ҫулхи апрель уйӑхӗнче извозчик тупас пирки уйланӑ пекех, рабочисен вӗҫӗ-хӗррисӗр ушкӑнӗнчи карттуссем хушшинче чикӗ леш енчен илсе килнӗ котелокшӑн аванмарланнӑ пекех, ытла та ӑшӑххӑн туйӑнчӗҫ.

Теперь все эти намерения казались уже мелкими до смешного, как заботы об извозчике в апреле 1917 года, как заграничный котелок среди кепок рабочей толпы.

15 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех