Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрман сăмах пирĕн базăра пур.

вӑрман (тĕпĕ: вӑрман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

«Тус тесе вутӑ касма тепри пулсан вӑрман уйӑрттарса парӗччӗ, ку ӑпӑр-тапӑрпа мӑшкӑллать.
«Если он нам друг, как ты говоришь, тогда взял да и выделил бы делянку хороших дров, а он хлам вон какой-то сулит.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗр ҫул каялла яла вӑрман пӑхакан таврӑннӑччӗ.
А спустя год в деревню заявился бывший лесничий.

Пурӑнасса сӗм ӗҫсӗрех пурӑнаҫҫӗ те-ха харам пыр казакӗсем, манран килес пулсан пӗрер уйӑх вӑрман кастарӑттӑм эп вӗсене тесе лавҫӑпа юнашар ларса пыракан салтакӑн мӑнтӑр купарчи ҫине йӗрӗнсе пӑхать чиновник.
Хотя эти бездельники и жируют без дела, будь это в моей власти, я бы погнал их на месяцок заготавливать лес», — думал Гарткевич, с ненавистью глядя на толстый зад казака, сидящего рядом с возницей на козлах.

Пӑлхав тапранни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вутӑлӑх вӑрман кастарӑп тесе вӑрман улпучӗ пӗлтӗрех халӑхран укҫа пуҫтарса кайнӑ пулнӑ, халӗ укҫи те, вутти те ҫук.
Кроме этого, лесной улбут нагло обманул их — собрал деньги еще в прошлом году на заготовку дров, но до сих пор нет ни денег, ни дров…

Каллех ҫул ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эсӗ никамран нимӗн илместӗн (тӗрӗссипе никам нимӗн памасть сана), ҫав вӑхӑтрах санран хӑвӑнтан ҫӗр те пӗр тӗрлӗ куланай, хырҫӑ-марҫӑ, тӳлевсем тӑпӑлтараҫҫӗ — ҫӗрпе усӑ курнӑшӑн теҫҫӗ, выльӑх усранӑшӑн, вӑрман каснӑшӑн, ача ячӗ хунӑшӑн, чӑваш пулнӑшӑн, вырӑсла пӗлменшӗн, тӗне кӗме килӗшменшӗн…
Ты никогда ни у кого ничего не берешь и не просишь (вернее, если даже попросишь — не дадут), в то же время с тебя дерут три шкуры — сто один налог и платежи за то, за это… За то, что пользуешься землей; за то, что выращиваешь скот; за то, что рубишь лес; за то, что не крещен…

Хӗр ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пуп пахчине Янтул вӑрман енчен каҫса кӗчӗ.
В поповский огород Яндул вернулся прежним путем — со стороны леса.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫӳреҫҫӗ йӗп сӑмсасем вӑрман тӑрӑх чакаланса.
И роются, роются рылами вкруг дубов, наедают бока, нагуливают жир.

Яланхи пекех, пуп сыснисем Янтула вӑрман хӗрринче кӗтсе илчӗҫ.
Как обычно, поповские хрюшки встретили Яндула на опушке леса.

Вӑрман тенинче хир сысни ҫех мар, арҫурри те, ыр усал та, тем амакӗ те пулать.
Да в наших лесах не то что кабаны, сам арзюри водится, да и всякой твари по паре.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑрман сӑмсахне ҫитсе кӗчӗ.
Оказался на опушке леса.

Нӳрлӗх ҫуккипе йывӑҫ ҫулҫисем сайралса юлнӑ та, витӗрех курӑнса ларать вӑрман, ҫын килнине те таҫтанах илтме пулать.
От засухи листья с деревьев облетели, и почти голый лес просматривался насквозь, так что увидеть пришельцев не составляло труда.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ывӑҫӗпе хупласа чӗлӗм туртрӗ Янтул, вӑрман тӑрӑх уткаласа ҫӳрерӗ.
Яндул раскурил трубку, пряча огонек ладонью, и бесцельно ходил и ходил по лесу.

Халӑх пуҫтарӑнса пӗтрӗ пулас, вӑрман пушанса юлчӗ.
Больше не появился никто: люди, видимо, собрались все, лес затих, опустел.

Пӗлӗтпе ҫӗр те вӑрман, тата Янтул… унӑн ҫӑмрӑк арӑмӗ ялта.
И небо, и земля, и этот лес… и Яндул, и его молодая жена.

«Хитре ят — Ухтиван» тесе шухӑшласа Янтул вӑрман ӑшнелле утрӗ-утрӗ те карта куҫран ҫухалсан кӗлетки-ҫурӑмне лӑшт ячӗ, ҫӗре тӑсӑлса выртрӗ, йӑл кулчӗ.
«Красивое имя — Ухтиван», — подумал Яндул, шагая к месту караула. Позади осталась изгородь киреметя, ее уже не видно, и он блаженно растянулся на прохладной земле.

Ваттисемпе вӗттисене вӑрман хӗрринчи те ҫитет.
а старые да малые ходят только по краю, вглубь-то боятся — заблудятся.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тепри — хирте, вӑрман ҫывӑхӗнче.
Вторая картина следующая: Яндул идет полем, неподалеку от леса.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑл чӳречерен ҫулла пахча карти, кӳршӗ лупасӗн пӗр сыпӑкӗ, инҫетри вӑрман хӗрри, тӳпе лӑстӑкӗ курӑнатчӗ.
Летом через оконце можно было наблюдать все: огород, часть соседского сарая, краешек дальнего леса и даже кусочек неба.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хула ҫӳл вӗҫӗнчи ҫӑва та вӑрман пекех пулса кайнӑ.
Кладбище, густо поросшее деревьями, а за ним — лес.

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пристаньрен тӑварах вӑрман сӑмсахӗ курӑнать.
Повыше пристани начинается лесистый мыс.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика