Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрчӗ (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эхе-хе-хей! — кӑшкӑрчӗ Володя.

Ого-го-го! — кричит Володя.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Илья Николаевич Мария Александровна ҫине пӑхса илчӗ те Митьӑна пӗрле илсе кайма хушса Володьӑна кӑшкӑрчӗ.

Илья Николаевич взглянул на Марию Александровну и крикнул Володе, чтобы он взял с собою Митю.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Итлӗп, анне! — чупнӑ май савӑнӑҫлӑн кӑшкӑрчӗ Оля.

— Обещаю! — кричит уже на ходу Оля.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫырла тултарнӑ пурака ярса тытрӗ те савӑнӑҫлӑ кӑшкӑрчӗ ячӗ.

Схватил туесок с малиной, взвизгнул от радости.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ура-а-а! — кӑшкӑрчӗ Митя.

Ура-а-а! — кричал Митя.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Сударыня, — Горыныч ҫӗлен айӗнчен кӑшкӑрчӗ кучер.

— Сударыня! — крикнул из-под Змея Горыныча кучер.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Малалла! — кӑшкӑрчӗ ямшӑк.

— Вперед! — крикнул ямщик.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Ӑҫта ҫӗр? — кӑшкӑрчӗ Дик.

— Где земля? — крикнул Дик.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Мӗн терӗр эсир? — ҫилленсе кӑшкӑрчӗ Дик.

— Что вы сказали? — сердито крикнул Дик.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Том, брассене парӑр! — кӑшкӑрчӗ вӑл.

— Том, отдайте брасы! — крикнул он.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Сыхӑ пул, Хоуик! — кӑшкӑрчӗ юлашки хут Халл капитан.

— Внимание, Хоуик! — в последний раз крикнул капитан Халл.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Витре! — кӑшкӑрчӗ Халл капитан.

Ведро! — крикнул капитан Халл.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Итлӗр! — кӑшкӑрчӗ Халл капитан.

— Внимание! — крикнул капитан Халл.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Каялла, каялла! — ҫавӑнтах кӑшкӑрчӗ вӑл.

— Назад, назад! — тут же крикнул он.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Динго, кунта! — кӑшкӑрчӗ Дик Сэнд, самантлӑха хӑйӗн сӑнав вырӑнӗнчен хӑпса, бак ҫинелле чупрӗ.

— Динго, сюда! — крикнул Дик Сэнд и, покинув на мгновение свой наблюдательный пост, бросился на бак.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Дик, пурне те сӑна, лайӑх сӑна! — кӑшкӑрчӗ Халл капитан юлашки хут.

— Дик, следи за всем, следи хорошенько! — в последний раз крикнул капитан Халл.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Тархасшӑн, Халл капитан, ҫав мӗскӗн кита ан ыраттарӑр! — кӑшкӑрчӗ пӗчӗк Джек.

— Пожалуйста, капитан Халл, не делайте больно этому бедному киту! — крикнул маленький Джек.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Кит! — тесе кӑшкӑрчӗ те вӑл, сунар туйӑмӗпе хавхаланса, карап сӑмсинелле чупрӗ.

— Кит! — воскликнул он и, побуждаемый инстинктом охотника, побежал на нос.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Негоро! — хытӑрах кӑшкӑрчӗ Халл капитан.

— Негоро! — еще громче крикнул капитан Халл.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Чӑт, йытӑ, чӑт! — кӑшкӑрчӗ Джек; йытӑ, унпа калаҫнӑ евӗр, вӗрсе тӑчӗ.

— Держись, собачка, держись! — кричал Джек; собака продолжала лаять, словно отвечая ему.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех