Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Чӑваш Ен Раҫҫей Федерацийӗн инвестици илӗртӳлӗхӗпе тата экологин лайӑх лару-тӑрӑвӗпе палӑрса тӑракан субъекчӗсен шутне кӗчӗ.

Чувашия вошла в число наиболее инвестиционно привлекательных и экологически благополучных субъектов Российской Федерации.

Михаил Игнатьев Вырӑнти хӑйтытӑмлӑх кунӗ ячӗпе саламлани (2017) // Михаил Игнатьев. https://cap.ru/news/2017/04/21/news-3549116

Чӑваш Енре пурӑнакансем мӗн авалтанпах ӗҫе юратнипе, пӗр-пӗрне пулӑшнипе палӑрса тӑнӑ, пуринпе те ҫураҫуллӑ пулма ӑнтӑлнӑ.

Жители Чувашии испокон веков славились трудолюбием, стремлением к согласию в обществе и взаимопомощи.

Михаил Игнатьев Ҫуркунне тата Ӗҫ уявӗпе саламлани (2017) // Михаил Игнатьев. https://cap.ru/news/2017/05/01/news-3557871

Ҫӗнӗ кун пӗлтерӗшлӗ икӗ хыпарпа палӑрса юлчӗ: лавкка картишне палламалла мар тумланнӑ Факрегед кӗчӗ те Галерана айӑплав актне тыттарчӗ; хут айккисене кӑранташпа ҫырса тухнӑ, Давенант ӑна Тергенс шкипер-па пӗр чӗлхе тупнӑ тирпейлӳҫӗ арестант урлӑ панӑ.

Два важных известия отметили наступающий день во двор пришел переодетый Факрегед, передав Галера-ну обвинительный акт, исписанный на полях карандашом и посланный Давенантом через арестанта-уборщика, сносяшегося со шкипером Тергенсом.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Дэзи ытла та селӗм, йӑваш пулнипе палӑрса тӑрать.

Дэзи была очень хорошенькая и тихая.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 339–344 с.

Тӑваттӑмӗш кун акӑ мӗнпе палӑрса юлчӗ: эпӗ авӑнса-шӑтса пӗтнӗ рыцарь шлемне тупрӑм, маларах кайсан вара тискер кайӑксен сукмакӗ анлӑланнӑ ҫӗрте курӑкпа витӗннӗ йывӑҫ хӗрес куртӑм.

Четвертый день ознаменовался тем, что я поднял искалеченный рыцарский шлем, а подальше, на расширении звериной тропы, встретил заросший травой деревянный крест.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Росгвардин Чӑваш Республикинчи упарвленийӗн ӗҫченӗсем шӑпах ҫак пахалӑхсемпе палӑрса тӑраҫҫӗ.

Именно эти качества отличают сотрудников Управления Росгвардии по Чувашской Республике.

Олег Николаев Раҫҫей Федерацийӗн Наци гвардийӗн ҫарӗсен кунӗпе саламлани (2022) // Олег Николаев. https://cap.ru/news/2022/03/27/glava-chu ... et-s-dnemd

Кордон-Брюнра алмаз вырӑнӗсем тупни цивилизаци енне туртӑннипе те палӑрса юлчӗ.

Открытие алмазных россыпей в Кордон-Брюн сопровождалось тягой к цивилизации.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Тасалӑхпа та, суту-илӳри йӑрӑлӑхпа та, сив чирле вӗресе пурӑнаслӑхпа та, вӗчӗрхентерекен, кӑнттам йӑлтӑртатупа ҫиҫекен урӑх нимӗнпе те палӑрса тӑмасть Коменвиль; кунта Эгмонд Дрэп ученӑй шӑплӑхпа лӑпкӑлӑхшӑн килсе вырнаҫнӑ.

В городе Коменвиль, не блещущем чистотой, ни торговой бойкостью, ни всем тем, что являет раздражающий, угловатый блеск больших или же живущих лихорадочно городов, поселился ради тишины и покоя ученый Эгмонд Дрэп.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Куҫӗсенче — лӑпкӑ чӗрӗлӗх, сӑн-пичӗн йӗрӗсем, кӳлепи тата мӗн пур куҫӑмӗ-хусканӑвӗ тивӗҫлӗхпе палӑрса тӑраҫҫӗ; тивӗҫлӗхӗ характерӗн хӑнӑхнӑ вӑйӑмӗ мар, шалти лӑпкӑлӑх сӑнарланӑвӗ ахӑр.

В его глазах была спокойная живость, черты лица, фигура и все движения отличались достоинством, являющимся, скорее, отражением внутреннего спокойствия, чем привычным усилием характера.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Унччен карап «Регина» ятпа акционерсен уйрӑм компанийӗн пулнӑ; Пэд, сӑмахсенче те тилӗрсе кайма хӑнӑхнӑскер, асӗнче хӑрушӑ мӗн пур ята асӑнса тухрӗ, анчах та, хӗрӳллӗ шухӑш хастарлӑхӗпе палӑрса тӑраканскер, пӗрре ят хучӗ те — «Тар ҫинчи фитильрен» чаплӑраххи пирки тӗлленмест те.

Раньше судно принадлежало частной акционерной компании и называлось «Регина»; Пэд, склонный к ярости даже в словах, перебрал мысленно все страшные имена, однако, обладая пылким воображением, не мог представить ничего более потрясающего, чем «Фитиль на порохе».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Тӗрӗсне калас-тӑк, чӑваш кассем тӗне кӗменнипе кӑна мар, урӑххипе те палӑрса тӑраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тӗллӗн-тӗллӗн курӑнакан хурӑнсем кӑна, шывран тин тухса сасартӑк ҫын куҫӗ умне лекнӗ хӗрсем пек именчӗклӗн авӑна-авӑна илекенскерсем, шап-шурӑ вуллисемпе палӑрса тӑраҫҫӗ, тата хыр-чӑрӑш, пире ҫулла-и е хӗлле, ҫуркунне-и е кӗркунне — пурте пӗрех тенешкел, симӗс тумне хура йывӑҫсем хушшинче пушшех кӑтартма тӑрӑшса, пӗлӗтелле мӑнаҫлӑн кармашать…

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Чӑн та, камсем иккенни майӗпен палӑрса пырать.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тепӗр тесен, Ванькка сӑнран та ашшӗ пекех: тӗксӗмрех ӳтлӗ кӑшт тӑрӑхла пит ҫинче тӳрӗ сӑмса, ҫӳхе тута, хура куҫ харши уҫҫӑн палӑрса тӑраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тачка та ҫаврака питӗнче калӑпӑшӗпе сӑмси палӑрса тӑрать пек те, куҫа вара тӳрех унӑн хӗсӗк куҫӗ тӑрӑнать.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сӑнран уйрӑмах пӗри, яштак пӳлли, палӑрса тӑрать.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӗреннипе кӑна мар, милици ӗҫӗнче хастарлӑх, тавҫӑрулӑх, паттӑрлӑх кӑтартнипе палӑрса тӑрать вӑл.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ҫав тӑрӑ мӗнпе палӑрса тӑрать вара?

— Что же в этой крыше приметного?

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Кашни кунӑн сӑнӗ мӗнле те пулин уйрӑмлӑхпа палӑрса юлать, анчах паянхин сӑнне Грэй кӑлӑхах тимлӗн тинкерет.

Лицо дня приобретает определенное выражение, но Грэй сегодня тщетно вглядывался в это лицо.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ятлӑ-сумлӑ хӗрарӑмӑн сӑн-пичӗпе пӳ-сийӗ пурнӑҫӑн вутлӑ сӑмахӗсене сивӗ чӗмсӗрлӗхпе ҫеҫ хуравлаҫҫӗ тейӗн, таса чиперлӗхӗ хӑй патне туртнинчен ытларах ютшӑнтарать, мӗншӗн тесен ҫак хитрелӗхре хӗрарӑма тивӗҫлӗ ҫепӗҫлӗхе пӗтерсе хуракан мӑн кӑмӑллӑх вӑйлӑн палӑрса тӑрать, — ҫак Лилиан Грэй ывӑлӗпе куҫа-куҫӑн юлсан ахаль йышши амӑшех; хут ҫине ҫырса кӑтартайми, чӗререн тухакан кирлӗ-кирлӗ мар сӑмахсене вӑл юратуллӑ, йӑваш сасӑпа калать; ҫак сӑмахсен вӑйӗ вӗсенче хӑйсенче мар, туйӑмсенче.

Знатная дама, чье лицо и фигура, казалось, могли отвечать лишь ледяным молчанием огненным голосам жизни, чья тонкая красота скорее отталкивала, чем привлекала, так как в ней чувствовалось надменное усилие воли, лишенное женственного притяжения, — эта Лилиан Грэй, оставаясь наедине с мальчиком, делалась простой мамой, говорившей любящим, кротким тоном те самые сердечные пустяки, какие не передашь на бумаге — их сила в чувстве, не в самих них.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.