Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тӳсем ҫухатнӑ Сантус ҫумӗнчи пӑшалне куҫарса хумашкӑн аллине тӑсасшӑнччӗ ҫеҫ — анчах унӑн шухӑшне тӗшмӗртнӗн шар хуҫа урисен хушшине кусса кӗчӗ те пӑшал кӳпчекӗ тӗлӗнче хуралҫӑ позицине йышӑнчӗ.

Вне себя, Сантус двинул рукой, чтобы убрать стоявшее возле него ружье, но, как бы поняв его мысль, шар перекатился меж ног и занял сторожевую позицию почти у приклада.

Шурӑ шар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 136–139 с.

Ҫапла ӗнтӗ, Президион Ферфаса хирӗҫ мерӑсем йышӑнчӗ.

Итак, Президион принял меры против Ферфаса.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 15–21 с.

Вара вӑл унӑн чунне ҫывӑх пӗр ҫын пуррине йышӑнчӗ.

Тогда она призналась, что ей по душе один человек.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Кӑмӑлне хирӗҫлесех, пуҫ ҫаврӑнмалла хӑвӑртлӑхпа, аса илӳ ӑна каялла — хыҫа юлнӑ вӑхӑта — тытса ывӑтрӗ; хӑй вӑхӑтӗнчи вӗтӗр-шакӑр япаласен, пулӑмсен шутсӑр йышлӑ ушкӑнӗ чӑл-пар саланчӗ, халхав вӑхӑтӗнче салтаксем горнҫӑ какӑрне илтсе хӑйсен вырӑнне шанчӑклӑн ыткӑна-ыткӑна пухӑннӑн — иртнӗ кунсен ярӑмӗнче хӑйӗн вырӑнне йышӑнчӗ.

Воспоминания против золи головокружительно быстро швырнули его назад, в прошлое; легион мелочей, в свое время ничтожных или отрывочных, блеснул в памяти, окреп, рассыпался и занял свои места в цикле ушедших дней с уверенностью солдат во время тревоги, бросающихся к своим местам, услышав рожок горниста.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫак пуплевӗн чӑн пӗлтерӗшне Гутан ӑнланман пек туйӑнчӗ, ҫав хушӑрах хӗр Нок каланине питех те шанмасӑр йышӑнчӗ, анчах унӑн тепӗр хут вырнаҫма тиврӗ-тиврех.

Истинный смысл этой фразы казался непонятным Гутану и был очень недоверчиво встречен девушкой, однако ей не оставалось ничего другого, как сесть.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Пӗр шухӑш, пӗр тӗллев — хулана часрах ҫитесси; ҫакӑнпа канӑҫсӑрланакан ҫамрӑк хӗр — кӑмӑлӗн сапӑр хистевлӗхӗпе — авари хыҫҫӑнах лару-тӑрӑва уҫӑмлатмашкӑн тӗпӗ-йӗрӗпе ыйтса пӗлме мӗн пур мера йышӑнчӗ.

Занятая одной мыслью, одной целью — скорее попасть в город, молодая девушка, с свойственной ее характеру деликатной настойчивостью, тотчас после аварии приняла все меры к выяснению положения.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Иккӗмӗш версие, криминалистӑн кӑткӑсах мар шухӑшлавне тата влаҫсен пур ҫӗрте те усал тӗллев курма хӑнӑхни нихӑҫан пӗтмен туртӑмне (калӑпӑр, ҫын ӑнсӑртран ӳксе хӑйӗн пуҫне ҫурнӑ ҫӗрте те) уйрӑмах тивӗҫтерекенскере, — шел те, хӑш-пӗр хаҫат чӑнлӑх вырӑнне хурсах йышӑнчӗ.

Вторая версия, как наиболее отвечающая несложности криминалистического мышления и непреодолимому тяготению властей к изобличению злого умысла даже там, где человек просто сам падает, разбив себе голову, — была, к сожалению, подхвачена слишком усердно некоторыми газетами.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Сигби кунта Бильдер сӑмахӗсен пӗлтерӗшне тепӗр хут тӗплӗн уйласа, «чӑмласа» ҫавӑрчӗ, кӑштах иккӗленерех, ҫапах ырласа йышӑнчӗ.

Тогда Сигби переварил смысл сказанного Бильдером, и, хоть с некоторым сомнением, но все-таки одобрил его.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ҫав самантрах ӑна мӑшӑр тимӗр алӑ ярса тытрӗ, ҫывӑхрах-юнашарах, хӑлхи тӗлӗнчех ӑшӑ сывлав хумӗ ӳтне пӗҫертет, ҫурма ачалла, темӗн ӳкӗтлекен, такама юнав яракан, йӑлкӑшакан куҫсенче иксӗлми теветкеллӗх ҫунать, — Стелла куҫӗ умӗнче пӳлӗм хум пек куҫать тата унӑн ӳтне авӑккӑн хӑратакан самант пур; анчах кӑштахран пӗтӗмпех хӑйӗн вырӑнне ҫирӗппӗн йышӑнчӗ.

В тот же момент ее схватила пара железных рук, совсем близко, над ухом волна теплого дыхания обожгла кожу, а в сияющих, полудетских, о чем-то молящих, кому-то посылающих угрозы глазах горело такое отчаяние, что был момент, когда комната поплыла перед глазами Стеллы и резкий испуг всколыхнул тело; но в следующее мгновение все по-прежнему твердо стало на свое место.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Хӗр ку пулӑшӑва пӑхмасӑр тата тав тумасӑр йышӑнчӗ — ӑна халӗ пӗртен пӗр тӗркем кӑна кӑсӑклантарать.

Девушка приняла помощь без взгляда и благодарности — внимание ее было поглощено свертком.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл сывлӑш ҫавӑрса ячӗ те айккинелле пӑрӑнчӗ, ун вырӑнне повар йышӑнчӗ.

Он перевел дух и отошел в сторону, а на его место стал повар.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Аян хӑйӗн вырӑнне йышӑнчӗ ҫеҫ — койка ҫине Редж, Пэдӑн сылтӑм алли, йӑраланса хӑпарчӗ; халӗ вӑл — алӑ кӑна, мӗншӗн тесен кӗлетке ишсе кайнӑ.

Едва Аян занял свое место, как на койку взгромоздился Редок, правая рука Пэда; теперь просто рука, потому что туловище отчалило.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫулӗ пӗр-икӗ сехете ҫеҫ тӑсӑлмалла пулин те, Мӗтри иккӗшӗн валли, никам ан кансӗрлетӗр тесе, пӗр купе йышӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хам енчен эпӗ сире ҫакна пӗлтересшӗн: район Совет ӗҫтӑвкомӗ сирӗн Калинин ячӗпе хисепленекен юлташлӑха, хурахсем унӑн ултҫӗр тенкӗ укҫине ҫаратса кайнине шута илсе, пур енӗпе те пулӑшма йышӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Телегина Калюков хӑйсен ушкӑнне чиперех йышӑнчӗ, анчах самантлӑха та айккине пӗччен ямасть-ха, кашни ҫимӗҫӗн хӑйӗн вӑхӑчӗ текелет ҫеҫ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кӗҫех полк хуларан ҫичӗ ҫухрӑмра чарӑнчӗ, вырӑна ҫитнӗ-ҫитмен позици йышӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗр сӑмахпа, ашшӗ ӗҫкӗре пиллесе каланине вӑл чунпа йышӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хирӗҫ пенине вӑл лӑпкӑн йышӑнчӗ, пуля витӗрех шӑтарнӑ аллинчи пистолечӗ чӗтренсе ҫӗре ӳкрӗ.

Спокойно встретил он ответные выстрелы, пистолет дрогнул в его руке, пробитый насквозь, и выпал.

IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

«Ансельм» капитанӗ, ырӑ чунлӑ, анчах ҫирӗп кӑмӑллӑ моряк, ачана карап ҫине инкекшӗн савӑннӑ пекрех кӑмӑлпа йышӑнчӗ.

Капитан «Ансельма» был добрый человек, но суровый моряк, взявший мальчика из некоего злорадства.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Шанса панӑ чыса Миша хапӑлласах йышӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.