Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каччӑ сăмах пирĕн базăра пур.
каччӑ (тĕпĕ: каччӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каччӑ кӗпине тӑхӑна-тӑхӑна Щорс патӗнчен вӗри шывпа ӑшаланнӑ пек тухса тарнӑ.

На ходу натягивая гимнастерку, парень выскочил от Щорса, как ошпаренный.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Каччӑ татах сӑхсӑхса илнӗ.

И парень опять перекрестился.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

— Туршӑн та, — тенӗ каччӑ сӑхсӑхса.

— Ей-богу, — сказал парень и перекрестился.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Вӑл каччӑ ҫине пуҫне ҫӗклесе пӑхнӑ.

Он смотрел на паренька, подняв голову.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Старикпе юнашар, аслашшӗ пекех пысӑк, ҫӑпата сырнӑ каччӑ, ҫиелтен пӑхсан пӗр вунултӑ ҫулхискер, тӑнӑ.

Рядом стоял паренек, на вид лет шестнадцати, такой же великан, как дед, и тоже обутый в лапти.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Щорса ҫак каччӑ килӗшнӗ.

Щорсу понравился этот парень.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Татах темиҫе ҫын пынӑ, вӗсем хушшинче пӗри — хура куҫхаршиллӗ ҫамрӑк каччӑ, виҫсе ҫӗленӗ шинель тӑхӑннӑскер, офицерсен пиҫиххине ҫыхнӑскер, хӑйне хӑй ҫарти пек тыткаланипе часах куҫ умне пулнӑ.

Пришло еще несколько человек, из которых один, молодой чернобровый парень в сшитой по мерке шинели, подпоясанный офицерским ремнем, обращал на себя внимание строгой военной выправкой.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Щорспа пӗрле Сновскран Казимир Табельчук, Ваня Кваско, Шульц тата темиҫе каччӑ тухса кайнӑ.

Вместе со Щорсом из Сновска ушли Казимир Табельчук, Ваня Кваско, Шульц и еще несколько молодых ребят.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Пӗрлешнине ҫырӑннӑ хыҫҫӑнах уявлаҫҫӗ пулсан, хӗр венчет тунӑ кӗпепе, каччӑ уяв костюмӗпе пырать.

Если после регистрации состоится празднество, то невеста приходит в подвенечном платье, а жених в праздничном костюме.

Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кун пек чух вара арҫынсем, ҫав шутрах авланакан каччӑ та, тӗксӗм тӗслӗ костюм тӑхӑнаҫҫӗ.

Мужчины (в том числе и жених) надевают тогда темный уличный костюм.

Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӑпайлӑ каччӑ ҫураҫнӑ хӗрне нихӑҫан та аялти кӗпе-тум (вӑл темле хитре пулсан та), чӑлхасем парнелемест.

А ведь деликатный мужчина даже своей невесте не подарит белье, каким бы красивым и дорогим оно ни было, чулки и другие принадлежности дамского туалета.

Кама мӗн парнелемелле? // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫӗрре малтан хӗр аллине, кайран каччӑ аллине тӑхӑнтараҫҫӗ.

Кольцо надевают сначала невесте, затем жениху.

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Каччӑ, май пулсан, хӑйӗн юратнӑ хӗрне хаклӑ чулсемпе илемлетнӗ венчет ҫӗрри парнелеме пултарать.

Если у жениха есть возможность, он может подарить невесте обручальное кольцо с камнем.

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Унтан каччӑ хӑйӗн амӑшӗпе, унтан хунямӑшӗпе, хӗр малтан хунямӑшӗпе, унтан хӑйӗн ашшӗпе ташлать.

Затем жених танцует с тещей и со своей матерью, а невеста — со свекром, а потом со своим отцом.

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вырӑссемпе акӑлчансен йӑлипе хӗр-тантӑшӗсене, каччӑ авланман тусӗсене уйрӑммӑн пуҫтараҫҫӗ (вырӑссен ӑна мальчишник, девичник теҫҫӗ).

У русских и англичан каждая половина приглашает гостей отдельно, причем жених проводит этот вечер среди своих холостяцких друзей (у русских т. н. «мальчишник»), а невеста в среде своих незамужних подруг («девичник»).

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хусах пурнӑҫпа сывпуллашнӑ каҫ хӗр праҫникре тӑхӑнмалли ҫутӑ кӗпепе, каччӑ — тӗттӗм костюмпа пулмалла.

На «проводы» невеста одевает светлое праздничное платье, но не свадебное, жених — в темном костюме.

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Каччӑ хӗрӗн сылтӑм алли енне ларать.

Жених садится по правую руку невесты.

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Авланакан каччӑ хӑйӗн пулас мӑшӑрӗ ячӗпе тата хӑй ятӗнчен сӑмах калама пултарать.

Жених говорит от имени невесты и от своего имени.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Те таврӑнӑпӑр каялла, те таврӑнаймӑпӑр, — терӗ Иҫливан, илемлӗ те патвар каччӑ.

То ли вернемся живыми, то ли нет, — заоправдывался за всех Исьливан, высокий красивый парень.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ну, каччӑ, — терӗ ӑна пӗррехинче Василий Петрович, — тӑван ялна ытла тунсӑхласа ҫитрӗн пуль?

— Ну, парень, — сказал как-то однажды Василий Петрович, — вижу, стосковался ты по родной сторонке?

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех