Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫумӑр сăмах пирĕн базăра пур.
ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шалкӑм ҫумӑр, йывӑҫсене те тӳнтерме пултаракан вӑйлӑ ҫил, пӗр вӗҫӗмсӗр ҫиҫекен ҫиҫӗм — ҫакӑн пек ку вырӑнсенчи аслатиллӗ ҫумӑр.

Сильнейший ливень, порывы ураганного ветра, которые валят самые крепкие деревья, беспрерывное сверкание молнии — такова картина грозы под этими широтами.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапла, Африкӑра аслатиллӗ ҫумӑр питӗ хӑрушӑ.

Да, грозы в Африке ужасны.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Халь тесен халь аслатиллӗ ҫумӑр килсе тӑкма пултарать.

С минуты на минуту могла разразиться страшная гроза.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӗвеле ҫумӑр пӗлӗчӗсем хупламан пулсан, ӑна чӑтма та май ҫукчӗ пулӗ.

Было бы невозможно перенести ее, если бы между землей и жгучими лучами солнца не легла завеса темных грозовых туч.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эппин, васкас пулать, — терӗ Дик Сэнд, — ку шурлӑхлӑ вырӑнтан ҫумӑр ҫӑва пуҫличчен иртсе каяс пулать.

— Значит, надо поспешить, — сказал Дик Сэнд, — и пройти это болото прежде, чем она разразится.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Чӑнах та, — терӗ Том та, — ҫӗр ҫумӑрпа шӳнӗ пек туйӑнса тӑрать, анчах юлашки кунсенче ҫумӑр ҫумарӗ вӗт-ха.

— И правда, — заметил Том, — земля как будто размокла от дождей, а ведь все последние дни дождя не было.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Йӗри-тавра лапам вырӑн сарӑлса выртать — ӑна ҫумӑр вӑхӑтӗнче шыв илет пулмалла; ҫӗр шурлӑхлӑрах, мӑкпа витӗннӗ; унта-кунта симӗс мӑк кавирӗ ҫийӗн илемлӗ упасарри ҫилпе чӳхенет.

Вокруг расстилалась бескрайняя равнина, вероятно, вся заливавшаяся в период дождей; почва, более болотистая, густо поросла мхами, и кое-где над их зеленым ковром покачивались грациозные папоротники.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шултра, хулӑн тирлӗ чӗрчунсен урисем ҫумӑр вӑхӑтӗнче шӳсе кайнӑ ҫӗре пысӑк шӑтӑк туса шӑтарса пӗтернӗ, — нӳрӗ, кӳпшеке вырӑнта пысӑк йӗрсем лайӑх ӳкерӗнсе юлнӑ.

Большие впадины, выбитые ногами колоссальных толстокожих, испещряли землю, размякшую во время дождей, — на сыром рыхлом ее слое легко отпечатывались их огромные следы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Аслатиллӗ ҫумӑр ҫывхарать пулас.

Чувствовалось, что надвигается гроза.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӑх-ха, мӗнешкел чаплӑ та илемлӗ ҫутҫанталӑк: хӗвел пӑхать, ҫумӑр ҫӑвать, вӑрман кашлать, тӗнче ешерет.

Ты посмотри, красотища какая: солнце светит, дождик идет, лес шумит, мир зеленеет.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Анакан хӗвел ансах лариччен, пӗлӗт айӗнчен тепре тухса пӑхма пӳрнишӗн хӗпӗртесе, ӑшӑ-кӑвак ҫутине ҫумӑр иртнӗ тӗнче ҫине савӑккӑн сапаларӗ.

Последние лучи солнца прорвались все же сквозь серые рваные лохмотья облаков.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Те унӑн халь Виталий еннелле, грузовик патнелле, утмалла, те ҫумӑр айнех Иинӑпа пӗрле юлмалла?

То ли бежать в сторону Виталия, к грузовику, то ли остаться здесь, под дождем, с Ниной.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

 — Дина, атя часрах, ҫумӑр шапарсах кайиччен тухса сирпӗнер кунтан!

— Дина, где ты там, поехали скорее, пока ливень не начался.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫумӑр ӳккелеме тапратрӗ.

Дождь начал накрапывать.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Чӑнкӑ ту вӑл Карӑк ҫырми тӑвӗ, кӑшт ҫумӑр йӗпетсе кайсанах машинӑпа ниепле хӑпарма май ҫук чӑрмав.

Крутая это гора — гора у Глухариного оврага, немного дождь намочит, и подниматься на машине практически невозможно.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫапла пӗр сехете яхӑн тулашрӗ, алхасрӗ тулӑксӑр ҫумӑр, тайга ҫине тонни-тоннипе сиплӗ им тӑкрӗ, унтан, килсе ҫапнӑ чухнехиллех, сасартӑках лап сирӗлсен, анакан хӗвел ҫутипе тӳпе уҫӑлса, ҫуталса кайрӗ.

Так целый час буйствовал и хулиганил дождь, тоннами поливал тайгу целебными лекарствами, а потом, так же неожиданно, как всё началось, вдруг просветлело, и небо озарилось ярким светом заходящего солнца.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Капот ҫинче те, кабина кантӑкӗ ҫинче те, тӑрринче те ҫумӑр ачи-пӑчи каҫса кайса ташлать, тӗпӗртетет кӑна.

И на капоте, и на стекле кабины, и на крыше безудержно плясал и бился дождь-сорванец.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫумӑр кӗрчӗ, вуҫех картран вӗҫерӗннӗ пек, хӗвет те хӗвет грузовика.

Дождь неистовствовал, словно с цепи сорвавшись, бросался на грузовик.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Халь, ак, лар ҫумӑр хӑҫан тамаласса кӗтсе.

А теперь вот сиди и жди, когда дождь кончится.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫумӑр систерсе-туса тӑмасӑрах лаштӑрах ишӗлсе анчӗ тайга енне.

Дождь без всяких намеков обрушился на тайгу.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех