Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулса (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗншӗн-ха эппин пӗтӗмпе ҫавӑн пек пулса тухмалла?

Из-за чего все это?

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Акӑ Лалка вилчӗ ӗнтӗ, халь вӑл виле кӑна пулса юлчӗ, ыран тӑпра пулать.

«Ну вот, эта Лалка умерла, теперь она уже только труп, а завтра превратится в прах.

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак хӗвӗшӳ пуҫлансанах вӑл галерее хӑпарнӑ та, урам варринче мӗн пулса иртнине ҫӳлти чӳречерен пӑхнӑ, тул енче нимӗнле пӑлхану та пулман.

Он еще в самом начале паники поднялся на галерею, чтобы посмотреть из верхнего окна, что творится снаружи, на площади, но не обнаружил ни малейших признаков тревоги.

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫамрӑк хӗрарӑмсем кӑшкӑрашса урайне ӳкеҫҫӗ те ҫурма вилнӗ пек пулса тӑсӑла-тӑсӑла выртаҫҫӗ, анчах вӗсене пулӑшма никам та пымасть; сехрисем хӑпнӑ темле карчӑксем алтарь умӗнчи пусма ҫинелле тӗршӗннӗ, вӗсем ура айне пулсах таптанчӗҫ.

Молодые женщины со стонами без чувств падали наземь, но никто не приходил им на помощь; какие-то старухи оказались на ступенях алтаря и были растоптаны.

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав ушкӑн савӑнӑҫлӑ пыни ҫакӑн пек хуйхӑллӑ сехетре пурне те йӗркесӗр пек туйӑнчӗ, вырӑнсӑр пек пулчӗ, пурнӑҫран кулнӑ пек пулса тухрӗ.

Это веселье перед лицом скорби показалось людям чем-то безобразным и святотатственным.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йӑлт манӑҫнӑ пек пулса, вӑл енчен енне пӑхкаласа илет те курасса нимӗн те курмасть…

Словно в каком-то забытьи, он бросал вокруг себя невидящие взгляды…

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак ҫынна вӑл хапсӑннӑ пек пулса, ӑшне вӑркатса пӑхрӗ.

Он смотрел на этого простого человека с волнением, чуть ли не с завистью.

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ тинех хайхи ҫурт мӗлки кӳленчӗкрен те тухрӗ, ҫур урам ҫап-ҫутӑ пулса тӑчӗ, Кандова хӑйне тесен вара тин кӑна хӗвел тухассӑн туйӑнчӗ…

Наконец тень сползла и с канавы, оставив другую половину улицы залитой ярким светом, Кандову показалось, будто солнце только что взошло…

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗттӗм пулса ҫитсен, шӑв-шав лӑпланчӗ, Кандов выртнӑ ҫӗртен тӑчӗ те, сӗтел хушшине ларса, ҫыру ҫырма тытӑнчӗ.

Когда настала ночь и дневной шум утих, Кандов встал, сел к столу и начал писать письмо.

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кашнинче курнӑҫмассерен ҫав туйӑм ӳссе те палӑрмаллах пулса пынӑ.

С каждой новой встречей признаки этого зародившегося и беспрерывно растущего чувства становились все более заметными.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кандов чӗринче вӑйлӑ кӗрешӳ пулса иртрӗ те, анчах вӑл ытла вӑраха пымарӗ.

Это была ожесточенная борьба, но длилась она недолго.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эппин Огнянов, ун майлах шухӑшлакан юлташӗ, унпа пӗр хӗрех савакан ҫын пулса тӑчӗ.

Значит, Огнянов, его товарищ по образу мыслей, теперь оказался его соперником.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак ӑнсӑртран пулса тӑнӑ пӗрпеклӗх Кандова илӗртрӗ те, ҫӗклентерсе те тӑчӗ…

Кандова это случайное совпадение ободряло, увлекало, восхищало…

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав сутӑнчӑка вӗлересси унӑн пӗтӗм шанчӑкӗ пулса тӑчӗ, ҫав ӗҫе тусан унӑн чунӗ тасалса та хастарланса тухассӑн туйӑнчӗ; ҫийӗнчен тата унта ҫав сутӑнчӑка вӗлерни ҫеҫ те мар-ха, хӑйӗн чунӗнче пурӑнакан Рада сӑнарне те сивӗтме пултарасса сунчӗ.

Все свои надежды возлагал он на это убийство, — оно казалось юноше горнилом, из которого душа его выйдет обновленной и бодрой; кроме того, оно принесет смерть не только предателю, но и другому врагу, живущему в его собственной душе, — обаятельному образу Рады.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан та маларах-ха унӑн чунне тепӗр турӑ вырнаҫма йӑва ҫавӑрнӑччӗ, вӑл Рада пулса тӑчӗ.

Но еще раньше в душе его поселилось другое божество — Рада.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан вӑл хӑйне пуҫ ҫапмалли урӑх япала шырама тытӑнчӗ, ӑна часах тупрӗ те — ҫав ӑрӑм Болгари пулса тӑчӗ.

Тогда он стал искать новый предмет для поклонения и сразу нашел его — его кумиром стала Болгария.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унта ак мӗн пулса иртнӗ; Франгов «Право» хаҫатра Австрийӗн Хӗвелтухӑҫӗнчи политики пирки статья вуланӑ чух «Dranq nach Osten», тенӗ сӑмах патне ҫитнӗ те такӑннӑ, Иванчо Йота ӑна «драг наш остен» — «пирӗн хаклӑ Остен», тенине пӗлтерет тесе ӑнлантарчӗ.

Дело было так: читая в газете «Право» статью об австрийской политике на Востоке, Франгов запнулся на фразе «Drang nach Osten», а Иванчо Йота объяснил, что эти слова означают: «Друг наш Остен».

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах 1870-мӗш ҫулхи «Даживейлерденсем» Болгари экзархийӗ хӑй тӗллӗн ӗҫлеме тытӑннӑ ятпа тав курки ҫӗклекенсем 1876-мӗш ҫулхине паттӑр пӑлхавҫӑсем пулса тӑчӗҫ, вӗсем пуля шӑратаҫҫӗ, тупӑ тӑваҫҫӗ, халь акӑ Болгари ирӗклӗхӗн тав куркине те ҫӗклесшӗн.

Но «Даживейлердены», которые в 1870 году провозгласили здравицу в честь самостоятельности болгарской экзархии, в 1876 году стали бунтарями, лили пули и делали пушки, чтобы провозгласить здравицу в честь болгарской свободы.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Агитаци ӗҫне уҫҫӑнах туса пыма тытӑнчӗҫ, ӑна ирттересрен шикленсе тӑрасси асра та ҫук, пӑлхава хатӗрленсе хӗҫ-пӑшалланнине тӗрӗк правительстви курсах тӑрать, ҫапах та хӑйне ҫуламан пӑру пек тыткалать, вӑл пусмӑрти халӑх вӑйне нимӗн чухлӗ те хисепе илмест, йӗрӗнсе пӑхать, ҫавӑнпа кӑна калама пулать вӑл куҫсӑр пулса тӑнине.

Агитация велась так открыто и бесцеремонно, вооруженно и подготовка к восстанию сопровождались таким шумом, что телячью безмятежность турецкого правительства можно было объяснить только его слепотой и презрением к возросшим силам порабощенных.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав ҫулхине ҫуркунне васкавлӑн килчӗ, пӗтӗм Фраки ҫӗршывӗ ҫӑтмах пахчи пулса тӑчӗ.

Напротив, весна в том году была очень ранняя, и вся Фракия превратилась в райский сад.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех