Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенкел сăмах пирĕн базăра пур.
тенкел (тĕпĕ: тенкел) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ тенкел ҫине лартӑм та шухӑша карӑм.

Я сел на лавку и задумался.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Унта учительсен пӳлӗмӗ патӗнче ҫӗҫӗсемпе каскаласа пӗтернӗ пӗр вӑрӑм та ансӑр тенкел ларать.

Там возле учительской стояла длинная, узкая, вся изрезанная перочинными ножами скамья.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл тенкел ҫине ларчӗ, туйисене кӑмака ҫумне тӑратрӗ, унтан хӗвӗнчен хыпалакаласа пӗр вараланса пӗтнӗ ҫыру туртса кӑларчӗ.

Он сел на стул, поставил к печке костыль и, порывшись за пазухой, достал оттуда замасленное письмо.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Давенант ҫӑкӑрне тенкел ҫине хучӗ.

Давенант положил хлеб на тумбу.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Эпӗ ӑна хамӑн пулӑшӑва сӗнесшӗнччӗ, тенкел ҫинчен тӑнӑччӗ те ӗнтӗ — ҫав вӑхӑтра вӑл паллакан ҫын, савнийӗ пулас, Эмиль ятлӑскер, курӑнса кайрӗ; хайхискер хӗрарӑма лӑплантарать, унӑн ашшӗ таврӑнни, амӑшӗ сывални пирки евитлет; вара вӗсем пӗтӗм халӑх умӗнче чуп турӗҫ; шӑп ҫак самантра хайхи йӗксӗк — эпӗ ӑна сӑнасах лараттӑмччӗ — пистолетне йӑпӑр-япӑр кӑларчӗ те Эмиле персе пӑрахрӗ, унтан, тӑнне ҫухатнипе ӳкекен хӗре ярса тытса, ӑна сӗтӗрсе каясшӑнччӗ, анчах эпӗ хӑвӑрт кӑна тӗллерӗм те йӗксӗке уринчен кӗрӗслеттертӗм.

Я хотел уже было предложить ей свои услуги и встал, но в это время показался ее знакомый, должно быть, жених, Эмиль, который утешил ее, сказав, что ее отец вернулся, а мамаша выздоровела; и они поцеловались при всей публике; тогда мерзавец, с которого я не спускал глаз, ловким выстрелом из пистолета свалил Эмиля и, подхватив упавшую в обморок девушку, хотел утащить ее, но я, быстро прицелившись, всадил ему в ногу пулю.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Брюс тенкел ҫине хут листи хучӗ, кулкаласа темӗн ҫырма пикенчӗ, Тилли вара тусӗн хул пуҫҫинчен тӗршӗнсе вулать.

Брюс положил на скамейку листок бумаги и стал, посмеиваясь, писать, а Тилли читал через плечо друга.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.

Ҫапла вара… эпӗ хупахран тухрӑм, тенкел ҫине лартӑм та йӗрсе ятӑм, мӗншӗнне хам та пӗлместӗп.

Так вот: я вышел из трактира, сел на тумбочку и заплакал, сам не знаю зачем.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Тамара пӳрт умӗнчи тенкел ҫине ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

— Атьӑр ларсах калаҫар, — ҫамрӑксене тенкел ҫине ларма чӗнчӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

Уй — куҫлӑ, вӑрман — хӑлхаллӑ // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Президиумӑн ҫӳллӗ сӗтелӗ умӗнче тӑракан трибуна патне зал хӗрринчи тенкел ҫинчен улпутла тумланнӑ, самӑр питлӗ ҫын тӑрса васкаса утса пырать.

На трибуну, расположенную перед высоким столом президиума, торопливо пошел с боковой скамьи по-господски одетый человек с толстыми щеками.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Илюха тенкел ҫинче хӗвелҫаврӑнӑш хупписене мӑнкӑмӑллӑн суркаласа ларать.

Илюха сидел на лавочке и грыз семечки, далеко отплевывая шелуху.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Выльӑпӑр-и? — сӗнтӗм эпӗ, Илюха калиткерен тухса тенкел ҫине ларсан.

— Сыграем? — предложил я, когда Илюха вышел за калитку и уселся на лавочку.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Нумай пӗлсен — час ватӑлан, — терӗ Васька, унтан, салху сӑнлӑскер, миххе хулпуҫҫи ҫине илсе хучӗ те тенкел ҫинчен тӑчӗ.

— Много будешь знать, скоро состаришься, — сказал Васька, поднялся с лавочки, взял мешок и легко перебросил его через плечо.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Миххе ҫӗре пӑрахрӗ те тенкел ҫине ларчӗ.

Бросил мешок на землю и сел на лавочку.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл, сарай патӗнчи пӗчӗк тенкел ҫине ларнӑ та юнашар тӑракан хыҫсӑр пукан ҫине вырнаҫтарнӑ тӗкӗр катӑкӗ ҫине пӑхать.

Он сидел около сарая на маленькой скамеечке и, заглядывая в осколок зеркала, стоявший на табуретке.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Васька ҫавӑнтах тенкел ҫинчен тӑчӗ.

— Ты над кем смеешься? — спросил он сквозь зубы.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пӗррехинче эпир пирӗн ҫӗр пӳрт умӗнчи тенкел ҫине пухӑнса лартӑмӑр.

По улице мимо нас пронесли гроб с покойником.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ тенкел ҫинче калла-малла пит хӑвӑрт чупса ҫӳресе клавишӗсене чукмарсемпе ҫапа-ҫапа илеттӗм.

Я бегал по этой скамье взад и вперед и колотил дубинками по клавишам.

Улттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Кутузов тенкел ҫине тытнӑ та: — Ҫитӗ, тусӑмсем, ҫитӗ! Мӗскер-ха эсир! Вӑл чыс мана мар, вырӑс салтакне тивӗҫ, — тенӗ.

Кутузов стал на лавку и закричал: — Полноте, друзья, полноте! Что вы! Не мне эта честь, а слава русскому солдату.

VII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Кутузов, йывӑҫ тенкел ҫинче пӗр хускалмасӑр, ним чӗнмесӗр, ларнӑ.

Бесстрастный, молчаливый, но властный, грузно сидел он на деревянной лавке.

III сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех