Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫумӑр сăмах пирĕн базăра пур.
ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапла вара, пуринчен ытла аслатиллӗ ҫумӑр вӑрӑма каяссинчен, шыв шайӗ хӑпарасран хӑрамалла.

Итак, больше всего следовало опасаться, что гроза затянется надолго, а значит, усилится наводнение.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шалкӑм ҫумӑр ҫунипе юханшыв, ҫырантан тухса, айлӑма сарӑлчӗ пулмалла.

Должно быть, из-за ливня река вышла из берегов и разлилась по равнине.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӗр урай ҫав-ҫавах типӗ-ха, кӗрсе тухмалли шӑтӑк ӗнер каҫхи пекех уҫӑ, сывлӑш шала ирӗккӗнех кӗрет, унтан шала тулта ялтӑртатакан ҫиҫӗм ҫути ӳкет, шалкӑм ҫумӑр витӗр аслати кӗрлени илтӗнет.

Эта глиняная площадка оставалась совершенно сухой, отверстие было по-прежнему открыто, воздух свободно проникал внутрь конуса, а вместе с ним и отблески сверкавших молний, и раскаты грома, которых не мог заглушить плеск проливного дождя.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хулӑн стена витӗр аслати кӗмсӗртетни илтӗнет — эппин, ҫумӑр халь те чарӑнман.

Раскаты грома, глухо доносившиеся сквозь толстые стены, свидетельствовали о том, что гроза все еще не утихает.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Аслатиллӗ ҫумӑр чарӑнассӑн туйӑнмасть.

Ничто, казалось, не указывало на то, что гроза близится к концу.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах аслатиллӗ ҫумӑр нихӑҫан курман хаярлӑхпа алхаснӑ вӑхӑтра ку хӳтлӗхрен тухасси пирки шутлама та май ҫук, ҫавӑнпа Дик Сэнд пач ӑнланма ҫук пек туйӑнакан япалапа пуҫне ватмарӗ.

Но так как нечего было и думать уйти из этого убежища в минуту, когда гроза бушевала с небывалой яростью, Дик Сэнд не стал ломать голову над тем, что казалось совершенно необъяснимым, и только заметил:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пире кунта нимле аслати те, нимле ҫумӑр та хӑрушӑ мар.

Тут нам не страшна никакая гроза.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Телее, хулӑн тӑрӑллӑ кӑткӑ йӑви ҫумӑр ямарӗ, ку енӗпе вӑл хӑнтӑрсен ҫирӗп ҫуртӗнчен кая пулмарӗ.

К счастью, толстые своды термитника оказались непроницаемыми для ливня, в этом отношении они не уступали прочным хаткам бобров.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑтам тӑрӑхра аслатиллӗ ҫумӑр мӗн чухлӗ вӑйлӑ, ҫавӑн чухлӗ кӗскерех пулать пулсан, Африкӑра аслатиллӗ вӑйлӑ ҫумӑр час-часах темиҫе куна тӑсӑлать.

В отличие от зон умеренного пояса, где чем сильнее гроза, тем она короче, в Африке сильнейшие грозы часто длятся по нескольку дней.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тӳпере тем пысӑкӑш бассейн пуҫхӗрлӗ ҫаврӑнса ӳкнӗ те, унти шыв пӗтӗмпех ҫӗр ҫине шапӑртатса тӑкӑнать тейӗн, ҫакӑн пек вӑйлӑ ҫумӑр лапамсене кӳлӗ, пӗчӗк юханшывсене кӗрлесе юхакан пысӑк шыв туса хурать; юханшывсем ҫырантан тухаҫҫӗ, темӗн талккӑш ҫӗре шыв илтереҫҫӗ.

Словно в небесах перевернулся вверх дном необъятный бассейн и вся вода из него сразу хлынула на землю, такой ливень мгновенно превращает равнины в озера, а ручейки — в бурные потоки; реки выходят из берегов и затопляют огромные пространства.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫумӑр уйрӑм тумлампа мар, йӑрӑмпа йӑрӑлтатса ҫӑвать, вӑхӑтран вӑхӑта ҫӗр ҫине ҫӳлтен Ниагара шывсикки пек йӑтӑнса анать.

Дождь не падал отдельными каплями, а лил струями, временами потоки воды низвергались на землю сплошной стеной, как Ниагара.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тепӗр темиҫе минутран аслатиллӗ ҫумӑр вӑтам климатри ҫынсем курман хаярлӑхпа кӗрлесе кайрӗ.

Через несколько минут гроза уже бушевала с яростью, неведомой в умеренном климате.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӗнӗ ҫулҫӑ кӳрсе ларсанах, вӗсем ун ҫине улӑхса каяҫҫӗ те ҫиме тытӑнаҫҫӗ; ҫинӗ чухне, ҫумӑр ҫунӑ чухнехи пек, чӑштӑртаттараҫҫӗ.

Когда им принесешь свежий лист и они переберутся на него, то делается шум, точно дождь по листьям.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Геркулес чи юлашкинчен, ҫумӑр ҫав тери вӑйлӑн, ҫиҫӗме сӳнтересле ҫума тытӑннӑ самантра кӗчӗ.

Геркулес вполз последним, как раз в ту минуту, когда дождь полил с такой силой, словно хотел погасить молнии.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Асар-писер тӑвӑллӑ ҫумӑр тапранса кайрӗ.

Буря разыгрывалась не на шутку.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫумӑр ку айлӑма иртме май ҫук путлӑх туса хурӗ.

 — Дождь превратит эту котловину в непроходимую топь.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мӗн тӑвӗҫ-ши Уэлдон миссиспа ун юлташӗсем, ҫумӑр пуҫланиччен мӗнле те пулин хӳтлӗх тупаймасан?

Что станется с миссис Уэлдон и ее спутниками, если до начала ливня они не найдут хоть какое-нибудь убежище?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кӗҫ-вӗҫ ҫумӑр пуҫланать ак, вара аяла аннӑ пӗлӗтсенчен чӗрӗслетсе тӑкма пуҫлӗ.

Однако с минуты на минуту должен был начаться дождь, и тогда из низко нависших туч на землю прольются потоки воды.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Аслатиллӗ хура ҫумӑр пӗлӗчӗсем майӗпен аялалла шурӗҫ; вӗсем халь-халь ҫӗр ҫине йӑтӑнса анасла, пурне те шыв илтересле туйӑнчӗҫ.

Темный купол грозовых туч медленно опускался; казалось, он вот-вот рухнет на землю и все затопит ливень.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Телее, хӑратакан ҫумӑр электричествӑпа тулнӑ пӗлӗтсемпе ҫӗр хушшинче ҫиҫӗм ҫиҫме тытӑнсанах пуҫланмарӗ-ха.

К счастью, дождь, которого надо было опасаться больше всего, начался не сразу после того, как первые молнии сверкнули между землей и насыщенными электричеством тучами.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех