Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Феня (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Феня йывӑррӑн сывласа ячӗ.

Феня тяжело вздохнула.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Феня одеял айӗнче кансӗрлӗн ҫаврӑнкалать.

Беспокойно ворочалась Феня под одеялом.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Феня ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ.

Феня облегченно вздохнула.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫавна кӑна кӗтет Феня.

Только этого желала Феня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Килӗшетӗп, — хӑвӑрт хушса хучӗ Феня.

— Я согласна, — быстро сказала Феня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Феня, сехӗрленсе, мӑйне икӗ аллипе те хупласа хучӗ.

Феня в ужасе закрыла шею ладонями рук.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Юлашки сӑмахӗсене Феня питӗ шӑппӑн каларӗ.

— Последнее слово Феня произнесла почти шопотом.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Ыран?.. — Мӗн калатӑр эсӗр? — кӑшкӑрса янӑ пекех каларӗ Феня.

— Завтра, — с болью вырвалось у Фени, — что вы говорите?

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Тен ҫав япаласем каллех сирӗн алла таврӑнӗҫ-и тетӗп-ҫке, — хайне хӑй тӳрлетрӗ Феня.

— Может быть, вам удастся вернуть все это, — поправилась Феня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Ма ҫунтарччӑр вӗсем, — ҫурма ҫилӗллӗ тухса кайрӗ Феня сӑмахӗ.

— Почему же сожгли? — полусердито вырвалось у Фени.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Чирлӗ ҫын мӗне кирлӗ-ха вӗсене! — чунран ӑнланайман пек тӑвать Феня.

— Да зачем же им больной! — Казалось, искренно недоумевала Феня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Фельдшерица Феня хӑлхинченех пӑшӑлтатса малалла калама пуҫларӗ.

— Фельдшерица близко наклонилась к Фене и продолжала шепотом:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Епле-ха апла? — ҫав тери ӗнентерӳллӗ аптраса ӳкрӗ Феня.

— Да как же так? — искренним тоном недоумевала Феня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

 — Ах, ан хӑратӑрах, Розали Алексеевна, — сехӗрленсе ыйтрӗ Феня.

 — Не пугайте меня, Розалия Алексеевна, — тревожно сказала Феня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Юлашкинчен Феня алӑкне уҫса ячӗ.

Наконец Феня открыла дверь.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Феня, юриех ыйхӑран вӑраннӑ пек туса, ҫилӗллӗн ыйтрӗ:

Феня точно спросонок сердито спросила:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Феня! — ахӑрать хӗрарӑмӑн хулӑм сасси.

Феня! — уже ревел за дверьми грубый женский голос.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Сестра Феня!

— Сестра Феня!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ӑна чӗнекен — пульницӑри фельдшерица иккенне Феня часах сисрӗ.

По голосу Феня узнала его обладательницу, больничную фельдшерицу.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ун алӑкӗ патне тахӑшӗ чупса пычӗ те хытӑ шаккама пуҫларӗ: — Феня! Феня! — хыттӑн кӑшкӑрать хулӑм сасӑллӑ хӗрарӑм.

Кто-то подбежал к ее дверям и крепко постучался: — Феня! Феня! — закричал грубый женский голос.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех