Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулмарӗ (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл та Чакака ярасшӑнах пулмарӗ.

Ей тоже не хотелось, чтобы Сорока уходил.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пулмарӗ ӗнтӗ пулӑ тытасси, — терӗм эпӗ.

— Лопнула рыбалка, — сказал я.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Анчах халӗ мана никам та тапӑнакан пулмарӗ.

Но пока на меня никто не нападает.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Унччен те пулмарӗ, пуҫне каялла ывӑтрӗ те, хӑрах аллипе карттусне тытса, хулӑн сасӑпа ахӑлтатма пуҫларӗ.

Скоро, запрокинув голову и одной рукой поддерживая кепку, он басовито хохотал на все озеро.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ӗҫре аса-илӳпе супма вӑхӑчӗ те пулмарӗ.

За работой некогда стало вспоминать.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Ку кирлӗ те пулмарӗ ӑна, мӗншӗн тесен вӑл нумай ӗҫсем пирки илтмесӗр юлчӗ, нумай япала ҫинчен нимӗн те пӗлмерӗ.

Надобности не было, потому о многом не слышал, многое не знал.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Казаксем тинӗс хӗрринчен те, тинӗс леш енчен те таврӑнкаларӗҫ, анчах нихӑшӗ те вӗсенчен Петрона курни пулмарӗ.

Приходили казаки от моря и из-за моря, но никто из них не видал Петра.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Атте те хирӗҫ пулмарӗ.

Отец тоже не возражал.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ҫав хушӑрах хӑлха ҫумӗнчен темскер ҫинҫен шӑхӑрса иртрӗ, унччен те пулмарӗ, пите чӗрсе ыраттарчӗ.

Возле уха тоненько свистнуло, затем больно царапнуло по щеке.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Эпӗ пит ир тӑрӑп тесе шутласаччӗ, анчах пулмарӗ.

Я хотел встать пораньше, но из этого ничего не вышло.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Тепӗр утӑм турӑм та эпӗ, унччен те пулмарӗ, мӑй таран шыва анса кайрӑм.

Я сделал еще шаг и сразу ухнулся по шею.

Улттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Анчах вӑл унта пулмарӗ.

Но его здесь не было.

Улттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Унччен те пулмарӗ, чӳречерен тимӗр витре вирхӗнсе тухрӗ.

Немного погодя из окна вслед за тряпкою вылетело жестяное ведро.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пӳрт-ҫурт таврашне тирпейлесе ирттернӗ икӗ кун хушшинче пӗр чун та пирӗн куҫ тӗлне пулмарӗ.

За два дня, что мы приводили дом в порядок, ни одна живая душа не показалась нам на глаза.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Доклада алӑ пуснӑ чухне Батманов Ковшовпа Гречкина тӑрӑхласа илчӗ: — Паллах, ку ӗнтӗ эпӗ ӗмӗтленниех пулмарӗ. Анчах пырӗ, канашлура сире пурне те пӗҫертсе илмен пулсан, ку та пулас ҫукчӗ, — терӗ.

Подписывая его, Батманов подтрунивает над Ковшовым и Гречкиным: — Не то, конечно, что я хотел бы получить. Но лучше, чем то, что я получил бы, если бы не накрутил вам всем хвоста на совещании.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Хама хам асаплантартӑм-асаплантартӑм, усси пулмарӗ.

— Мучил, мучил себя, а все без толку.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Малтан нимӗн те чухласа илме пулмарӗ, ҫак шав темле питӗ вӑйлӑ та паллӑ ӗҫ пулса иртнине систернине ҫеҫ туйса илчӗҫ: те тинӗс шавлани ку, те пысӑк ҫапӑҫу шавӗ.

Сначала ничего нельзя разобрать, чувствуется лишь, что шум этот означает нечто огромное и значительное: не то бушующее море, не то грохот большого сражения.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Анчах Женя кӗтнӗ пек пулмарӗ.

Он этого не сделал.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Тата тепӗр сехетрен Петька хытах кулянма пуҫларӗ: вӑл Алексейрен те уйрӑласшӑн пулмарӗ, хӑй участокне каякан машинӑпа та ларса каясси килчӗ.

Еще через час Петька начал терзаться: ему и не хотелось покидать Алексея, и он боялся упустить машину, возвращающуюся на участок.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑйна упра! — кӑшкӑрчӗ Алексей, хӑй вара ал-урисем сивӗпе итлеми пулнине туйса илчӗ, анчах шанӑҫ ҫухатасшӑн пулмарӗ.

Береги силы! — кричал Алексей, а сам чувствовал, как леденеют мышцы, и старался не поддаваться отчаянию.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех