Шырав
Шырав ĕçĕ:
Арӑмӗ тарнӑ е ҫын укҫине салатса янӑ пулӗ…
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Юратнӑ арӑмӗ вилнӗ пек…
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Килӗнче хӑйӗн арӑмӗ пур, хи-итре хӗрарӑм!
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Шишкин авланнӑскерччӗ, анчах унӑн арӑмӗ ялта юлнӑ та вӑл та урай ҫӑвакан хӗрарӑмсем ҫинелле пит пӑхкалатчӗ.Шишлин был женат, но жена у него оставалась в деревне, он тоже засматривался на поломоек.
XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Пӗр-ик кунтан аса ҫури ӗҫлеме пымарӗ, унтан ватӑ хуҫа арӑмӗ мана пысӑк шурӑ конверт тыттарчӗ:
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Тепӗр кунне каҫхи чей ӗҫнӗ хушӑра вӑл сӗтел ҫинчен тата чӗркуҫҫийӗсем ҫинчен ҫӑкӑр тӗпренчӗкӗсене ӑраснах тӑрӑшса пуҫтарса ларатчӗ, хӑй патӗнчен темскере курӑнманскере хӑваласа яратчӗ, ватӑ хуҫа арӑмӗ ун ҫине куҫхарши айӗн пӑхса, кинне шӑппӑн каларӗ:
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Хуҫа арӑмӗ тарӑхса кайса кашӑкне сӗтел ҫинелле печӗ те, упӑшкине кӑшкӑрса пӑрахрӗ:А хозяйка возмущенно бросила ложку на стол и закричала мужу:
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Эсӗ мӗн калатӑн апла? — тарӑхса каятчӗ арӑмӗ.
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Пӑхсамӑр, тата чӗрнисене тасатать! — хумханатчӗ хуҫа арӑмӗ.
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Тӗрӗс, ҫӗр ҫӑтасшӗ! — мӑкӑртататчӗ хуҫа, арӑмӗ вара ӑна, аҫа ҫури тухса кайсан, калатчӗ:— Верно, чёрт возьми! — бормотал хозяин, а жена говорила ему, когда вотчим уходил:
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Тӗпренчӗкӗсене сӗтел ҫинчен час-часах шӑлса илмелле тет, ахалӗн тӗпренчӗксенчен шӑнасем хунаҫҫӗ тет — каласа кӑтартатчӗ ҫамрӑк хуҫа арӑмӗ, карчӑкӗ тата ун хыҫҫӑн калатчӗ:
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Тӳррипе каласан, хулара пурӑнма питех интереслӗ марччӗ; ватӑ хуҫа арӑмӗ, ӗлӗкхи пекех, мана юратса каймастчӗ; ҫамрӑкки мана шанмасӑртарах пӑхатчӗ; чӗкеҫ шатрисем тухнипе тата пушшех хӗрлӗрех пек пулса кайнӑ Викторушка, темшӗн кӳреннӗскер, пурин ҫине те мӑкӑртатса ҫеҫ ҫӳретчӗ.
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Унта ӑна арӑмӗ — лӑпкӑ та ӗҫчен упӑшки урӑпа мӗнле сӑпайлӑ пулнӑ — ҫавӑн пекех сӑпайлӑ хӗрарӑм кӗтнӗ.Там его ожидала жена — тихая и работящая, такая же скромная, как и муж ее в трезвом виде.
Прицепщик Терентий Петрович // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 109–130 с.
Ҫавӑнпа та унӑн арӑмӗ, Домна Васильевна, фермӑра доярка пулса ӗҫлекенскер, ҫакӑн пек каласа хунӑ:И его жена, Домна Васильевна, работавшая на ферме дояркой, высказалась так:
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
Йӑкӑнатӑн тек пӗр тус та юлман, ҫитменнине ӑна арӑмӗ кашни кун хӑйранӑ.Друзей у Игната совсем не стало, к тому же жена пилит и пилит ежедневно.
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
— Эсӗ мӗн, ухмаха ертӗн-и?! — кӑшкӑрчӗ унӑн арӑмӗ.
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
Фермӑра пӗр пӑру пиҫиххие пӗтӗмпех ҫӑтнӑ та, пурпӗр нимӗн те пулман — паян кун та пурӑнать! — терӗ Йӑкӑнат, малтанхи пекех ларса, анчах унӑн сассинче вӑл питӗ вӑрттӑн кулса тӑрӑхлани сисӗнетчӗ, ӑна, тен, арӑмӗ те ӑнланаймарӗ пуль.
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
Унӑн арӑмӗ, Домна Васильевна, кӑмака патӗнче тӑрать, вӑл ӗнтӗ ӗҫе кайма хатӗрленнӗ; урайне шӑлса тасатнӑ, сӗтелне ҫуса лартнӑ.Жена, Домна Васильевна, стоит у печки, уже готовая идти на работу; в хате подметено, стол вымыт.
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
Анчах пурнӑҫра вӗсем ытти ҫынсем пекех, вӗсемпе те тем те пулать: арӑмӗ те чирлеме, хӑй те сывмар пулма пултарать, тата — чӑнласах калатӑп! — юратса пӑрахма та пултарать.
2 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Лайӑхрах шухӑшла! — терӗ те Петр Кузьмич тепӗр хут, кил хуҫи арӑмӗ еннелле ҫаврӑнса, юри палӑртмалла кӑмӑллӑ пулса каларӗ:
Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.