Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрача сăмах пирĕн базăра пур.
хӗрача (тĕпĕ: хӗрача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пӗр палланӑ хӗрача, — ирӗксӗр тенӗ пек, ответлерӗ ача.

— Одна знакомая девочка, — неохотно ответил мальчуган.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

— «Хӗрача, тухса кайнӑ чух алӑка хытӑрах хупса хӑвар», — йӗкӗлтенӗ пек кулса вуларӗ старик.

— «Девочка, когда будешь уходить, захлопни крепче дверь», — насмешливо прочел старик.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

«Хӗрача, килне таврӑнсан никамран та ан хӑра.

«Девочка, никого дома не бойся.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Качаки тӳрех калинкке патнелле вирхӗнчӗ, ҫара уран хӗрача, йӗплӗ курӑксемпе вӗлтӗренсем урлӑ чупса, ун хыҫҫӑн вӗҫтерчӗ.

Коза поскакала к калитке, а босоногая девчонка прямо через колючки, через крапиву, как тень, понеслась следом.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

— Ме, тыт, уҫҫийӗ те, ҫырӑвӗ те, квитанцийӗ те пӗрлех, телеграммине янӑ ӗнтӗ, — унчченхи пекех васкавлӑн та шӑл витӗр мӑкӑртатса илчӗ хӗрача.

— Возьми ключ, записку и квитанцию, а телеграмма уже отправлена, — все так же быстро и сквозь зубы пробормотала девчонка.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Хӗрача ӑна хайхи Мускаври хваттер уҫҫине кӑтартрӗ.

И девчонка показала ей ключ от московской квартиры.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Хӗрача, эсӗ нимӗн те ҫухатман-и? — шӑл витӗр тухакан сасӑпа хӑвӑрт ыйтрӗ вӑл Женьӑран, качакине тӳпкемӗ пӗр чарӑнмасӑр.

— Девочка, ты ничего не потеряла? — быстро сквозь зубы спросила у Жени девчонка, не переставая колошматить козу пинками.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Вӑл чупса ҫитнӗ ҫӗре хайхи хӗрача качакине мӑйракинчен ярса та тытнӑ, пашкаса кӑна тӑрать.

Она нагнала девчонку, когда та, тяжело дыша, держала козу за рога.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ун хыҫӗнченех хайхи Женя паллакан ҫара уран хӗрача кӑшкӑрашса иртсе кайрӗ.

А за нею с воплем пронеслась уже знакомая Жене босоногая девчонка.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

«Хӗрача, тухса кайнӑ чух алӑка хытӑрах хупса хӑвар».

«Девочка, когда будешь уходить, захлопни крепче дверь».

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Йытӑ нимӗн тума аптӑранӑ хӗрача ҫине тинкерсе пӑхрӗ те, хуллен хӑрлатса илсе, алӑк патнелле кайса выртрӗ — шӑпах унӑн ҫулне пӳлсе.

Она внимательно оглядела оторопевшую девчонку и, тихо зарычав, легла поперек пути у двери.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Хӗрача, шари макӑрса ярса, ун хыҫҫӑн чупрӗ.

А девчонка с воплем помчалась за ней следом.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Инҫетрех те мар пӗр пӗчӗкҫеҫ правур хӗрача чӑхӑмӑҫ качакине мӑйракинчен ярса тытнӑ та ятлаҫа-ятлаҫа сӗтӗрсе пырать.

Невдалеке она увидела маленькую проворную девчонку, которая с ругательствами волокла за рога упрямую козу.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Урамри иртен-ҫӳренсем хӗрлӗ сараппанлӑ, ҫара уран хӗрача ҫине тӗлӗнсе пӑха-пӑха илеҫҫӗ.

А прохожие с улицы удивленно поглядывали на босоногую девчонку в красном сарафане.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Акӑ хӗрача кашмапа пуҫӗнченех витӗнчӗ те пӑштах пулчӗ.

Тогда она сунула голову под дерюгу и замолчала.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

«Ҫук, ҫапса аркатаймӗҫ…» — шутлать хӗрача.

«Нет, не может быть, чтобы разбили…» — подумала она.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Эс хӗрача кӑна-ҫке-ха…

А ты ведь еще девчонка…

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Улатӑр авалхи православи хули пулнине те, истори тата культура палӑкӗсемпе пуяннине те аслашшӗнчен илтнӗ хӗрача.

Девочка слышала от дедушки, что Алатырь — старинный православный город, он богат памятниками истории и культуры.

Тӑван ен // Ара Мишши. Ара Мишши. Пӗрремӗш утӑмсем: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 38 с. — 30,32,34,36 с.

Машинӑпа пынӑ чух чӳречерен пӑхма, капӑр ҫуртсем мӗлтлетсе хыҫа юлнине сӑнама ҫав тери кӑмӑллать хӗрача.

Во время поездки девочке нравится смотреть в окно машины, следить за тем, как мелькают и остаются позади красивые дома.

Тӑван ен // Ара Мишши. Ара Мишши. Пӗрремӗш утӑмсем: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 38 с. — 30,32,34,36 с.

Ҫакна асра тытса хӗрача сӑпайлӑ, вашават, ӑшӑ кӑмӑллӑ пулма тӗв турӗ.

Помня это, девочка решила быть скромной, приветливой, добродушной.

Настьӑн кӑсӑкланӑвӗсем // Ара Мишши. Ара Мишши. Пӗрремӗш утӑмсем: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 38 с. — 24,26,28 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех