Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Таҫта хыттӑн шыв шӑмпӑртатса илчӗ.

Где-то с шумом всхлипнула вода.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Чулӗсем хумсем ҫийӗпе вӗҫсе каяҫҫӗ те, хыттӑн шӑмпӑлтатса, шыва путса ҫухалаҫҫӗ.

Они низко летели над волнами и с звонким плеском скрывались под водой.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Сасартӑк ун пӳрнине тем хыттӑн чиксе ыраттарчӗ.

Вдруг острая, обжигающая боль уколола палец.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫухатасран хӑраса, инженер ӑна ҫӑварне хыпать те, хыттӑн, ҫурмаран татма тӑрӑшнӑ пекех, ҫыртать…

Боясь ее потерять, инженер брал монету в зубы и стискивал так крепко, будто старался раскусить надвое…

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Васильев хӑйне хыттӑн пырса ҫапнӑ пекех кӑшкӑрса ячӗ.

Васильев вскрикивает, как от страшного удара.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вӑл хӑй сӑмахне каласа пӗтереймерӗ: Рагим хӑйӗн юлташне, вырӑнсӑр ыйту парасран сыхласа, чавсинчен хыттӑн чӗпӗтсе илчӗ.

Он не договорил: Рагим предостерег товарища от неуместной просьбы, больно ущипнув его за локоть.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Алӑка хыттӑн шакканипе Рустамов каялла ҫаврӑнчӗ.

Громкий стук в дверь заставил Рустамова обернуться.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Халех уҫӑр! — хыттӑн кӑшкӑрса ячӗ вӑл.

Скорее откройте! — неистово закричала она.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хӑй асӑрхаманнишӗн тарӑхса, вӑл шар хӑлӑпӗсем ҫине чӑлханса ларнӑ шыв курӑкӗнчен хыттӑн ярса тытрӗ, ҫара урисемпе яка стенана хӗстеркелесе тытса, ҫӳлелле хӑвӑрт хӑпарса кайрӗ.

Разозлившись на свою неловкость, он крепко уцепился за пучок водорослей, запутавшихся в поручнях, и, упираясь босыми ногами в гладкие стенки шара, быстро взобрался наверх.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Чул татӑкне вӑл хыттӑн сӗтел ҫине пӑрахрӗ те пӑлханчӑклӑн каллех пӳлӗм тӑрах утса кайрӗ.

— Он со стуком положил камень на стол и опять взволнованно зашагал по комнате.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Сӗтел ҫинчи пысӑк сехет, секундсем шутласа, хыттӑн шаккать…

Громко стучали большие настольные часы, отсчитывая секунды…

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Видеотелефон сасси хыттӑн янӑраса кайрӗ.

Резко загудел сигнал вызова видеотелефона.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Итлӗр-ха, тусӑм… — инженер ӑна хыттӑн ыталаса илчӗ.

— Послушайте, мой друг… — Инженер крепко обнял его.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вут ҫулӑмӗ, форсункӑпа вӗртерсе тӑнӑ пекех, хыттӑн янӑраса шатӑртатма пуҫларӗ.

Будто раздуваемое форсункой, загудело пламя.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Каллех сан аппарату суккӑрланчӗ! — кӗтмен ҫӗртенех хыттӑн каларӗ Гасанов, анчах вӑл чӑтса тӑраймарӗ, кулса ячӗ.

— Опять твой аппарат ослеп! — неожиданно строго сказал Гасанов, но не выдержал и рассмеялся.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Сӗтел ҫинче сехет те хыттӑн шакканӑн туйӑнать.

Казалось, что настольные часы стучат очень громко.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Шалти темӗнле туйӑма пӑхӑнса, Ибрагим хӑйне тӑсса панӑ алла хыттӑн чӑмӑртарӗ.

Повинуясь какому-то внутреннему порыву, Ибрагим крепко сжал протянутую ему руку.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Сӗтел патне пырса, инженер хыттӑн калаҫакан телефон рычажокӗ ҫине пусрӗ.

Подойдя к столу, инженер нажал рычажок громкоговорящего телефона.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Эсир ҫак мӗне пӗлтернине ӑнланатӑр-и? — хыттӑн ыйтрӗ Васильев.

— А вы знаете, что это значит? — строго спросил Васильев.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Йӗри-тавра — рифсем, чул сӑртсем, хумсем хыттӑн шавлаҫҫӗ.

Кругом — рифы, подводные скалы, волны ревут.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.