Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Каччӑ сăмах пирĕн базăра пур.
Каччӑ (тĕпĕ: каччӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫамрӑк каччӑ хӗрпе калаҫасшӑн пулсан, саламланӑ хыҫҫӑн кӑшт чарӑнса тӑрса калаҫасшӑн пулнине палӑртать.

Если юноша хочет поговорить с девушкой, то после приветствия он может приостановиться, давая этим понять о своем желании.

Урамра // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ташӑ вӑхӑтӗнче каччӑ хӑйне латсӑр тытма пуҫлать пулсан, хӗр ташлама чарӑнать те хӑй вырӑнне ӑсатса яма ыйтать.

Если партнер станет неподобающе вести себя во время танца, дама может прервать танец и попросить отвести ее на место.

Ташӑ каҫӗнче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Спорт тумӗ тӑхӑннӑ, аллисене пилӗкрен тытса, урисене сарлакан пусса тӑракан хӗрпе каччӑ стадионра чухне кӑнттаммӑн курӑнмаҫҫӗ.

Девушка или юноша, находящиеся на стадионе в спортивной одежде и стоящие расставив ноги, подперев руками бока, скрестив руки на груди или размахивая ими, не выглядят невоспитанными.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Каччӑ анӑҫ енне кайнӑ, Хӗрӗ — тепӗр еннелле.

Дан приказ: ему — на запад, Ей — в другую сторону.

Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫартан таврӑнсан каччӑ Асанкассинчи колхозра водительте ӗҫлеме тытӑнать.

Вернувшись с армии, парень начал работать водителем в колхозе в Асаново.

Ҫемье тӗрекӗ эсӗ, мӑшӑрӑм // Каҫал Ен. «Каҫал Ен», 2020.10.30

Каччӑ, кӑмӑлӗ тулнӑ чухнехи пек, канӑҫлӑн пашкаса, вӗсене алӑ тытрӗ, аллинчи саламачӗсене шывалла, ҫӗлӗкӗ патнелле, ывӑтса ячӗ.

Парень, переполненный радостью, зашвырнул в воду обе нагайки и быстрым шагом подошел к друзьям, поочередно пожал всем руки.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ятлӑ-шывлӑ ҫынсемпе ҫыхланма хӑраҫҫӗ, вӗсене тӑлӑх та чухӑн каччӑ кирлӗ.

Конечно, с порядочными людьми связываться боится, потому и подбирает сирот бедных в женихи-то.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пике-шывӑн савнӑ мӑшӑрӗ Тухтар пулать тенине илтсен, ҫамрӑк каччӑ ярт тӳрӗленсе тӑчӗ, ик-виҫ утӑм малалла ҫывхарчӗ, кунта мӗн пулса иртнине тавҫӑрасшӑн пулса, хӑй тӗллӗн темтепӗр ыйтма тытӑнчӗ:

И тут Тухтар услышал произнесенную Кандюком фразу: «Мужем твоим, вода-красавица, станет любимый тобою Тухтар…» — он вмиг выпрямился, сделал два-три шага вперед, пытаясь все-таки понять, что же тут происходит, пробормотал:

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пирӗн сумлӑ каччӑ вара Тухтар сана хӗвеллӗ ир асне илет те уйӑхлӑ каҫ тунсӑхлать, чунтан-вартан савса хисеплет вӑл сана, пулас ырӑ кинӗмӗр, шыв-пикеҫӗм, кӗрсемччӗ пирӗн ӳкӗте…

А наш знатный жених Тухтар день и ночь поминает тебя, скучает по тебе, любит тебя всем сердцем, добрая наша сношенька, красавица-водица, прими ты наши уговоры да просьбы…

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хамӑрпа пӗрле илемлӗ те чипер каччӑ лартса килтӗмӗр.

С собой мы привезли красивого и доброго парня.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каччӑ — те хӑй ятне илтнипе, те нимӗн тавҫӑрайман пирки — каллех ҫывӑрса кайрӗ.

Парень, то ли услышав свое имя, а скорее не сообразив, где он и что с ним, заснул снова.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каччӑ хальхинче те сыпасшӑн марччӗ, анчах Шинкел ҫапла ӳкӗтлесе калани ӑна, чӑн та, тӳрре килессӗн туйӑнчӗ.

Парню не хотелось пить, но Шингель так уговаривал, что отказаться было невозможно.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унта хӗрпе каччӑ ҫума-ҫумӑн тӑнӑ чух пӗр-пӗрне пӗлтерме хӑяйман шухӑш, сӑвва пула, чӗлхе вӗҫӗнчен уҫӑлать, савса тунсӑхланӑ курнӑҫу вӑхӑт виҫме мантарать, ҫунатлӑ ӗмӗтсем хӗрӳ чун хавалне ыр ҫын та телейлӗ пулма хӗтӗртеҫҫӗ — ҫаксем пурте, пурте савӑнӑҫлӑ вӑйӑра виҫӗнсе-майлашӑнса шӑпах хӑйсене кирлӗ вырӑн тупаҫҫӗ.

Там можно без слов поведать друг другу о самых затаенных чувствах — песня скажет все за тебя; здесь забываются и время, и обиды; крылатые мечты заставляют чаще биться сердце, обещая впереди только счастье, — все эти чувства пробуждаются и становятся вполне реальными именно здесь, в радостном хороводе.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йывӑр шухӑшсем Тухтара пӑртаклӑха та канӑҫ памаҫҫӗ, каччӑ йӑлтах аптраса ӳкрӗ.

Тягостные думы вконец измотали Тухтара.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кукленсе ларнӑ каччӑ енчен енне ҫаврӑнса пӑхкаларӗ — ҫывӑхра пӗр чун та ҫук.

Сидящий на корточках парень огляделся вокруг — поблизости ни души.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каччӑ халь каҫсерен пӗртен-пӗр Элентей патӗнче пулкалать, унпа калаҫса хыпнӑ ӑшне пусарать.

Вечера Тухтар теперь коротает в доме Элендея, с ним облегчает страдающую душу.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урнашка тимӗр кӑвак утпа виҫӗ каччӑ лартса килет.

Урнашка, взял троих парней, посадил в сани.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Авланакан каччӑ та ҫук-ха вӗсен.

Да и сыновья еще до женитьбы не доросли.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каччӑ ҫӑвӑнса тасалчӗ, Селиме панӑ тӗрӗллӗ кӗпине тӑхӑнчӗ, ҫӗнӗ шӑлаварӗпе пиншакне тӑхӑнчӗ, ҫиелтен тата тепӗр пиншак уртса ячӗ, каҫ тӗттӗмӗ ҫывхарсан, урама тухрӗ.

Парень тщательно вымылся, надел подаренную Селиме белую рубаху, новые брюки и пиджак; поверх накинул еще и ватник и с темнотой вышел на улицу.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫавӑн пек лайӑх хӗр валли, ӗнентерсе калатӑп, хулӑмсӑр каччӑ суйламалла мар ӗнтӗ…

— Да для такой девицы, как ваша, не след и не к лицу бедного жениха выбирать.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех