Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑхнӑ (тĕпĕ: пӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ун ҫине пурте пӑхнӑ пек туйӑнать ӑна, ачасем те, ваттисем те пӑхаҫҫӗ пек, ку ача мӗншӗн шкулта мар-ши тесе тӗлӗнеҫҫӗ пек.
Ему казалось, что все, взрослые и дети, смотрят на него и удивляются, почему он не в школе.

30 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Вӑл класа кӗрсенех ун ҫине пурте шӑтарас пек пӑхма пуҫларӗҫ, тискер кайӑк ҫине пӑхнӑ пек пӑхрӗҫ.
— Он только в класс вошел, как на него все глаза вылупили, как на зверя какого!

27 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

«Халӗ ӗнтӗ ман ҫине мӗнле те пулин тискер кайӑк ҫине пӑхнӑ пек пӑхма та пултараҫҫӗ…»
«Теперь, наверно, все на меня глазеть будут, как на зверя какого-нибудь…»

22 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Анчах Саша ним шарламасӑрах унӑн кӗпине хыврӗ, унтан, амӑшӗ шыв ӑшӑпа ӑшӑ маррине пӗлес тесе чавсине шыва чиксе пӑхнӑ вӑхӑтра, кровать ҫинче сиккелекен ачана тытса тӑчӗ.
Но Саша молча стащил с него рубашонку и, пока мать пробовала локтем воду, удерживал подпрыгивающего на кровати малыша.

16 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Сева чирлӗ выртнӑ вӑхӑтра амӑшӗ каҫсерен тӑра-тӑра унӑн ҫамкине тытса пӑхнӑ, ирхине васкаса апат хатӗрленӗ.
Когда Сева был болен, мама вставала ночью, осторожно щупала ему лоб, утром торопилась приготовить еду.

Чирлӗ выртнӑ чухне вӑл кӗнекесем нумай вуланӑ, ӳкерчӗксем тума тытӑнса пӑхнӑ, анчах выставкӑна панӑ картина хыҫҫӑн вӑл ҫӗннине нимех те шухӑшласа кӑларайман.
Во время болезни он много читал, пробовал рисовать, но после картины, отданной на выставку, никак не мог придумать чего-нибудь нового.

— Эпӗ килте ларса шухӑшласа пӑхнӑ пулсан, ҫырнӑ та пулаттӑм, тӳрех ларса ҫырсан — мӗнле заметка пултӑр-ха!»
— Если б я еще дома сел и подумал, а так сразу — какая это заметка будет!»

15 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Грознӑй вара ҫак ачан хӑпарса тӑракан кӗсйине хыпаласа пӑхнӑ та вӗҫӗ курӑнса тӑракан рогаткине туртса кӑларнӑ:
И, нащупав оттопыренный карман, Грозный вытаскивал оттуда предательски торчавшую рогатку.

11 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ывӑлӗ ҫук чухне вӑл тунсӑхласа ларнӑ, ӑна кӗте-кӗте чӳречерен пӑхнӑ.
И в отсутствие сына скучал, с нетерпением глядя в окно.

10 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Евдокия Васильевна вӗсем ҫине шикленсе пӑхнӑ.
Евдокия Васильевна с тревогой поглядывала вокруг.

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫавӑнпа та Коля амӑшӗ кӳршӗри хӗрарӑмсем умӗнче ӳпкелешсе: «Ывӑлӑма вӗрентсе ӳстерме манӑн вӑйӑм ҫитейӗ-ши» тесен, лешсем пӗр-пӗрин ҫине тӗлӗнсе пӑхнӑ.
Поэтому, когда мать жаловалась соседкам: «Не знаю, хватит ли моих сил воспитать сына», — соседки украдкой переглядывались.

8 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Петя ашшӗ ҫине хӑраса пӑхнӑ.
Петька со страхом смотрел на отца.

Пур япаласене те пӑхнӑ.
Все вещи смотрел.

7 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Грознай куҫне хупкаланӑ, ача ҫине ураран пуҫласа пуҫ тупине ҫитиччен пӑхнӑ, йӗрӗнсе каланӑ:
— Грозный прищуривался и, оглядев с ног до головы ученика, презрительно говорил:

5 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Хӑш чухне вӑл Ваҫҫука хӑйпе пӗрле илнӗ, унта ремонт тӑвакан мастерскойне кӗртсе кӑтартнӑ, кашни инструмент мӗн тума юрӑхли ҫинчен хӗрсе кайсах каласа панӑ, ҫав вӑхӑтрах ывӑлӗ чугун ҫул ҫинелле пӑрӑнса каясран шикленнӗ, ун хыҫҫӑн асӑрхаса пӑхнӑ.
Он сам изредка брал Васька с собой, показывал ему ремонтную мастерскую, с увлечением объяснял назначение всех инструментов, зорко следя за тем, чтобы сын не убежал на железнодорожный путь.

4 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Лешсем те, кусем те, ниҫта та Ҫӗр хулӑнӑшне 3,3 километртан тарӑнтарах анаканни ҫук, ҫавӑнпа эпир, ҫӗр питне ҫиелтен йӗппе чиккелесе пӑхнӑ пек ҫеҫ пӗлетпӗр.
И те и другие однако нигде не проникают глубже 3,3 километров в тело Земли и, следовательно, образно говоря, мы должны судить о нем по поверхностным как бы булавочным уколам.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Эп пӑхатӑп сан ҫине, пӑхнӑ пек хам чун ҫине.
Я гляжу на тебя, словно в душу свою…

Виҫҫӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Лешӗ, шлепкелли, ман ҫине хуранта вӗрекен аш татӑкӗ ҫине пӑхнӑ пек пӑхса илчӗ, те: Девяноста, тет.
Тот посмотрел на меня, как Ленин на буржуя и говорит: Девяносто!

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Хальхи чи пысӑк хӑрушӑ ҫӗлен-калта йышши аллигаторсемпе крокодилсене илес пулсан, — вӗсем хӑйсен авалхи аслашшӗсене пӑхнӑ ҫӗрте арӑслан ҫумӗнче кушак пек ҫеҫ пулӗҫ.
Самые крупные, и страшные из современных пресмыкающихся — аллигаторы и крокодилы — лишь слабое подобие своих предков мезозойской эры.

XXXIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Пичче йӑнӑшмасть, вӑл пӑртак тишкерсе пӑхнӑ хыҫҫӑн ҫапла каларӗ:
Дядюшка не ошибся, после беглого осмотра он заключил:

XXXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика