Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫумӑр сăмах пирĕн базăра пур.

Ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫумӑр, епле пуҫланнӑ, ҫаплах тӑпах чарӑнчӗ.
Внезапно дождь затих.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫумӑр темиҫе сехет хушши чӗреслетсе ҫунипе пӗтӗм уҫланкӑ пӑтранчӑк шывпа лапӑртанчӗ.
Несколько часов непрерывно падала вода, затопив поляну грязной мутью.

Ирхине питӗ вӑйлӑ ҫумӑр чашлаттарса ячӗ.
С утра пошел проливной дождь.

Вӗсем окопран площадка ҫине чупса тухсанах, пульӑсем ҫумӑр пекех ҫума тытӑнчӗҫ.
Когда они выбежали из-за траверса на открытую площадку, пули посыпались буквально как град.

25 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Чӳречене ҫумӑр шакканӑ пекех пӑшалтан пени илтӗнсе кайрӗ.
Ветер донес звуки ружейной, частой, как дождь бьет по окнам, перестрелки.

24 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Вӑйлӑ ҫунаттисемпе шыва ҫапаҫҫӗ те тавралӑхра ҫумӑр ҫума пуҫлать, ҫӳллӗрен те ҫӳллӗ тирексем кашлама тытӑнаҫҫӗ, тӳпери пӗлӗтсем васкаса чупаҫҫӗ…
Могучие крылья расплескаются, по округе дождик пройдет, расшумятся тополя высокие, в небе облака быстрей побегут…

Ӑмӑрткайӑк ҫӑлкуҫӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Чижик тӗлӗк курчӗ: уй, шӑрӑх кун, ӗшнере хыр кӑмписем, — сасартӑк аслатиллӗ ҫумӑр пуҫланчӗ, вӑл ун пуҫӗ тӗлӗнче кӗмсӗртетрӗ, пӳрт тӑррине пӑр шакӑртатса ӳкме тытӑнчӗ.
Тане снились поле, и жаркое лето, и рыжики на поляне, — и вдруг разразилась гроза, и гром загремел над ее головой, и град застучал по крыше.

Хӑрушӑ каҫ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫавнашкал ҫумӑр витӗр шкул участокӗнче купӑста касрӗҫ.
Под таким дождиком срубали капусту на школьном участке.

Йывӑр кунсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Каллех вӗт ҫумӑр пӗрӗхет.
Снова сеет мелкий серый дождь.

Шавлӑ халӑх // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫумӑр чарӑнчӗ, хӗвел пӑхать, илсе тухӑр-ха вӗсене килхушшине, унта хӑйсем чупкаласа ҫӳрӗҫ, вылӗҫ, эсир астуса ҫеҫ тӑрӑр.
Дождик перестал, солнышко проглянуло, ведите-ка их во двор, там они сами побегают и поиграют, только приглядывайте.

Акӑ вӗсем амӑшӗсем патӗнче тӗккеленсе ҫӳреҫҫӗ, кӗрхи ҫумӑр айӗнче йӗпенеҫҫӗ, ҫыпҫӑнакан пылчӑк ҫине ӳкеҫҫӗ.
И вот толкутся они около матерей, мокнут под осенним дождиком, падают в липкую грязь.

Ҫӗрулми уйӗнчи ҫапӑҫу // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫӗр йӗпе пулни те, кӗреҫе ҫумне тӑпра ҫыпҫӑнни те, алӑсем шӑнса кӳтни те, сивӗ те вӗтӗ ҫумӑр ҫуса тӑни те нимех мар.
Ничего, что земля сырая, что на лопату налипают комья, что стынут руки и сверху сеет мелкий холодный дождик.

Гектарӗ-гектарӗпе сарӑлса выртать уй, хӑмӑрланса кайнӑ улма аври вӗтӗ ҫумӑр айӗнче йӗпенет, ӗҫлекенсем сахал.
Гектар за гектаром тянутся поля, побуревшая ботва мокнет под мелким дождем, а рук так мало!

Малтанхи кӗрхи вӗт ҫумӑр, сайра ала витӗр ҫунӑ пек, вӗтӗртетет.
Первый мелкий осенний дождик засеял сквозь редкое сито облаков.

Ҫу иртрӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Кула-кула силленеҫҫӗ вӗсем, тумтир ҫине ларнӑ ҫумӑр пӗрчисем Чижик пичӗ ҫине сирпӗнеҫҫӗ.
Смеясь, отряхиваются, и брызги теплого летнего дождя летят на щеки девочки.

Вӗренсе тухакансем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Урамра ҫурхи савӑнӑҫлӑ ҫумӑр шапӑртатса ҫӑвать.
На улице шумит веселый летний дождик.

Ҫанталӑк сулхӑн, сывлӑш ҫумӑр ҫӑвас умӗнхи пек нӳрлӗ.
Было свежо и пахло дождем.

Ҫав ҫутӑ пайӑркисем халь, ӗнтӗ кӑнтӑрлахи пек ылтӑн тӗслӗ мар, усал хӗрлӗ тӗслӗскерсем — вӗсем аслатиллӗ ҫумӑр килессе пӗлтереҫҫӗ:
Эти лучи уже не золотые, как днем, а зловеще красные — они предвещают грозу.

ХСIХ сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Юрать, ку хушӑра ҫумӑр пулмарӗ, ҫавӑнпа пӗр эрне малтантарах пулнӑ йӗрсене те ҫӑмӑллӑнах вулама пулать.
Счастье, что за это время не было дождя, и даже следы недельной давности можно будет без труда прочитать.

LXX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эсӗ ҫумӑр пӗлӗтӗнчен те салхурах туйӑнатӑн.
Ты выглядишь мрачнее тучи.

ХLVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика