Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑрахса (тĕпĕ: пӑрах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпир вара, пыл хурчӗсем лӑпланччӑр тесе, ку вырӑнтан пӑрахса кайрӑмӑр.

Мы решили дать пчелам успокоиться и ушли к себе в лагерь.

Пыл хурчӗсемпе кӑткӑсем // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 33–35 с.

Удэхеец, кӑвайт ҫине пӗр ҫӗклем чӗрӗ курӑк пӑрахса, ун ҫине хӑйӑр сапрӗ.

Удэхеец охапкою мокрой травы прикрыл тлеющие уголья и сверху засыпал их песком.

Каҫхи сунар // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 27–32 с.

Чаплӑ апат вӑхӑтӗнче хӑнасем ларакан зала тарҫӑсем апата юланутпа илсе кӗнӗ, кӑкшӑмла тирӗксене лаша ҫинчен анмасӑрах хӑнасене тыттарнӑ, апат юлашкисене залрах йытӑсене пӑрахса ҫитернӗ.

Во время торжественных застолиц пажи въезжали верхом на лошадях в зал и подавали гостям миски и кувшины прямо с седла, а остатки бросали собакам.

8. Сӗтел хушшинче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӑрманта е уҫланкӑра вӗсем хыҫҫӑн темтепӗр выртса юлать: консервӑ банкисем, кӗленче савӑтсем (вӗсене пӑрахса анчах мар, ҫӗмӗрсе хӑвараҫҫӗ-ха тата), апат юлашкисем.

кто засоряет поляны банками из-под консервов, пустыми бутылками, осколками от них и объедками, некого благодарить за воспитанную в них любовь к природе, к ее красотам.

Уҫӑ сывлӑшра канни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Мӗн эс, ҫамрӑк арӑмна пӑрахса, ҫӗр варринче услапланса ҫӳретӗн?

А сам бродишь ночами под чужими окнами?

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ме, ҫакна ниҫта та пӑрахса ан хӑвар…

— На, нигде не оставляй от себя…

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗрсем, ӗҫлес ӗҫӗсене пӑрахса, пурте илемлӗ тӗрӗ курма сырӑнаҫҫӗ.

Девчата, побросав свое рукоделие, устремились к искусной вышивальщице.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ак, кунта килнӗ майпа кӑштах та пулин тутанса пӑх! — хайхискер, чӗлпӗрне ҫӗре пӑрахса, Шыҫмӑк Ваҫилейне хӑлха чиккинчен тӑхӑнтартса та ячӗ.

— Тогда я тебе их напомню, — бросив вожжи наземь, он со всего маху врезал Васьлею Шысьмаку по уху.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӗмпӗре тухса тарнӑ, тарҫисем пӑрахса кайнӑ.

В Симбирск он удрал вместе со всей прислугой.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ун хыҫҫӑн ыттисем те ӗҫӗсене пӑрахса хӑпса пычӗҫ.

За ним двинулись и остальные.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗкӗнерех тӑран арӑмӗ те, ҫинҫешке аллине ҫамки айӗн сарса тытса, ҫурт еннелле тинкерет, йышлӑ хӗрӗсем те, ҫулкисене пӑрахса, ҫавӑнталла пӑхаҫҫӗ — ҫук, пушар мар, вут ялкӑшни-туни курӑнмасть, палтлатса ҫӗкленнӗ тусан ҫеҫ ҫӗрелле васкамасӑр анать, лӑпкӑн пусӑрӑнать.

Рядом, приставив ко лбу ладонь козырьком, вглядывалась в пыльную тучу его щупленькая жена; рослые дочери побросали работу и тоже пялются в сторону дома; слава богу, это не пожар — языков пламени не видно, а вскоре пыльное облако стало опадать, не спеша оседая на землю.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кутӑнлашсах тӑрсан, ҫыхса пӑрахса кӑна киле илсе каймалла пулать пуль…

Ежели станет упираться, я его свяжу и увезу с собой…

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пурсӑмӑр та ӗҫ пӑрахса чупса пытӑмӑр.

Мы все побросали работу — и к нему.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Энтюк та вӗсемпе пӗрлех пӑрахса кайма пултарӗ.

А вдруг и Эндюк уедет вместе с ними?

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пуҫӑннӑ ӗҫе ҫаплах пӑрахса хӑварсан?..

Начатое дело остановится на полпути?..

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрукӑн ҫуртран ниҫта та, пӗр самантлӑха та пӑрахса кайма юрамасть, кӑмака тунӑ ҫӗртех пулӑшмалла.

Тимрук остался помогать печнику, ему наказал не отлучаться из дому ни на миг.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук та, Ильяс та пӳртре ҫук иккен, шӑпӑрлансем тахӑш вӑхӑтра тухса тарма ӗлкӗрнӗ, ашшӗне пӗр-пӗччене пӑрахса хӑварнӑ, чӑн та, мур илесшӗсем иккен.

Но не обнаружил там ни Тимрука, ни Ильяса, — видимо, успели улизнуть в какое-то время, бросили отца одного? эх вы, дети…

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мунчинчен васкамасӑр тухса, лашине тӑварчӗ, атьсем ҫумласа килнӗ курӑка лаши умне пӑрахса пачӗ.

Неторопливо вышел из бани, распряг лошадь, бросил ей свежей травы, нарванной сыновьями.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тепре килнӗ чух пӑлтӑрне-мӗнне пӑрахса хӑварӗ-ха, сӳре пӑти тухса ӳкнӗ иккен теме пултарччӑр.

В другой раз, когда придет сюда, подбросит незаметно в сени: пусть думают, что гвоздь сам выпал.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗррехинче ҫеҫ нимӗҫсем пӑрахса хӑварнӑ кустӑрмасӑр грузовике курчӗ, унта Саша инке чӑх-чӗп усратчӗ, тата таҫта ҫунса кайнӑ «мессершмитӑн» ванчӑкне курнӑччӗ.

Только однажды приметил он немецкий грузовичок без колес, в котором тетя Саша держала кур, да где-то еще в другом месте — остов сожженного «мессершмитта».

7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех