Шырав
Шырав ĕçĕ:
А. Прохор Палычӑн чалӑш-тӗлӗш ҫулӗ вӑл колхоз председателӗ пуласси патне мӗнле кукрашкасемпе илсе пынӑ тата унӑн чалӑш-тӗлӗш ҫулӗ мӗн тери кукрашкаллӑ пулнӑ.
Вунҫиччӗмӗш прохор, шуҫ ӑстисен королӗ // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
— А эсӗ йывӑҫне палласа юл та, кайран туратне йывӑҫӗ ҫумне ҫыхса хур.
Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.
— А!
Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.
— Вӑт эсӗ те, ҫӗр ҫинче вӗтеленсе ҫӳрекенскер, ҫӳп-ҫапла сӑмахсем акатӑн, а мӗн усси пур?— Вот и ты, хлопотун наземный, тоже сеешь хламные слова, а — что толку?
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Эсӗ пӗлтӗртенпе ӑслӑланнӑ пулӗ тесе шутланӑччӗ эпӗ, а эсӗ унтан та ытларах…— Я было думал, что ты с прошлого году-то умнее стал, а ты — хуже того…
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
А эпӗ калатӑп — ҫук! тетӗп.
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Святой сывлӑшӗн ҫӑлкуҫӗсене кам ытларах пӑтратнине пӗр турӑ ҫеҫ пӗлет, тен, вӑл сирӗн ҫылӑх пулӗ; кӗнеке ҫинчи ларакансем — хут ҫинче ларакан ҫынсем, а эпӗ кӗнеке ҫинче, хут ҫинче ларакан мар, эпӗ — простой, чӗрӗ ҫын…
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Вӗреме пуҫларӗ сӑмавар, чашлатма тапратрӗ, лешне картмасӑр каласа хучӗ вата кӗнекеҫи, а лешӗ ун сӑмахӗсемшӗн чарӑнса тӑмасӑр малалла калать:
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Пире мар, эпир — авалтантах Русь, пирӗн тӗн чӑнскер, хӗвелтухӑҫри тӗпренхи вырӑс тӗнӗ, а лешӗ пурте — Хӗвеланӑҫӗ, ирӗклӗ шухӑшласа пӑсӑлса кайнӑскеррӗн тӗнӗ!
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
А ну-ка, татах! — тет.
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— А эсӗ, ҫуйкӑнлӑха юратаканскер, качака таки, хӗрарӑм хӳри хыҫҫӑн ӳстерсе янӑ…
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— А эсӗ мана ан вӗрент!
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
А эпӗ ӑна хуллен, пӗрмаях чунӗнчен, унӑн аяк пӗрчийӗсем хушшинчен хам сӑмахӑмсемпе, аптӑрисемпе чикнӗ пекех чикетӗп!..А я его тихонько, да всё в душу, да между ребер ей словами-то своими, как шильями!..
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Ҫапла улталаҫҫӗ те ӗнтӗ турра, а вӑл Исус аттемӗр, пурне те курса тӑрать: эй ҫыннӑмсем, хуйхӑллӑ ҫынсем, тамӑк хатӗрлесе хунӑ сирӗн валли! — тесе мӑкӑртатать.
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
А Мишка пӗрмай чӑмлать те чӑмлать, унӑн сӑн-пичӗ ветчина майлӑ пулса кайнӑ, шӗвӗр сӑмси хурлӑхлӑн шӑхӑра-шӑхӑра илет.А Мишка всё жует, жует, лицо его стало похоже на ветчину, острый, хрящеватый нос жалобно свистит.
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— А эсӗ упа апат ҫинине курнӑ-и?
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Пӗр турӑ анчах ултавсӑр, а эпир — ухмахла пурӑнатпӑр; ухмаха улталамасан, унтан мӗн усси пур вара?— Один господь без обмана, а мы — в дураках живем; ежели дурака не обмануть — какая от него польза?
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— А эсӗ ҫынсемшӗн ултавҫӑ пултӑн-ҫке, — сасартӑк калать вӑл старике йӗкӗлтенӗ пек питӗнчен пӑхса.— А ведь обманщик ты для людей, — вдруг говорит он, задорно глядя в лицо старика.
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
А эпӗ, вот…
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— А камӑн ҫырӑвӗ? — тесе ыйтать приказчик, йӑл ҫуталса тата сиккеле-сиккеле илсе.
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.