Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аннепе (тĕпĕ: анне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Атте пулман манӑн, эпир аннепе иккӗнех пурӑннӑ.

Потому что я рос без отца, мы с матерью жили вдвоем.

29 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Айта, аннепе паллаштарам.

Пойдем, познакомишься с мамой.

11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Вара манӑн ӗнер аннепе пурнӑҫра пӗрремӗш хут тавлашмалла пулчӗ, тата чылаях хӗрӳллӗн, — вӗҫлерӗ Дмитрий сӑмахне, вӑл хӑй епле тавлашнине аса илчӗ пулас, мӑйне шӑнӑр туртнӑ чухнехи пек хускаткаларӗ.

И вчера у меня с матушкой в первый раз в жизни был спор, и довольно горячий, — заключил он, сделав судорожное движение шеей, как будто в воспоминание о чувстве, которое он испытывал при этом споре.

XXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Аннепе ман хушӑра пӗрпеклӗх пачах ҫуккине эпӗ тӗп-тӗрӗс пӗлетӗп пулин те, Lise тӗрӗс тесе ответлерӗ.

Lise сказала, что правда, хотя я знаю наверно, что во мне не было ни малейшего сходства с матушкой.

XIX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

«Эпӗ хамӑн аннепе атте ывӑлӗ мар, Володя шӑллӗ мар, телейсӗр тӑлӑх, пӑрахса хӑварнӑ ҫӗртен хӗрхенсе илсе кӗнӗ ача пултӑм пулӗ», — терӗм эпӗ хама хам, ҫак айванла шухӑш мана темле хурлӑхлӑн лӑпкарӗ ҫеҫ мар, пӗтӗмпех тӗрӗссӗн туйӑнчӗ.

«Я должен быть не сын моей матери и моего отца, не брат Володи, а несчастный сирота, подкидыш, взятый из милости», — говорю я сам себе, и нелепая мысль эта не только доставляет мне какое-то грустное утешение, но даже кажется совершенно правдоподобною.

XV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эпир аннепе иксӗмӗр кашни ытларикунпа эрнекунах лаша кӳлсе Тверской урамне уҫӑлса ҫӳреме тухатпӑр.

— Каждый вторник и пятницу мы с мамашей ездим на Тверской.

XXIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Клавье аппапа манӑн пӗрре те тӗл пулассӑм килместчӗ, мӗншӗн тесен вӑл мана курнӑ-курман Маришкӑпа — хам аннепе — танлаштарма тытӑнатчӗ.

Вообще-то я избегал встречаться с тетей Кланей, потому что она как, бывало, увидит меня, так сразу начинает сравнивать с Маришкой, то есть с моей собственной мамой.

«Харсыр» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Пӗррехинче ҫапла эпир аннепе савӑт-сапа сутакан магазина кӗтӗмӗр.

А однажды, когда мы с мамой зашли в посудный магазин.

Пиратсем // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Эпӗ ӑна аннепе атте сывлӑхӗ ҫинчен, атте амӑшӗн — асаннен — сывлӑхӗ ҫинчен тӗплӗн каласа кӑтартрӑм…

А я подробно рассказывал ему про здоровье мамы, и папы, и папиной мамы, то есть моей бабушки…

«Эпӗ килнӗ! Килнӗ!» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Пӗррехинче, вырсарникун, эпир аннепе иксӗмӗр Химкине кайрӑмӑр.

Однажды, в воскресенье, мы с мамой не поехали в Химки.

«Чи кирли ҫинчен ан манса кай!» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Эпир аннепе иксӗмӗр демонстрацине кайрӑмӑр.

Мы с мамой шли на демонстрацию.

40 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Унта, Аляскӑра, ман тӑвансем пур, аннепе пӗр тӑванӗн ывӑлӗ…

Там, на Аляске, у меня родные есть, братишка есть…

Пограничниксемпе тӗл пулни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Аннепе иксӗмӗр сукмакпа пыратпӑр.

И себя, идущего по тропинке с матерью.

21 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Аннепе йӑмӑк Российӑран мана курма килнӗ, — кӑмӑллӑн ӑнлантарать вӑл йӗри-тавра тӑракансене.

— Мама и сестра приехали из России меня навестить, — просто объяснил он окружающим.

Стокгольмри тӗлпулу // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Эпӗ купӑс кӑларасса кӗтетӗп, анчах кукка купӑс ҫинчен аса та илмест, пӗрмай аннепе калаҫать.

Я жду, когда дядя вытащит гармонь, но дядя о гармони и не говорит, все время с мамой беседует.

Купӑста // Сергей Мерчен. Ялав, 1955, 9(117)№, 3 стр.

Аннепе йӑмӑкӑм та пӳртрен чупса тухрӗҫ.

Мама и сестренка тоже выбежали из дома.

Купӑста // Сергей Мерчен. Ялав, 1955, 9(117)№, 3 стр.

Салтака каятӑп вӗт, аннепе те арӑмпа та сывпуллашсах тухса килтӗм…

Ведь я в солдаты иду, совсем распрощался с матушкой, с хозяйкой…

VIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Эпӗ унран инҫех мар выртса аннепе Анюта ҫинчен шухӑша кайрӑм.

Я прилег невдалеке от отца и думал о матери, об Анюте.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Акӑ ӗнтӗ эпир аннепе курса калаҫнӑранпа виҫӗ уйӑха яхӑн иртсе кайрӗ.

И вот прошло уже около трех месяцев после моего свидания с мамой.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Мана аннепе юнашар айва йывӑҫҫи айне тулли сӗтел хушшине кӗртсе лартрӗҫ те эрех тултарса пачӗҫ.

Меня усадили рядом с матерью за накрытый стол под айвой, налили вина.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех