Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыталарӗ (тĕпĕ: ытала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тулли кӑкӑрӗсем канӑҫсӑр ҫӗклене-ҫӗклене илчӗҫ, хӗр тутипе Тимрук питне сӗртӗнчӗ, ачаш та ҫемҫе аллипе ыталарӗ.

Грудь ее вздымалась часто-часто, а губы коснулись щек Тимрука; горячие мягкие руки обвились вокруг его шеи…

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Зоя икӗ аллине хире-хирӗҫ тытса хӑй чӗркуҫҫине ыталарӗ

Зоя обхватила руками колени.

Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Пӗррехинче вӑл, халичченхи пек мар савӑнӑҫлӑн, пӳрте чупса кӗчӗ те мана хыттӑн ыталарӗ.

Но однажды он вбежал в комнату взволнованный и счастливый и, чего никогда не случалось, крепко обнял меня.

«Таня» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Зоя ӑшшӑн кулса шӑллӗне ыталарӗ.

Зоя улыбнулась и обняла брата.

Уйрӑлу // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Суккӑ-ӑр? — ыйтрӗ вӑл тепӗр хут, пушшех те чӗтренчӗк сассипе, хӑйне пӗтӗмпех тыткӑна илнӗ хӗрхенӳллӗ туйӑмран ҫӑлӑнмалли хӳтлӗх шыранӑ евӗр, — вара вӑл ачана сасартӑк мӑйӗнчен ыталарӗ те пичӗпе ун ҫумне лӑпчӑнчӗ.

 — Слепо-ой? — повторила она еще более дрогнувшим голосом, и, как будто ища защиты от охватившего всю ее неодолимого чувства жалости, она вдруг обвила шею мальчика руками и прислонилась к нему лицом.

V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ваҫҫук Одинцова, Сашӑна тытса ыталарӗ:

Васек обнял Одинцова и Сашу:

38 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Мазин патне Русаков чупса пычӗ, ирхине пӗр-пӗрне ҫилентернӗ пулин те, Русаков Мазина тытса ыталарӗ:

Русаков бросился к Мазину и, забыв утреннюю размолвку, обнял его:

17 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ывӑлне ашшӗ хытӑ ыталарӗ.

Отец крепко обнял сына.

10 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ашшӗ савӑннипе йӑмӑкне тата тепӗр хут ыталарӗ.

После того, как отец еще раз обнял тетку.

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Ашшӗ варӑ ывӑлне мӑйӗнчен ыталарӗ, — Ҫывӑр.

 — Отец обхватил сына за шею, — Спи.

7 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вӑл подноса ӳпӗнтернӗ витре ҫине питӗ меллӗ лартрӗ те хӑй вӗсем умне кукленсе ларчӗ, кӑштӑркка ӳтлӗ мӑнтӑркка кӗрен чӗркуҫҫийӗсене аллисемпе ыталарӗ.

Она ловко установила поднос на опрокинутое вверх дном ведро и присела на корточки, обняв руками свои могучие розовые колени.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Ҫывӑрах, вӑратмастӑп, — пӗр именсе тӑмасӑр, хӑюллӑн та харсӑррӑн ыталарӗ вӑл ӑна.

— Спи, не разбужу, — и еще смелее и задорнее она обняла его, уже без всякого смущения владея им.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл Ленӑна ыталарӗ.

Он обнял Лену.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Софья вара, Сашӑпа юнашар пукан ҫине ларса, ӑна хулпуҫҫинчен ыталарӗ те тем пӗлесшӗн пулнӑ пек куҫӗнчен пӑхса: — Тӗлӗнтермӗш эсир!.. — тесе хучӗ куларах.

А Софья села рядом с Сашей на стул, обняла за плечи и, с любопытной улыбкой заглядывая ей в глаза, сказала: — Вы чудачка!..

XI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Тихон ӑна ыталарӗ те виҫӗ хутчен чуптуса илчӗ.

Тихон обнял его и троекратно поцеловал.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Андрей унӑн койки ҫине куҫса ларчӗ те, ӑна хулпуҫҫинчен ыталарӗ.

Андрей присел к нему на койку и обнял за плечи.

9 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ачана вӑратассинчен сыхланса вӑл аллине ҫӗклерӗ те Авдотьйӑна ыталарӗ.

Осторожно, чтобы не помешать ребенку, он поднял руку и обнял плечи Авдотьи.

7. Алеша сӑрчӗ ҫинче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Валентина ӑна каллех хулпуҫҫирен ыталарӗ.

Валентина снова обняла его за плечи.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Валентина Андрей ҫумне пычӗ, ӑна хулпуҫҫирен ыталарӗ, унӑн кресли тыткӑчӗ ҫине ларчӗ.

Валентина подошла к Андрею, обняла его за плечи, присела на ручку его кресла.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Мунча умӗнче тахҫан ирттернӗ каҫ хыҫҫӑн, Петр пирвайхи хут унӑн ҫирӗп хулпуҫҫине ыталарӗ.

И впервые после давнего вечера в предбаннике Петр обнял ее тугие плечи.

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех